بگرامی برادر جانی

که مبادا بدش ز دور فلک ...

... نگوید کسی با پدر خواب یوسف

که سودای رشک برادر ندارد

اسیر از دلم خون روان شد ندیدم ...

... اعتمادی نیست بر اخوان دوران سیدا

ماه کنعان در چه از دست برادر می رود

سبب نظم رباعی اینست عبدالرحمن بکاول برادر جاوم بی اتالیق محرمی داشته که او را خواجه بامیر می گفته اند ملا این رباعی را به او گفته اند

در کوی تو خویش را عدم فرض کنم ...

... جنابت چون رواساز مراد نامردان شد

تو می دانی که از جان دوست تر دارم برادر را

بود چندی که جسم نازکش محتاج درمان شد ...

... درد را چون گرد از پیراهن آسان ریختی

از تو خواهم صحت جسم برادر یا امام

عالمی را چون به جام درد درمان ریختی

... اهل تغییر از هر آن چیزی که می بینی به خواب

می نخواهند ای برادر غیر عکس مدعا

پس چو مکروهی ببینی در جهان اصلا مرنج ...

... گلشن برای دشمن او محبس خمول

نبود سزا به جز تو برادر رسول را

بانوی خانه تو نزیبد به جز بتول ...

... یعنی علی عالی اعلی که از ازل

خواندش نبی برادر و پروردگار دست

ای زیردست دست نوالت هزار دست ...

... وی موی تو زاغی که زمن برده جگربند

ای دل ز تو دربند چو یوسف ز برادر

وی جان بتو خرسند چو یعقوب بفرزند ...

شد از مرگ برادر دل خراب و سینه ریش از من

ندیده هیچ کس محزون تری در هیچ کیش از من ...

... ندیده ست این مصیبت هیچ محنت دیده بیش از من

به مرگ آن برادر چون نگریم خون که در مرگش

تسلی می دهندم خلق و می گریند بیش از من ...

... نموده است آن زهره آنجا خنوس

هم او را پدر هم برادر بود

شهنشاه بغداد و سلطان طوس ...

... چون طبع من هوایش با هر کسی موافق

ای مهربان برادر بپذیر عذر آذر

کاین وصف تست در خور این مدح تست لایق ...

... کز بیکسی ببال و پرم غبار

وان عندلیب رفته گرامی برادرم

کز دوریش بخاک ره او برابرم ...

... در خلدش این پیام که ای نازنین جوان

من تاب دوری تو برادر نداشتم

این آن حکایتی است که باور نداشتم ...

... از حال دوستان دم فرقت نیافتی

انگار سیر سینه ی تنگ برادران

کردی وغیر داغ مصیبت نیافتی ...

... رفتی و دوستان تو را دل فگار ماند

چشم برادران ز غمت اشکبار ماند

ای بیتو صبح همنفسان تیره تر ز شام ...

... همان باب سبطین و زوج بتول

که خواندش چو هارون برادر رسول

برازنده ی افسر هل اتی ...

... دشمن جان هم شوند از رشک

دو برادر بهم برند حسد

تا به بیگانه زان میان چه رسد ...

... هم زنی سر ز خانه بیرون کرد

کای برادر بگوی کارت چیست

بر در خانه انتظارت چیست ...

... پاسخش داد زن که شوهر من

رفته از خانه ای برادر من

لیک بنشین که میرسد از راه ...

... پدر و مادرش شوند آگاه

خواهران و برادرانش نیز

کرده چنگال تیز و دندان تیز ...

... نکند از پدر ز مادر یاد

نه بکار برادرانش کار

نه دل از هجر خواهرانش زار ...

... هم گوهر و هم طویله ی من

ای دوسترین برادر من

نی جان با جان برابر من ...

... که بریدند بتیغ از بره گرگ

دو برادر چو دو شهباز سفید

خان و خان زاده جهانگیر و رشید ...

... یکی سوخت بر خاک مادر چراغ

ز خاک برادر یکی در سراغ

ولی ز آن زبان بستگان خموش ...

... طوق میان مرد را پای زن بیحیا

گفتم ای صوفی ناصاف وای کافر بی انصاف مگر از خدا بیخبری و اندیشه روز حسابت نیست این زوجه برادر تست با او هوس بازی تو از چیست گفت خاموش که مقام وحدتیست و هنگام فرصت درمیان من و برادر جدایی نیست دو تن که لحمک لحمی شدند یکیست گفتم اکنون برخیز و در پناه تو به گریز که فضله شیطان خوردی و عرض موحدان بردی ختم رسل محمد مصطفیص با علی مرتضی علیه التحیه والثنا که لحمک لحمی بودند و در توحید مسلم چرا هرگز از ایشان چنین فعلی بظهور نرسید و از اینگونه سخنان از لب مبارکشان گوش کس نشنید همانا که دزدی و لباس پاکان رااز ناپاکی دربر کرده تا راه مسلمانان بزنی بهتر آنستکه خرقه درویشان را که جامه تسلیم و رضاست از برکنده من بعد دام تزویر نیفکنی

ای ببر کرده خرقه تلبیس ...

... دراعه شهوت را زین بیش منه بر دوش

سخن درویشان چون درونشان آیینه مصفاست صورت افعال هرکس درآن پیدا گاه پرده دار است و گاه پرده بردار مراد از عراق تن بود و قریه دل نفس لوامه بود درویش ناقابل و برادرش نفس اماره و زن دنیا و نفس ملهمه بود توبه فرما و نفس مطمینه قبول کننده توبه و عفو نماینده حوبه

سخن صوفیان صاحبدل ...