... چنین بیست و شش سال تا سی و هشت

به جز به آرزو چرخ بر ما نگشت

همه مهتران خود تن آسان بدند ...

... چو نستود و چون شهریار و فرود

چو مردان شه آن تاج چرخ کبود

ز جم و فریدون چو ایشان نزاد ...

... چنین گفت شیرین که این بدکنش

که چرخ بلندش کند سرزنش

پدر را بکشت از پی تاج و تخت ...

... ابا خویشتن نام نیکی ببرد

چنین است آیین چرخ روان

توانا بهرکار و ما ناتوان

... به کام دل مرد بدخواه ماند

همه کار گردنده چرخ این بود

ز پرورده خویش پرکین بود

... ز تیمار گیتی مبر هیچ نام

اگر چرخ گردان کشد زین تو

سرانجام خاکست بالین تو ...

... کلاه بزرگی به سر برنهاد

چنین گفت کز دور چرخ روان

منم پاک فرزند نوشین روان ...

... ز بهرام و زهره ست ما را گزند

نشاید گذشتن ز چرخ بلند

همان تیر و کیوان برابر شدست ...

... بسی سر به خاک اندر آگنده شد

چنین گشت پرگار چرخ بلند

که آید بدین پادشاهی گزند ...

... به ایران و بابل نه کشت و درود

به چرخ زحل برشدی تیره دود

هم آتش بمردی به آتشکده ...

... به بندوی و گستهم کرد آنچ کرد

نیاساید این چرخ گردان ز گرد

چو دستش شد او جان ایشان ببرد ...

... که کار زمانه بر اندازه نیست

یکی را برآرد به چرخ بلند

یکی را کند خوار و زار و نژند ...

... چنان دان که از دردمندان بود

که از چرخ گردان پذیرد فریب

که او را نماید فراز و نشیب ...

... در هیزم و گندم و گوسفند

ببست این برآورده چرخ بلند

می آور که از روزمان بس نماند ...

... سواری که گفتی میان سپاه

همی برگذارد سر از چرخ ماه

ز ترکان کسی پیش گرزش نرفت ...

... بدین کار ما بر نیاید دو روز

که بفروزد از چرخ گیتی فروز

که بر نیزه ها برسرت خون فشان ...

... چو چپ راست کرد و خم آورد راست

خروش از خم چرخ چاچی بخاست

چو آورد یال یلی رابه گوش ...

... مرا هم سپه بود و هم پیل وکوس

دروغ آزمایست چرخ بلند

تودل را بگستاخی اندر مبند ...

... سپهر بلند افسر ما بود

همی سر به چرخ فلک بر فراخت

همی خویشتن شاه گیتی شناخت ...

... هنرها ز یزدان نبینی همی

به چرخ فلک برنشینی همی

زفرمان من سربپیچیده ای ...

... که آن آفرین باز نفرین شود

وزو چرخ گردنده پرکین شود

چو یزدان تو را فرهی داد و بخت ...

... که برآسمان اختران بشمرد

خم چرخ گردنده رابشکرد

به خواری و زاری بساری فتاد ...

... زگنج آنچ بد پاک برداشتند

چنینست کردار چرخ بلند

دل اندر سرای سپنجی مبند ...

... تو این نامه شهریاران بخوان

سر از چرخ گردان همی مگذران

مرا سهم دادی که در پای پیل ...

... مرا و ترا روز هم بگذرد

دمت چرخ گردان همی بشمرد

دلت شاد باید تن و جان درست ...

... نترسد ز پیکان تیر خدنگ

بکش چرخ و پیکان سوی اسپ ران

مگر خسته گردد هیون گران ...

... کمان را بزه کرد جنگی فرود

پس آن قبضه چرخ بر کف بسود

بزد تیر بر سینه اسپ گیو ...