ای ز دریا به کف کف آورده

وز ملک صورت صف آورده ...

... آنکه داند به دیده فهر از قعر

بشناسد ز در دریا بعر

وآنکه بر شط و شطر این دریاست

نه سزاوار لؤلؤ لالاست ...

... گر همی گنج دلت باید و جان

شو به دریای فسروا القرآن

تا در و گوهر یقین یابی ...

... آتش عشق لم یزل آبش

اندر آن بیکرانه دریا بار

صدهزاران نهنگ مردم خوار ...

... شود از تف آن نفس چو نمود

موج دریا چو آتش نمرود

راه پیدا بود پر از آکفت ...

... زان ترا فعل سال و مه زشتی است

آنکه در کشتی است و در دریا

نظرش کژ بود چو نابینا ...

... داند آنرا که اهل ذهن و ذکا ست

که سلامت به ساحل دریا ست

دست و پای ترا به بند قضا ...

... پس تو با دست و پای بسته او

روی دریا مجو به پشت کدو

آشنا را اگر نمی دانی ...

... نه چو کشتی شکست ای رعنا

شد سباحت وبال در دریا

جز ز روی کمال عقل و خرد ...

... سر کشتی ز آرزو دان پر

قعر دریاست جای طالب در

طالب در و انگهی کشتی ...

... عزم خشکی بر اسب و بر خر کن

چون به دریا رسی قدم سر کن

مرد در جوی را به دریا بار

جان و سر دان همیشه پای افزار ...

... کرده عالم غلامه غالیه گون

شب بسان سیاه گون دریا

من چو گوهر صدف نهاد سرا ...

... وز پی جستن نجات و فلاح

همچو دریا چو نیست اینجا حر

کام پر زهر باش و دل پر در ...

... تا صدف را به کارد نشکافند

همچو دریا ز موج کی لافند

تو نیابی بخاصه راز ملوک ...

... از شمر آب هرکسی ببرد

چون به دریا رسد کسش نخورد

تا بجویست اگرچه خاین نیست

زآب جوی آب جوی ایمن نیست

چون به دریا رسد ز جوی و ز دشت

ماغ هم گرد او نیارد گشت ...

... خه بنامیزد اینت دل که تراست

نتوان گفت دلت دریاییست

خلق را مأمن است و ملجاییست ...

... ملک میراث و تیغ حیدروار

هرکه دریا ز تف غبار کند

ماهی از تابه کی شکار کند ...

... جان نگهداشتن ز ملک بهست

در دریا ز چوب فلک بهست

آرزو بود ملک را دل و داد ...

... شیر و شمشیر چیست شاه دلیر

پادشا خویش آتش و دریاست

خاک و خویشی او چو باد هواست ...

... خاک درگاه او هلال هلال

ابر و دریا غلام کف ویند

زو وفاقش همیشه راست پیند

کان و دریا برش بود درویش

بخشش او ز هر دو باشد بیش ...

... کشتی از آب ساخته مفرش

اسب او کشتیست دریاکش

سوی پست از فراز همچو قدر ...

... گر بخواهد ز تیغ موسی وار

خشک رودی کند ز دریا بار

برکشد دست شاه دین پرور ...

... فتنه را آب ریخت بر آتش

زان که اوبار مار دریا کش

بر دل از بیم و هیبت شه شان ...

... شده از ابر ناوک و زوبین

ره چو دریا و کشته چون پروین

نوک ناوک چو عقل در تگ و پوی ...

... روی صحرا چو نیزه خورده اجم

آب دریا ز خون چو آب بقم

بر قضا تنگ مانده راه گذر ...

... جمله برداشته جدل ز میان

کوه و دریا و بیشه و هامون

موج می زد در آن زمان از خون ...

... لطف او شد نشیمن صهبا

قهر او شد لویشن دریا

پادشاهی به رنج کرد به دست ...

... چون دگر آبها گمیزستی

زیر رانها براق دریا ساز

ابر بر برق پای رعد آواز ...

... شاه را از رعیت است اسباب

کام دریا ز جوی جوید آب

آب جوی ار ز بحر بازگری ...

... کههمی پاس تاج زر دارد

شه چو غواص و ملک چون دریاست

خفتنش در درون آب خطاست ...

... حیله کار زنست و روباهست

همچو دریاست شاه خس پرور

گهرش زیر پای و خس بر سر ...

... پیش تا غرقه گردد از وی تن

غرقه گردانمش به دریا من

تا برد نقش رویش آب صواب ...

... هست در رشک آن کف و گفتار

آب دریا و لؤلؤ شهوار

برده آب بهار و آوازه ش ...

... آب و لؤلؤ و جان صفاوت اوست

ابر و دریا و کان سخاوت اوست

شاه را گاه سر معتمد اوست ...

... جود او را کرانه پیدا نیست

چون سخایش سحاب و دریا نیست

باد لطفش بزیده بر کشور ...

... جز به موضع نکو نیاید جود

زانکه دریا و ابر و کان به عطا

بکنند از طریق جود خطا ...

... خاک شوره کند شراب از خلق

آب دریا کند گلاب از خلق

آری آنکس که صبر پیشه کند ...

... گفت عقل ای دلت ز مهرش پر

از تو دریای مدح وز من در

درفشان کن ز لفظ و معنی زود ...

... سر چه در خس کشیده ای چو تذرو

زانکه دریا نه لاف زن باشد

یا درش بهر خویشتن باشد ...

... دل تاریک روشنایی یافت

گرد دریا و رود جیحون گرد

ماهی از تابه صید نکند مرد ...

... به خدای ار تو هیچ بربندی

باش تا چنگ مرگ دریا زد

نای حلقت ز نان بپردازد ...

... مشنو از شب پرک حکایت خور

گرد دریا برآی و نیلوفر