... به سیل خیز حوادث اسیر کلبه گل

ز طاق خانه نشیند به زیر موج هلاک

مقیم کشتی نوح است در دم توفان ...

... غمزه افسونگرت چون غمزه سحر آفرین

مردمان دیده از موج سرشکم بد برند

آب چون در کشتی افتد بد برد کشتی نشین ...

... صبا را گر بیاموزند محکم کاری حفظش

بدارد موج را بر آب چون آجیده بر سوهان

نموداری پدید آورد گیتی از دل و طبعش ...

... ز نور بینش خود بیش جسته سد میدان

سبک روی که نیفتد به موج ریگ شکست

اگر روانه شود بر فراز یک میدان ...

... غرق رحمت باد یارب در محیط مغفرت

موج فیضی شامل حالش زمان اندر زمان

طاقتی بخشد شه و شهزاده ها را ذوالمنن ...

... نور او سایه اشخاص نسازد کوتاه

موج بر آب توان داشت چو جوهر بر تیغ

ضابطی گر بود از حفظ تو بر سطح میاه ...

... محیط حادثه آماده تلاطم بود

شکست در دلش آن موجهای توفانی

به شکل زلف بتان بود در گذر گه باد ...

... فساد پا به سر چار سوی ارکانی

نفس که نیست به غیر از هوای موج پذیر

به جان خراشی خصم تو کرد سوهانی ...

... پر از ستاره شود از گهر سپهر نهم

ترا چو موج برآرد محیط طبع جواد

کمال جود تو بالقوه ماند زانکه خدای ...

... به سد اکرام پشت خویش خم کرد

ز موج لجه دریاچه اش باد

هزاران حلقه اندر گوش یم کرد ...

... توفان چه کند کشتی نوحش چه نماید

آبی که زند موج ز دریای خم او

در زردی خورشید قیامت به خود آییم ...

... تخته ای زین نه سفینه کس نبیند بر کنار

گر رود بر اوج از اینسان موجه دریای من

پاسبان گنج را ماند شده گنجش به باد ...

... رود نیلی دیده ام در فرش ماتم گستری

بسکه موج رود نیل چشم من بر اوج رفت

شد گیاه نیل سبز از مرغزار اخضری ...

... نیر اقبال او چون مهر عالمگیر باد

تا چو زنجیر است موج آب در پای چنار

دشمن او دست بر سر پای در زنجیر باد ...

... بیند و گوید نه به چشم و زبان

زو شده موجود هم این و هم آن

آن که از او دیده فروزد چراغ ...

... گم شده بودند در آن تیره شام

موج برآورد محیط قدم

ابر بقا خاست ز بحر کرم ...

... ز تو قوس قزح جا کرد بر اوج

وز او دادی محیط چرخ را موج

به راهت کیست مه رو بر زمینی ...

... ترا آب روان تسبیح خوانی

پی ذکر تو هر موجش زبانی

صدف را خنده در نیسان تو دادی ...

... ز هر سو اژدری بر خویش پیچان

ز موج پشته های ریگ آن بر

نمایان گشته نقش پشت اژدر ...

... از آن رو کآب تلخی در جگر داشت

ز موج دمبدم در وقت توفان

نهادی نردبان بر بام کیوان

به کف گردید موجش صولجانها

ز عالم برد بیرون گوی جان ها ...

... از او خوبی گرفته غایت اوج

محیط حسن را ابروی او موج

سپاه غمزه او تاجداران ...

... جهان را علت غایی وجودش

وجود جمله موج بحر جودش

محمد تاجدار تخت کونین ...

... نام یوسف ماند دایم بر زبانش

موج می زد جوی خون از دیدگانش

جبرییل آمد که هرگز گر دگر ...

... چنان دل به عشق داد که عاشق شد و آن گاه که عشق از آن او شد طاقتش نیاورد

ورطه ای را موج پیداست و درون شد و از آنجا که طاقت نمیداشت آب او را با خود برد

میرفت چو جانم ز تن غم فرسود ...