ای بی رخ تو چو لاله زارم دیده

گرینده چو ابر نوبهارم دیده ...

... کدو را نشاندند و گردن زدند

می لاله گون از بط سرنگون

روان همچنان کز بط کشته خون ...

... حور عینم تا کی آخر بار اهریمن کشم

لاله در غنچه ست تا کی خار در پهلو نهم

دوست در خانه ست تا کی رطل بر دشمن کشم ...

... روییست ماه پیکر و موییست مشکبوی

هر لاله ای که می دمد از خاک و سنبلی

بالای خاک هیچ عمارت نکرده اند ...

... هر بامداد کرده به شوخی تجملی

دی بوستان خرم و صحرای لاله زار

وز بانگ مرغ در چمن افتاده غلغلی ...

... عاشقی سوخته خرمن چو زلیخا برخاست

با رخش لاله ندانم به چه رونق بشکفت

با قدش سرو ندانم به چه یارا برخاست ...

... اجزای خاک مرده به تأثیر آفتاب

بستان میوه و چمن و لاله زار کرد

این آب داد بیخ درختان تشنه را ...

... بوی نسرین و قرنفل بدمد در اقطار

ژاله بر لاله فرود آمده نزدیک سحر

راست چون عارض گل بوی عرق کرده یار ...

... گر چون بنفشه سر به سخن برنمی کنم

فکر از دلم چو لاله به در می کند زبان

چون غنچه عاقبت لبم از یکدگر برفت ...

... گفتم انده مبر که بازآید

روز نوروز و لاله و ریحان

گفت ترسم بقا وفا نکند ...

... خدای تا گل آدم سرشت و خلق نگاشت

سلاله ای چو تو دیگر نیافرید از طین

نه در قبیله آدم که در بهشت خدای ...

... مگر درخت بهشتی بود که بار آرد

شکوفه گل و بادام و لاله و نسرین

ز بس که دیده مشتاق در تو حیرانست ...

... خیز و غنیمت شمار جنبش باد ربیع

ناله موزون مرغ بوی خوش لاله زار

هر گل و برگی که هست یاد خدا می کند ...

... باران که در لطافت طبعش خلاف نیست

در باغ لاله روید و در شوره بوم خس

زمین شوره سنبل بر نیارد ...

... که تو هم در میان ما تلخی

جمعی چو گل و لاله به هم پیوسته

تو هیزم خشک در میانی رسته ...

بسم الله الرحمن الرحیم نام خداوندی ست که تا او نخواهد صبا پرده گل نشکفاند و باد گیسوی شمشاد نجنباند بی حکم او زمرد غنچه بیجاده نشود بی صنع او لاله پر ژاله نگردد نام ملکی ست که به دست عمله صبا قامت سرو پیراسته است و زیر سر زلف شاخ چهره گل آراسته است نام ذوالجلالی ست که طیران ملکی و دوران فلکی بی خواست او نیست جنبش ریشه و گردش پشه بی حکم او نیست هر دیده ای که نه در جمال آن نام نگرد بردوخته باد و هر دل که نه در محبت این نام قرار گیرد سوخته باد هر قدمی که نه در راه موافقت حق پوید به تیغ قطیعت پی کرده باد

یحیی بن معاذ رازی قدس الله روحه گفتی الهی جعلت الدنیا میدانا و جعلت قلبی فیها کرة فضربته بصولجان البلاء فلم یستقر الا مع اسمک و جعلت العقبی میدانا و جعلت قلبی فیها کرة فضربته بصولجان البلاء فلم یستقر الا بقربتک خداوندا همه دنیا را به کلیت میدانی ساختم و دل خود را در آن میدان گویی ساختم و آن گوی را هر جای انداختم با هیچ چیز قرار و آرام نگرفت الا به نام تو و همه عقبی را به تمامها میدانی کردم و دل خود را در آن میدان گوی نمودم و به هر طرف که زدم با هیچ چیز قرار و آرام نگرفت الا با دیدار تو پس گفت ملکا مرا از همه دنیا نام تو بس و از همه عقبی مرا جمال تو بس جان و جهان من از عالم نام به عالم پیغام آی اگر برگ آن داری که به تیغ جلال ما شهید شوی بگو الله و جان فدا کن تا سعید شوی و برخوان اعلموا انما الحیوة الدنیا لعب و لهو و زینة ...

... جسمشان در عدد چو اغصان است

متعدد چو لاله و ریحان

کز بهار اند رسته در بستان ...

... غیر لقیاه ضایع هدر

کل من لاله سوی المحبوب

هو فی الدهر واصل مطلوب ...

... زان سبب شد جحیمشان مسکن

گل و لاله ز آب زنده شود

هر دو زو در نمو و خنده شود ...

... نعته طاهر من الاضداد

هو سر الاله فی الارواح

هو اصل الحیوة و الافراح ...

... کیف یاتی له سعادتنا

عقل من لاله هوی جامد

هو ان کان سایلا راکد ...

... هر کجا جو رود بهم پوید

گل و ریحان و لاله زو روید

زان گذارش تو عین او گردی ...

... آفریده ست تو را بهر بهشت آرایی

چون گل و لاله و نرگس چمن آرایی را

روی ها را همه دارند ز زیبایی دوست ...