... گر ندیدی درمیان جرگه آهوی تتار

جام لبریزی است در گردش میان میکشان

مردمک در حلقه آن چشمهای پر خمار ...

... در سواد دیده من خواب چون گیرد قرار

از دل آسایش مجوتا آسمان در گردش است

مشت خاشاکی درین سیلاب چون گیرد قرار ...

... می تراود گریه حسرت ز دلهای دو نیم

سبحه از گردش درین محراب چون گیرد قرار

خانه در بسته زندان است بر روشندلان ...

... شیشه ساعت بود گردون وغم ریگ روان

یکدم از گردش غم دنیا نمی گیرد قرار

محنت دنیابه نوبت سیر دلها می کند ...

... موج در دریای بی لنگر نمی گیرد قرار

چرخ از گردش نیفتد تانریزد خون خلق

هست تا در شیشه می ساغر نمی گیرد قرار ...

... نام جم ازجام در دورست تا افلاک هست

ماندگی هرگز ندارد گردش پرگارخیر

صحبت نیکان بود مشاطه بدگوهران ...

... تامی لعل شفق در شیشه افلاک هست

صایب از گردش نیفتد ساغرسرشارخیر

... چون شرر از جگر سنگ دمید آخر کار

آب شد گرچه دل شبنم ما از گردش

اینقدر شد که به خورشید رسید آخر کار ...

... دیدی چگونه زد به زمین آفتاب را

از گردش زمانه دون اعتبار گیر

ذوقی است جانفشانی یاران به اتفاق ...

... این دایره ها تابع پرگار قضا یند

صایب مکن از گردش گردون گله بسیار

... اشک گرم و چهره خونین همین باب است و بس

تیره روزان را خبر از گردش سیاره نیست

بشکند چون رنگ بر رخسار مهتاب است و بس ...

... زین چرخ دل سیه دم آبی ندید کس

از گردش فلک شب کوتاه زندگی

زان سان بسر رسید که خوابی ندید کس ...

... ز طبل باز گشت حشر هوشش برنمی گردد

می آشامی که سازد گردش چشم تو مدهوشش

در آن محفل که شمع آن روی حیرت آفرین باشد ...

... نمی آید به حال ز تدبیر مسیحا هم

کسی کز گردش چشمی دگرگون گشت احوالش

ندارد زهره گفتار صایب درقیامت هم ...

... اگر زنند رگش با خبر نمی گردد

کسی که گردش چشم تو کرد بیخبرش

چنین که تنگ به عاشق گرفته هیهات است ...

... که آسمان وزمین را گرفته لشکر عیش

به گردش آر سبکرطلهای سنگین را

که بادبان نشاط است جام و لنگر عیش ...

... سیر سراپای خود نکرده نگاهش

آه اسیران نگشته است به گردش

نیست حصاری ز هاله روی چو ماهش ...

... خنده رویان صیقل آیینه یکدیگرند

خوش بود درموسم گل گردش جام نشاط

نوش و نیش عالم امکان به هم آمیخته است ...

... وبال گردن مینا نمی شود دستم

ز می به گردش چشم پیاله ام قانع

اگر چه ماه تمامم ز هفت خوان سپهر ...

... مرا ز خویش درین آسیا چوباری نیست

شدم به گردش خشکی زآسمان قانع

خوش است لقمه که چشمی نباشد از پی آن ...

... یکرنگی از دورنگ طمع داشتن خطاست

چون دل کنم ز گردش لیل و نهار جمع

چون تاک هررگم به رهی سیر می کند ...

... اگر چه ریخت ز هم تاروپود فانوسم

به گردش است همان درسرم هوای چراغ

اگر ستاره به خورشید می رسد صایب ...