... صید محرومی چو من در مرغزار دهر نیست

می رمد از وحشتم چون موج دریا دام ها

بس که بنیادم زآشوب جنون جزو هواست ...

... بی جمالش بس که بیدل بزم ما را نور نیست

ناخنه از موج می آورده چشم جام ها

پیش آن چشم سخنگو موج می در جام ها

چون زبان خامشان پیچیده سر در کام ها ...

... روغن تصویر درد حسن ازین بادام ها

موج دریا را تپیدن رقص عیش زندگی ست

بسمل او را به بی آرامی ست آرام ها ...

... قطره ما ناکجا سامان خودداری کند

بحر هم از موج اینجا می شمارد گام ها

گل کند در وحشت دردسر فرماندهی ...

... سرآبی و سیر روغن ها

موج رم می زند چه کوه و چه دشت

چین گرفته ست طرف دامن ها ...

... از قوت تأیید تو تحریک نسیمی

بر بحر کشد از شکن موج کمان ها

در چارسوی دهر گذر کرد خیالت ...

... خلقی به هوای طلب گوهر وصلت

بگسسته چو تار نفس موج عنان ها

بس دیده که شد خاک و نشد محرم دیدار ...

... به رنگ اشک ناسورم نظرباز چکیدن ها

حباب از موج هرگز صرفه طاقت نمی بیند

ز بال ما گره وامی کند آخر تپیدن ها ...

... سرشکم داشت از شوقت گداز آلوده تحریری

به بال موج بستم نامه در خون تپیدن ها

چو اشکم ناتوانی رخصت جرأت نمی بخشد ...

... قانع صفتا ن بیدل بر مایدة قسمت

چون موج گهر بالند از خوردن پهلوها

ای موج زن بهار خیالت ز سینه ها

جوش پری نشسته برون ز آبگینه ها ...

... مگر این حلقه ها بردارد از ره بی سنانی ها

ز استغنای آزادی چه لافد موج در گوهر

به معنی تخته است آنجا دکان ترزبانی ها ...

... سرمایه خفت آنگه سودای خودنمایی

غیر ازتری چه دارد موج از نمو به دریا

بی جوهر یقینی از علم و فن چه حاصل ...

... هوس چگونه کند شوخی از دل قانع

به دامن گهر آسوده است موج طلب

به دشت عجز تحیر متاع قافله ایم ...

... به یاد شبنم گلزار عارضت عمری ست

خیال مشق شنا می کند به موج گلاب

زبرق حیرت حسنت چوموج درگوهر

درآب آینه محوند ماهیان کباب ...

... ز رنگ رفته ما می توان گرفت حساب

چه غفلت است که از ما به موج تیغ نرفت

وگرنه قطره آبی ست نشتر رگ خواب ...

به روی نسخه هستی که نیست جز تب وتاب

نوشته اند خط عافیت به موج سراب

گرآرزو شکنی می شود عمارت دل

شکست موج بود باعث بنای حباب

دلیل غفلت ما نیست غیروحشت عمر ...

... به جز شکستگی ام قبله نیازی نیست

سرحباب مرا موج بس بود محراب

درین چمن که گلش پرفشانی رنگست

گشودن مژه مفت است جلوه ای دریاب

ز موج پرده به روی محیط نتوان بست

تو چشم بسته ای ای بیخبر کجاست نقاب

به حبیب ساخت هوس تا تلاش پیش نرفت

کمند موج به چین آرمید و شد گرداب

غم ثبات طرب زین بساط نتوان خورد ...

... در عدم بیکاری ما شغل هستی پیش برد

صنعت اوهام کشتی راند در موج سراب

رفتم از خود آنقدرکان جلوه استقبال کرد ...

تا از آن پای نگارین بوسه ای کرد انتخاب

جام در موج شفق زد حلقه چشم رکاب

تا به بحر شوق چون گرداب دارم اضطراب ...

... در طلسم حیرت این بحریک وارسته نیست

موج هم داردگره بر بال پرواز از حباب

ناله عشاق و آه بوالهوس با هم مسنج ...

... چنین که از عرق روی اوست درتب و تاب

زموج رنگ به دوران نشیه نگهت

خط شکسته توان خواند از جبین شراب ...

... کسی چه چاره کند سرنوشت را بیدل

نشست سرخط موج ازجبین دریا آب

... حصول ریشه آمال سر به سرپوچ است

تلاش موج چه خرمن کند به غیرحباب

فسانه دل پر خون شنیدنی دارد ...

... که ساز در دل خاک است و بر هوا مضراب

درین محیط چو موج اینقدرتردد چیست

به رفتنی که ندارد درنگ پرمشتاب

کسی ز دام تعلق چسان برون تازد

شکسته گردن هر موج طوقی ازگرداب

مقیم انجمن نارسایی ام بیدل ...