... بسوی حصن رنتهنبور شد تیز

کزان که لاله که لاله رویاند به خونریز

از آن پس نامزد شد لشکر شاه ...

... ولی بسیار با شد سبزه تر

به لطف از لاله و نسرین نکوتر

بسی زیبا کنیز سبز فام است ...

... خضر خان کو نهالی بود زان باغ

چو لاله داشت زان غم بر جگر داغ

به رسم نذر گفت ار به شود شاه ...

... که هم بازو شود با ما به شمشیر

نخست از خون خود خیزد چو لاله

پس از خون عدو شوید پیاله ...

... قند چو می گشت نباشد حلال

گر نگری پاک رخ لاله فام

نیست گل و لاله به دیدن حرام

آنکه ز حق پاکی چشمش عطاست ...

... از خز بی تار بپوشد قبا

تازه شود لاله چو رخسار دوست

غنچه نوخیز نگنجد به پوست

بر رخ گل غازه کند لاله زار

جلوه کنان دست برآرد چنار ...

... باغ بخندد چو لب دوستان

تا بنهد بر جگر لاله داغ

گل همه از باد فروزد چراغ ...

... با ز چو گل رخت بریزد ز خار

خنده فراموش کند لاله زار

باغ دهد حله رنگین به باد ...

... سرو سرافراشته پست اوفتد

در ورق لاله شکست اوفتد

نافه شکوفه ندهد بوی مشک ...

... نسترن از شاخ درافتد نگون

خشک شود در جگر لاله خون

سرد شود چشمه چو افسردگان ...

... پرستار آنچه بشنید آمد و گفت

سهی سرو از خوشی چون لاله بشگفت

به خدمت خواند شاپور گزین را ...

... فراموشیم گویی شد فراموش

نه خوش دارد شراب لاله رنگم

نه در گیرد به گوش آواز چنگم ...

... که ناگه از افق بر زد سپیدی

چو لاله گر چه بودش در جگر داغ

ز باد صبحدم بشگفت چون باغ ...

... صبا با گل پیام عاشقان گفت

روان شد باد جام لاله بر دست

خمار نرگس بیمار بشکست ...

... آراسته مکتبی چو باغی

هر لاله درو چو شب چراغی

زین سوی نشسته کودکی چند ...

... رونق ز شکر فروش می برد

وان لاله رخان ارغوان ساق

نیز از دل و جانش گشته مشتاق ...

... دل در غم ننگ و نام بودش

چون لاله جبین شگفته می داشت

داغی به جگر نهفته می داشت ...

... ناخن زد و چهره غرق خون کرد

دامن ز سرشک لاله گون کرد

بی چاره پدر ز پا در افتاد ...

... روزی نه من و تو یار بودیم

گر لاله و سرو در شمار است

آخر خس و خار هم به کارست ...

... آراست گلوی گل حمایل

نازک تن لاله دل افروز

لرزنده شد از نسیم نوروز ...

... لیلی چو بنفشه سر فگنده

هر لاله به بوی مشک گشته

لیلی چو نهال خشک گشته ...

... در ریختن آمد از سر شاخ

ریزان گل و لاله شست در شست

مالنده چنار دست در دست ...

... چراغ گل از باد روشن شده

به لاله ز فردوس جام آمده

ز رضوان به گلبن سلام آمده ...

... که دیبای چینی بینی اندر نورد

هر آن لاله و گل که در گلشنی است

بناگوش و رخسار سیمین تنی است ...

... چون رسید اندران خجسته سواد

گشت بر لاله کرد و بر شمشاد

بوی گلهاش مغز پرور گشت ...

... هجرم نشان فتنه شد فتنه نشان من کجا

آمد بهار مشک دم سنبل دمید و لاله هم

سبزه به صحرا زد قدم سرو روان من کجا ...