باشد ز سرشگ لاله گون دل من

چون شیشه می جوش درون دل من ...

رفتی تو و اشک لاله گون دل من

شد سلسله جنبان جنون دل من ...

گو همره اشک لاله گون دل من

بیرون نرود ز دیده خون دل من ...

طفلی که چو اشک لاله گون دل من

در جوش ازو بود درون دل من ...

چشمم که سرشک لاله گون آید ازو

پیوسته چو زخم تازه خون آید ازو ...

... باری از عشق تو باری است که گفتن نتوان

هاتف سوخته را لاله صفت در دل زار

داغی از لاله عذاری است که گفتن نتوان

خوش آنکه نشینیم میان گل و لاله

ماه و تو به کف شیشه و در دست پیاله

در طرف چمن ساقی دوران می عشرت

در ساغر گل کرده و پیمانه لاله

بر سرو و سمن لؤلؤ تر ریخته باران

بر لاله و گل در و گهر بیخته ژاله

وز شوق رخ و قامت تو پیش گل و سرو ...

... ای دلبر گلچهره که مشاطه صنعت

بالای گل از سنبل تر بسته کلاله

آهنگ چمن کن که به کف بهر تو دارد

گل ساغر و نرگس قدح و لاله پیاله

عید است و به عیدی چه شود گر به من زار ...

... همه از تو خوش بود ای صنم چه جفا کنی چه وفا کنی

همه جا کشی می لاله گون ز ایاغ مدعیان دون

شکنی پیاله ما که خون به دل شکسته ما کنی ...

... به حسرت زین گلستان با صد افغان رفتم و بردم

به دل داغ فراق لاله رویی سرو بالایی

به ناکامی دو روز دیگر از کوی تو خواهم شد ...

... میان روضه خضرا روان شد چشمه روشن

کنار چشمه روشن برآمد لاله حمرا

ز دامان نسیم صبح پیدا شد دم عیسی ...

... میان سبزه غلطد با صبا نسرین بی تمکین

عیان با لاله جام می زند رعنای نارعنا

به پاسخ نارون گفتش کز اطفال چمن بگذر ...

... در آن روز سلامت سوز کز خون یلان گردد

چو روی لیلی و دامان مجنون لاله گون صحرا

کمان بر گوشه بر بندد گره چون ابروی لیلی ...

... مصفا ساز در گلشن به آب چشمه روشن

به نازک تن بپوش آنگه حریر از لاله حمرا

به روی یکدگر چون شاهد گل هفت پیراهن

ز رنگین لاله ها گلگون قصب درپوش بر پیکر

ز گلگون غنچه ها رنگین حلی بر بند بر گردن ...

... روشن از عارضش این نه خرگاه

چون شد آن سرو قد لاله عذار

از سموم اجلش حال تباه

سرو ازین غصه به بر جامه درید

لاله زین غم ز سرافکنده کلاه

ریخت در فرقتش آن خاک بسر ...

... ز آب بی رنگ صد هزاران رنگ

لاله و گل نگر درین گلزار

پا به راه طلب نه و از عشق ...

... بایسک المستجیر عزتک المستجار

لاله گلزار توست سینه اخگرفروز

واله دیدار توست دیده اخترشمار ...

... آبی به رخ آمد چه زمین را چه زمان را

افلاک شد از عکس گل و لاله شفق رنگ

مشاطه نوروز بیاراست جهان را ...

... دلتنگ تر از غنچه به گلزار گذشتم

تا جلوه به نظاره دهم لاله ستان را

گفتم به نسیم سحر این داغ جگرسوز ...

... رخسار نو خطیست ز هرجا دمدگیا

هر لاله ای نمونه ی حسن برشته ای ست

هرسنبلی خبر دهد از زلف مشکسا ...

... بر کوه کند سایه اگر ابر حسامش

از ژاله ستاند دیت لاله ستان را

بردارد اگر باد کفش دست تسلی ...

... خارا اساس فکرت رنگین کرشمه ام

ساغر چو لاله بر سر کهسار بشکند

ایمان به شعرم آورد آن نکته رس که او ...