... کم مفرما از سر ما سایه اقبال را

می جهد چشم فضولی وین ز موج اشک نیست

غالبا می بینم آن رخسار فرخ فال را

... حیات داد مرا باز در عذاب انداخت

هوای چین جبینت هزار موج بلا

بآب دیده نم دیده پر آب انداخت ...

... زبان بگشاد یا زد بر رک دل نیشتر ناصح

فضولی راحتی گر بایدت از موج خون سدی

ببند اطراف خود تا کم کند سویت گذر ناصح

... مردم مگو سیاهی داغیست کز دلم

بر داشت موج خون و درین چشم تر فکند

صیت و صدای سیل سرشکم که شد بلند ...

... با دل مسپارید بخاکم دم مردن

تا خون نزند موج و مزارم نگشاید

از خار امل غنچه مقصود فضولی ...

... جوهر تیغ تو می خواهم رهاند از غمم

از چنین بحری مگو موج افکند بر ساحلم

گشت مشکل کار من لطفی بکن تیغی بکش ...

... چو خانه تیره ز بختست ز آن چه سود که آن را

بآه روزن و با موج اشک در بگشایم

بشمع وصل چو پروانه میل سوختنم هست ...

... چو کشتی که او را بود سیم بار

ز دریاش موج افکند بر کنار

چو لوحی که نقاش گیرد به پیش ...

... خورشید سربرهنه برآمد ز کوهسار

موجی به جنبش آمد و برخاست کوه کوه

ابری به بارش آمد و بگریست زار زار ...

... این غرقه محیط شهادت که روی دشت-

از موج خون او شده گلگون حسین توست

این خشک لب فتاده دور از لب فرات ...

... نی نی برآ چو ابر خروشان به کربلا

طغیان سیل فتنه و موج بلا ببین

تن های کشتگان همه در خاک و خون نگر ...

... از بساط شش جهت دست غنیم جان چه برد

با بسیط نه فلک موج محیط غم چه کرد

این خسوف بی گمان بر مه چه دیواری کشید ...

... چو گیرم پیش رویش باشدم هر دیده دریایی

ز عکس چین زلفش موج بی پایان درو پیدا

تنی از استخوان و پوست دارم دل درو ظاهر ...

... دست نشان قد رعنای توست

عشوه که موجی ز محیط صفاست

غرق فنون از حرکتهای توست ...

... محتشم خسته که مشت خس است

موج خور بحر تمنای توست

تنی زلال وش آن سرو گل قبا دارد

که موج از اثر جنبش صبا دارد

شب آمد و سخن از کید مدعی می گفت ...

... چشم زخمی بی شک امروزم به ایمان می رسد

چشمم آرامیده دریاییست لیک از موج عشق

کار این دریا دم دیگر به طوفان می رسد ...

... هنوز تیغ نیالوده تیز دستی بین

که موج خون ز زمین می رسد به بازویش

قیامتست قیامت که صور فتنه دمید ...

... باز رسید از پی هم کوه کوه

موج قوی جنبش طوفان عشق

باز صلا زد به دو کون و کشید ...

... آن دو شهلا نرگس از باغ جمال انگیختن

این چه اندامست و موج انگیزی از آب زلال

موج ازین بهتر محال است از زلال انگیختن

گر نباشد دست قدرت در میان حسن تو را ...

... آینه سپهر را تیره کند غبار من

ابر بلابرون خیمه ز موج خیز غم

چون ز درون علم کشد آه شراره بار من ...

... راندم به میدان چون فرس کز تیرباران بلا

از موج خیز خویشتن گلگون رکاب آیم برون

از ابر احسان قطره ای در دوزخ هجران چکان ...

... ورنه اجرام بر افلاک بسوزند ز تاب

موج بحر غضبت خیمه و خر گاه عدو

عنقریب است که آورده فرو همچو حباب ...