... از ورطه ای که کشتی ما بر کنار رفت

دریا خطر ز گردش چشم حباب داشت

صایب ز ما دگر سخن خونچکان مجوی ...

... مردم همه مهمان لب کشته خویشند

از گردش چرخ این همه فریاد و فغان چیست

حق رزق تو بر سفره افلاک نوشته است ...

زین نقطه بود گردش پرگار فلکها

هر چند که ما را ز سویدا خبری نیست ...

... چون از لب پیمانه من زهر نریزد

صایب به من از گردش ایام چها رفت

... پیداتر ازانی که بپرسند نشانت

گردون که به گردش نرسد فکر جهانگرد

گردی است که برخاسته از راهروانت ...

زان پیشتر که تیغ کشد آفتاب صبح

رطلی به گردش آر گرانتر ز خواب صبح

فرصت غنیمت است به دست دعا بشوی ...

شد زسر گردانی من بس که حیران گردباد

کرد گردش را فرامش در بیابان گردباد

چون ندارد ریشه در صحرای امکان گردباد ...

... شور عالم نیست ما را مانع از وجد و سماع

وقت طوفان گردش گرداب می گردد زیاد

خارخار شوق هر کس را به دریا آورد ...

... بی تکلف حاصل کون و مکان را می برد

گردش چشمی که من دیدم ز دام زلف او

از دل من خارخار آشیان را می برد ...

... آسیای سنگدل با دانه گندم نکرد

آنچه با خاکی نهادان گردش افلاک کرد

گرچه صایب می چکد آب حیات از خامه ام ...

خون ما را چرخ عاجزکش به دست زور خورد

مغز ما را گردش سیاره همچون مور خورد

بی نیاز از آب خضرم عمر درویشی دراز ...

... همچو زنبور عسل تا خانه سامان داده اند

عارفان را شکوه ای از گردش افلاک نیست

اختیار کشتی خود را به طوفان داده اند ...

... سالکان واصل نمی گردند بی ذکر بلند

از فلاخن سنگ بی گردش نمی گردد خلاص

جان زندانی به وجد آزاد می گردد زبند ...

... این تنور خام تاکی حفظ این طوفان کند

بیشتر از گردش افلاک می نالند خلق

جنبش گهواره اینجا طفل را گریان کند

مور نتواند به گردش در نیام خاک گشت

هر که از جوهر در اینجا تیغ را عریان کند ...

... پنبه مغز از سر مینای ما دور افکند

گردش پرگار گردون گردد از مرکز تمام

نیست نقصی گر سلیمان سایه بر مور افکند ...

... عشق ازین هنگامه مطلب جز شکست دل نداشت

گردش نه آسیا از بهر این یک دانه بود

یاد ایامی که نور شمع با آن سرکشی ...

... کشتی انصاف را اکنون به خشکی بسته اند

پیش ازین دور فلکها گردش پیمانه بود

عشق تا پروای تعلیم و دماغ درس داشت ...

... زیر گردون خواب راحت هم میسر می شود

خاکساران می برند از گردش افلاک فیض

هرچه دارد شیشه صرف جام و ساغر می شود ...

گردش سال است می در ساغر عشرت کنید

گوش مینا را تهی از پنبه غفلت کنید ...

... روز و شب را در نشاط و خرمی یکسان کنید

گردش پرگار را یک نقطه بال و پر بس است

هست تا در جام و مینا قطره ای طوفان کنید ...

... سفر آسان کند هر عقده مشکل که پیش آید

پر و بال فلاخن وقت گردش سنگ می گردد

حیا افزون کند گیرایی چشم نکویان را ...