... دارم از اشک جگرگون دجله خون در کنار

چون سواد دیده ام دریا کند بغداد را

سیل چشم دجله بارم گر شود با دجله یار ...

... وان ماه شب فروز جهانتاب را بپرس

از ما که کرده ایم چو دریا ز گریه چشم

آن در ناب و گوهر نایاب را بپرس ...

... گویند جامی دمبدم بیرون مده از دیده نم

زین گونه کز طوفان غم شد دیده دریا چون کنم

... بر کنار زمزم از دل برکشم یک زمزمه

وز دو چشم خون فشان آن چشمه را دریا کنم

صد هزاران دی درین سودا مرا امروز گشت ...

... چون صبر ندارم کنم از هجر کناره

کشتی چو شکسته ست به دریا ننشینم

گفتی که به راهم منشین جامی ازین بیش ...

... از جویبار لطف تو بی آب مانده ایم

گر چشم ما ز گریه چو دریا شود رواست

زینسان که دور ازان در نایاب مانده ایم ...

... رخش آیینه دل ها لبش حلال مشکل ها

کفش دریا و ساحلها ز موجش قلزم احسان

ز باغ جاه او برگی ست این زنگارگون گلشن ...

... شیشه سبز است و اشکم باده گلگون در او

شد جهان از اشک من دریا و می ترسم شود

غرقه از بار دل من زورق گردون در او ...

... طرفه تر حالی کزیشان پر بود ارض و سما

گم شود چون قطره در دریا اگر یابد گذر

بر دل ایشان ز اوج عرش تا تحت الثری ...

... مسبب دیده صاحبدل چه بیم از فوت اسبابش

ز دریا رسته نیلوفر چه باک از قحط بارانش

رسد صد تیرگی از بار توشه مرد این ره را ...

... که باشد سرزده در هر قدم صد خار خذلانش

چه گوهر بخش دریایی ست طبع دور غور من

که لفظ و معنی پاک است و رنگین در و مرجانش ...

... گر نهد یک اهل دل بیرون ازان هنگامه گام

مفضل دریا انامل هر کجا بگشاده دست

زان انامل بر کنار لجه جودند انام ...

... سال عمرت شصت شد در لجه هستی بکوش

تا ازین دریا برآری صید مقصودی به شست

... گل را صبا ربود و ازو بهر خار ماند

دریا شد از سرشک کنارم ولی چه سود

کان گوهر یگانه من بر کنار ماند ...

... هر چند تو را بر جگر آبی نبود

دریا دریا خون جگر باید خورد

... میان سبزه و گل آهوان شوخ محفل ها

خوش آن کز گریه بودی گرد من دریا و بر حالم

زدندی قهقهه آن نازنین کبکان ز ساحل ها ...

... اینچنین کاندر عجم مانده ست پا در گل مرا

جامی آسا غرقه دریای عشق او شدم

هیچ ازین دریا مبادا روی در ساحل مرا

... گیاه مهر تو روید ز دانه دل ما

ز موج عشق تو دریا شدیم و چرخ کبود

بود فتاده صدف ریزه ای به ساحل ما ...

... دل میان گریه دارد ازتو امید کنار

غرقه را از موج دریا آرزوی ساحل است

رحم کن بر حال تنها مانده تاریک رو ...

... نظر کنم همه اصل است و فرع اصلا نیست

چو موج هرکه به دریا فرو رود داند

که موج اگر چه نه دریاست غیر دریا نیست

به کنج صومعه خوان ورد صبح و شام ای شیخ ...

... چاره مسموم جز تریاق نیست

عشق را تا نام دریا کرده اید

کام جامی زو جز استغراق نیست