... دزدد به خویش حادثه روزگار دست

گر جویبار عاطفتش موج زن شود

هرگز به پنبه زار نیابد شرار دست ...

... خشکد چو شانه در شکن زلف یار دست

گردد چو موج زن کف دریا عطای او

بر سر زند ز پنجه مرجان بحار دست ...

غم چو در سینه لنگر اندازد

دیده در موج خون در اندازد

ز غبار دلم قضا وقتیست ...

... آن محیط کرم که یادکفش

سینه در موج کوثر اندازد

آن سپهر شرف که پایه او ...

... یال و برز دو پیکر اندازد

لرزه هیبتش چو موج از تن

جوشن سام صفدر اندازد ...

... جان فزا مدحتت که آب بقاست

موجه در جوی مسطر اندازد

شکر لله نشد که خامه من ...

... وقت است وقت کاین دل کشتی شکسته را

خاک درت ز موج حوادث امان دهد

گرید دلم چوتلخی هجر آیدش به یاد ...

... جامه نیلی نکنم در غم دنیای حقیر

راحت و رنج حیات گذران است چو موج

نشود شادی و غم پای نفس را زنجیر ...

... می رود دست و دل همت از افلاس ز کار

نپسندی که به طوفان دهدم موج حصیر

مشکل افتاده به ما جمع پریشان دل کار ...

... در مصطبه صدق و صفا صاف شرابم

از زاویه فقر و فنا موج حصیرم

آنجا که پیام است صبا نکهت شوقم ...

... زاده طبع نشیه زا کلکم

زده بر صفحه موج صهبایی

بر سپهر سخنوری شعرم ...

... کنم مطلعی تازه در شأنت انشا

که برصفحه چون موج گوهر نماید

... روزی که نیلگون شود از موکبت زمین

چون موج سر به سر همه خیل و حشم روان

اقبال همره آیت فتح و ظفر قرین ...

... بگزین قرین و خسروی قیروان مخواه

در موج خیز حادثه چین بر جبین مزن

گر تیغ کین ز چرخ ببارد امان مخواه ...

... معنی به حشمتی که بود بحر پرشکوه

لفظش به جودتی که بود موج جویبار

سنجیدگی چنان که ز لب ناشنیده گوش ...

... ما در گذرگه و سخن ماست پایدار

مست گذاره ایم چو موج از قفای هم

در کاروان ما قدمی نیست استوار ...

... حزین از خامی مشرب بیابان مرگ خواهی شد

چه از پی می روی موج سراب زندگانی را

... لب اگر باز کنی چهره اگر بنمایی

گل کند جنت ما موج زند کوثر ما

این که در دامن صحرای جنون می بینی ...

... نزدیکتر از ماست به ما مرحله ما

گر موج زند بر لب ما تلخی عالم

هرگز نزند چین به جبین حوصله ما ...

... در وادیی که شوق بود رهنمای ما

چون موج پی گسسته زند موج اضطراب

خاک از تپیدن دل بی دست و پای ما ...

... دلم را بی قراری در بغل آرام می گردد

گران لنگر کند تمکین من موج سبکپا را

به این شوخی نسوزد هیچکس را اختر طالع ...

... غافل منه به طاق خطرناک شیشه را

دامن ز بزم باده کشیدی و موج می

در جیب پیرهن شده خاشاک شیشه را ...

... نسازد گر به ساحل تخته بندت خشکی مشرب

چو موج خوش عنان سرمست بر دریا نهی پا را

اگر نعلین جسم تیره را از پا برون آری ...

... خبر از حال زار مستمندان می دهد ما را

اسیر پیچ و تاب موج اشک آلوده مژگانم

فریب سنبل گیسو بلندان می دهد ما را ...

تراوشهای موج خون کند غمخواری ما را

که شوید مرهم از رخساره زخم کاری ما را ...

... محیطی محشر آشوب از دل آتش جگر دارم

که دستی می نهد برسینه موج اضطرابش را

حزین از شعر اگر طبعم فریبی خورده جا دارد ...