... ز قلندروشی است این سر و پا برهنگی

کفش و دستار به می جمله کزو شد امشب

سبب رفعت دونان ز فلک جستم گفت ...

... شیخ سیم وقف را با می نداد اما خرید

کفش و دستار و عصا بودست مرد لاده خرج

یک قدم نه گرچه رندان مفلسند ای مغبچه ...

... بیحالی او فزاید و مدهوشی آورد

پیر مغان که فیض کفش مستدام باد

هر چند ساغر کرمش نوشی آورد ...

... ساغری پر کرد و گفت ای مست هشیاری هنوز

در کشیدن از کفش روحم ز ننگو نام رست

نحن اقرب خواند آن حضرت دل خود را بدید ...

... دل گواهی می دهد کان غمزه ریزد خون من

کی برم جان از کفش چون دل گواهی می دهد

مزد شب بیداری بلبل نگر کش هر سحر ...

... ساقیا می بده بشادی او

که کفش همچو گل زر افشان است

آفتاب سپهر جان بخشی است ...

... هزار نکته چون در شاهوار کشد

کفش گشاده بدر پاشی و بود انگشت

زبان طعنه که بر ابر نوبهار کشد ...

... تا کریم او بود نام بخشش حاتم نبود

بسکه می بارید در عالم زر از ابر کفش

دست کس چونگل بعهدش خالی از درهم نبود ...

... دریا تهی کفیست تو از ابر جود خود

چون ژاله در کفش همه گوهر نهاده یی

دارد قرار کشتی عالم فراز آب ...

... که اصل گوهر پاکش بود زکان کرم

کفش که وارث جود علیست در بخشش

گلی ز گلشن جودست و گلستان کرم ...

آن خواجه گرش گاه بخرمن نقتد

کس را ز کفش جوی بدامن نفتد

گر افکنیش ز شاخ طوبی بزمین ...

... پس روان گشتم به سوی خانه زود

چون به خانه آمدم کفشم نبود

یک زمان در فکر آن بودم که تا

در کجا من کفش خود کردم رها

عاقبت یاد آمدم کاین جایگاه

کفش را بگذاشتم رفتم به راه

من ز خانه سوی جست و جوی کفش

می دویدم زین قبل بر سوی کفش

در طلب ما را نبود از خود خبر ...

... یافتم مطلوب خود را در زمان

چون بدیدم کفش خود را من بجا

بر سر کفش اوفتادم جابجا

من ز شادی گشتم از خود بی خبر ...

... گر تویی جویای حق ای خواجه تاش

کمر از جویای کفش آخر مباش

آن چنان از بهر کفشی می دوید

ترک جمله کرد تا مطلوب دید ...

... دل نثار وصل آن محبوب شد

در نگر آخر که او از بهر کفش

آنچنان که گفته شد میراند رخش ...

... دوان چون زور با سرپنجه کرده

کفش گاو زمین را رنجه کرده

در آن ساعت که شیر از جای برجست ...

... ز شست خاطر ناوک گشای من مجروح

شکست شیشه دل در کفش که می خواهد

به شیشه ریزه آزار پای من مجروح ...

... به آب مرحمت آتش فشان مسرب ها

گه از کفش به طعام قلیل بخشنده

کفایتی که به خلق کثیر کرده وفا ...

... گل بهار سخاوت که در محل کرم

درم چو برگ خزان می دهد کفش بر باد

بجای خون همه یاقوت و لعل خواهد ریخت ...

... نه ابر ریخت به دشت و نه بحر داد به بر

به سایل آن چه کفش آشکار و پنهان داد

دلش ز جوهر احیا توان گریست کریم ...

... درین ملک از خرابیها نمی دیدند چون دریا

لبش خشک و کفش خالی و آهش سرد و چشمش تر

به این بعد مسافت چشم آن دارد که خسرو را ...

... قسمت آموخته در گه رزاق کبیر

که کفش واسطه رزق صغار است و کبار

آن که با عصمت او رابعه حجله چرخ ...

... دریا سخاوتی که چو گرم سخا شود

بحر از کفش برآورد انگشت زینهار

کوه وجود خصم ز باد عمود او ...