شربت بیماری دل تیغ سیراب است و بس
صندلی درد سر ویرانه سیلاب است و بس
گم مکن ره، خضر اگر تیری به تاریکی فکند
چشمه حیوان دم شمشیر سیراب است و بس
مجلس اهل ریا چون بوریا افسرده است
آن که دارد آتشی در سینه محراب است و بس
تا گریبان مردم عالم به خون آلوده اند
پاکدامانی که می بینیم قصاب است و بس
ای که می پرسی که در ملک محبت باب چیست
اشک گرم و چهره خونین همین باب است و بس
تیره روزان را خبر از گردش سیاره نیست
بشکند چون رنگ بر رخسار، مهتاب است و بس
نیست صائب زاهدان خشک را نور شعور
مشرق روشن ضمیران عالم آب است و بس
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بررسی درد و رنج انسانها و واقعیتهای تلخ زندگی میپردازد. شاعر با استفاده از استعارات و نمادها به تمایز میان ظواهر و باطنها اشاره میکند. او به شربت بیماری، صندلی درد و گریبان آغشته به خون مردم اشاره میکند و در عین حال، پاکدامنی را نقد میکند. در نهایت، شاعر بر این نکته تأکید دارد که در عالم محبت، اشک و چهره خونین حقیقتهای عمیقتری نهفته است و نور شعور تنها در افراد روشنضمیر قابل مشاهده است. به طور کلی، شعر به نوعی فلسفه زندگی و ناپایداری آن را منعکس میکند.
هوش مصنوعی: عذاب و رنج دل تنها با یک نوشیدنی تسکین مییابد و دردسرهایی که فرد تجربه میکند، تنها باعث ویرانی و خسارت میشود.
هوش مصنوعی: اگر در تاریکیها کسی مثل خضر راه را پیدا کند، نباید نا امید شوی، زیرا در همان تاریکیها هم، منبع حیات و زیبایی وجود دارد که فقط نیاز به جستجو و توجه دارد.
هوش مصنوعی: محفل افرادی که به ظاهر و تظاهر اهمیت میدهند، مانند پارچهای کهنه و بیروح شده است. تنها کسی که در این میان شعلهای از عشق و ایمان در دل دارد، همان فردی است که در گوشهای از محراب به عبادت و راز و نیاز میپردازد.
هوش مصنوعی: در دنیای کنونی، بسیاری از انسانها به خاطر اعمال ناپسند خود به درد و رنج دیگران دامن میزنند. در چنین شرایطی، پاکدامنی که به نظر میرسد وجود دارد، در حقیقت تنها یک ظاهر است و نمیتوان به آن اعتماد کرد.
هوش مصنوعی: اگر میپرسی در دنیای عشق چه درهایی وجود دارد، باید بگویم که تنها نشانههای آن اشکهایی است که از عشق ریخته میشود و چهرههایی که از غم و عواطف شدید خونین شدهاند.
هوش مصنوعی: افراد بدشانس و ناامید از تغییرات جهان بیخبرند؛ همچون اینکه نور ماه به چهرهی کسی میتابد و هیچ چیز دیگری در آن دیده نمیشود.
هوش مصنوعی: زاهدان خشک و بدون احساس، به نور واقعی شعور دسترسی ندارند. در حقیقت، روشنایی و آگاهی مخصوص کسانی است که دلهای روشن و پر از احساس دارند، و از منظر صائب، در این دنیا فقط آب به معنای زندگی و آگاهی است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.