... چون تو بی نقش در این تخته نردی مردی

کف بی مغز سراپرده به ساحل زد و رفت

تو چو سیلاب اگر بحر نوردی مردی ...

... ز هم نشناسد اینجا کس سفیدی و سیاهی را

تو از ما فارغی کآسوده ساحل چه می داند

چه حال از شورش دریا بود کشتی تباهی را ...

بی تو مرگ آسوده سازد اضطراب دل مرا

آنچه گردابست عالم را بود ساحل مرا

ناید از دستم گشاد عقدهای دل که هست ...

... در محیط عشق کز وی نیست امید نجات

این بسم کز دورافتد چشم بر ساحل مرا

برنخوردم زآنچه در کشت محبت کاشتم ...

... کی رهم از ورطه عشقت که خواهد ناخدا

غرقه گرداب نه آسوده ساحل مرا

در غمت از مرگ گفتم گردد آسان مشکلم ...

... نه انتظار طبیب و نه فکر درمان داشت

رود زیاد به ساحل رسیده را حالی

که از طلاطم دریا بروز طوفان داشت ...

... از قرب جانان ما را چه حاصل

بحرش در آغوش لب تشنه ساحل

خیزد چه در عشق از دست و پایی ...

... در نه خم فلک نیست زین تلختر شرابی

نزدیک ساحل آمد سالم سفینه ما

ای قلزم محبت وقتست انقلابی ...

... من که در کشتی طوفانیم از شورش بحر

باشم آگه نه تو کآسوده ساحل باشی

ایکه ناکرده عمل طالب اجری تا چند ...

... به تو دارند گذر عاقبت از تن جان ها

جسم کشت و جهان بحر و تو ساحل باشی

از شهادت بودم روز قیامت کافی ...

... خط برآوردی و عاشق کشتی آخر کرد عشق

غرقه در دریا تو را آسوده در ساحل مرا

چاره جو هاتف برای مشکل عشقم ولی ...

... از صلب شرفیاب صدف در یتیمت

چون بست به ساحل تتق عزت و شان را

از آب و می آتشکده ها گشت فسرده ...

... عادت دهقان بود دانه به نم داشتن

ساحل آرام را ناصیه سایت

ذوق دل انگیختن موجه یم داشتن ...

... چه غم از سیل حوادث دل دریا دارد

یاد ساحل نکند کشتی طوفانی ما

خار این بادیه را برده ز کف گیرایی ...

... اگر مردانه چون ما بر سر دنیا نهی پا را

نسازد گر به ساحل تخته بندت خشکی مشرب

چو موج خوش عنان سرمست بر دریا نهی پا را ...

... به این اکسیر زر کردم دل سیمابی خود را

خورد از دست ساحل سیلی تأدیب رخسارش

به مژگانم فروشد موج اگر شادابی خود را ...

... از ناله های شبگیر دل یافت وصل مقصود

چون باد شرطه خیزد کشتی به ساحل آید

زین دانه های اشکم کز سوز دل فشانم ...

... مشتاق شهادت غم سر هیچ ندارد

تا ساحل پیمانه رسیدیم و نشستیم

این آب تنک مایه گذر هیچ ندارد ...

... محیط حرص را سعیت نیارد مرد میدان شد

ز دست و پا زدن در بحر بی ساحل چه می خواهی

چو گرگ افتاده ای در پوستین یوسفان تا کی ...

... شکوه ام را گاهگاهی می شنودی کاشکی

سیل را بی تابی از ساحل به دریا می برد

بی قراری های ما می داشت سودی کاشکی ...

... یکتاگهر بحر فضیلت که ز عزت

تا ساحل قدس از صدف کون و مکان رفت

شد دوستی آل نبی کشتی نوحش ...