|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این متن، توصیف زیبایی یک حوری از آسمان آمده است که با چهره‌ای درخشان و چشم‌هایی پر از سرور، پرده را کنار می‌زند. او لباسی نرم و سبک بر تن دارد که از گلبرگ‌های گلاب ساخته شده است. اگرچه ظاهرش زیباست، اما بر لبانش ناله‌های درد و رنج نیز حس می‌شود. در نهایت، اشاره‌ای به ارتباط رومی و هندی وجود دارد که از فقدان و سوز او خبر می‌دهد.
هوش مصنوعی: آسمان شکافته شد و یک حوری پاک پرده را از چهره‌اش کنار زد.
هوش مصنوعی: در پیشانی او همواره شعله‌ای از آتش و نور وجود دارد و در چشمانش همواره شادی و خوشحالی بی‌پایان مشاهده می‌شود.
هوش مصنوعی: لباسی بر تن دارد که از ابرهای سبکتر است و تار و پود آن از رگ و برگ گل محمدی با طراوت و خوشبو درست شده است.
هوش مصنوعی: با این همه خوبی و زیبایی، به جای آنکه از زندگی لذت ببرد، فقط دردی دل‌خراش بر لبانش حک شده است.
هوش مصنوعی: رومی می‌گوید که این صدا و فریاد، روح و باطن هندوستان را نشان می‌دهد و از آن می‌توان به深ای درونش پی برد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.