... دل تو ز آهن و من ره بدان از آن جویم

که راه آه نکردست وصل فاصله را

شدند ده دله و اجنبی پرست منم ...

... که از این هردو اجر خواهد و مزد

در همه عمر راه کج رفته

از همان راه کج به حج رفته

تا ندارد تو تاش از سر گیر ...

... بعد مال یتیم غارت کرد

ره حج را چو راه گردنه ساخت

وندر آن ره به رهزنی پرداخت ...

... به پیش خامه گوهرفشانش

چو شد آباد از او راه خرابات

زید سرسبز و خرم مرزبانش ...

به نام آنکه در شأنش کتاب است

چراغ راه دینش آفتاب است

مهین دستور دربار خدایی ...

... که زردشتی بود خون و نژادم

در دل باز چون گوش تو و راه

بود مسدود باید قصه کوتاه ...

به روشنایی افکار نغز پی نبرد

قلم که راه نپیمود جز به تاریکی

درین خیال ز دست خیال باریکم ...

... طامع نکند مصلحت خویش فراموش

لقمه به مثل گم نکند راه دهن را

جز فرقه مصلح نکند دفع مفاسد ...

... یک لشکر از جنوب لهستان تفت

پیمود راه رستو و خارکو را

وز مشرق پلن سپهی دیگر ...

... دلا آزاد شو کان دام دامن گیر گیسو را

به رغبت از سر راه تو برچیدند خانم ها

کسی بی شقه گیسو نمی بندد به خانم دل ...

... مستفعلن مستفعلن مستفعلن مستفعلن

یارب چه بودآن تیرگی وآن راه دور و نیمشب

... آه غبنا و اندها که گذشت

عمر در راه مسلک و مذهب

وای دردا و حسرتا که نگشت ...

... به جاه و رتبه چو خون مطهر شهداست

به راه دین مبین نامه اش سخن گستر

به کار شرع متین خامه اش زبان آراست ...

... حاصلت زان قو م در پاداش احسان ضربتی است

کر یکی ز آنان زند راه حقیقت حقه ایست

ورکسی زایشان کند دعوی وجدان حیلتی است ...

... که همه نعمت اندر آن بالاست

زاد راهش دروغ و گربزی است

نردبانش فریب و مکر و دهاست ...

... اندر آن ره دو تن ز پهلوی هم

نگذرد بس که راه کم پهناست

کس در این راه پر خطر از کس

دستگیری نمی کند که خطاست ...

... امروز شب ز برق چو روز منور است

یک روز شاهراه گل آلود بود و تنگ

امروز شاهراه فراخ و مقیر است

یک روز راه ها همه یکسر خراب بود

امروز راه آهن ازین سر بدان سر است

یک روز راه شوسه چو بر چهر خال بود

امروز راه شوسه چوبرصفحه مسطر است

یک روز بود گاری و اراده زیر ران

امروز هر طرف دژ ژویین تکاور است

یک روز بود جاده پر از دزد راهزن

امروز پر ز جاده گشا و زمین در است

یک روز بود وادی و کهسار سد راه

امروز کوه سفته و وادی مقنطر است ...

... تا نپنداری که دنیا خود همین خواب و خور است

قدرت ار خواهی ز راه جود کن خود را قوی

شه که زر بخشی کند حکمش روا همچون زر است ...

... دوستار خلق شو تا مردمت گیرند دوست

هرکه راه مهر پیماید خدایش راهبر است

دل ز خشم و آز خالی کن که فر ایزدی ...

... هنر جوی تا کام یابی و ناز

که جویندگی راه یابندگی است

ز ورزش میاسای و کوشنده باش ...

... ما و تو ای خواجه بدین پرده اندربم

زانکه ازبن دایره راه فرار نیست

هرکسی اندر خور نیروی خویشتن ...

... از شعف بگرفت همچون جان شیرینش به بر

وندر او پیچید و راه مقصد اعلا گرفت

یک دو روزی بیش وکم خود را بدان بالا کشید ...

... منظرش از دور دامان دل دانا کشید

جلوه اش زاعجاب راه دیده بینا گرفت

ضیمران خندان که مهر ناصحی مشفق گزید ...

... هی کتک خوردی و هی بالا نهادی نوش جانت

در سر راه خلایق از جهالت چاه کندی

عاقبت خود اندر آن چاه اوفتادی نوش جانت ...

... به رنگ خون شد و سیلی عظیم از آن جنبید

به مرگ نیم نفس راه داشتم که ز راه

رسید پیک و ز یاران مرا بداد نوید ...

... به هیچ حیله نیارند رشته ام گسلید

به روزگاری من جان به راه دوست دهم

که دوستان نتوانند نام دوست شنید ...