... ورنه یک سبزه بیگانه درین گلشن نیست

به همین موج ز آمد شد خود بیخبرست

هیچ کس را خبر از آمدن و رفتن نیست ...

... ورنه سامان بهاران و خزان اینهمه نیست

تشنه را می برد از راه برون موج سراب

پیش دریا گهران ملک جهان اینهمه نیست ...

... کوه تمکین تو تا سایه به دریا افکند

نبض بیتابی موج خطر آرام گرفت

خم می جلوه فانوس تجلی دارد ...

... عتاب و ناز تو از صفحه جبین پیداست

ز موج روشنی آب می شود معلوم

صفای ساعدت از چین آستین پیداست ...

... غم و نشاط چو دود و شرار در گردست

ز واصلان طریقت مجو قرار که موج

به قلزمی که بود بیکنار درگردست ...

... چرا ز سنگ ملامت شکسته دل باشم

که همچو موج مرا از شکست بال و پرست

به خود فروشدگان فارغند از آشوب

کمند وحدت گرداب موجه خطرست

نگاه دار گرت چون عقیق آبی هست ...

... کنار کشت مده موسم بهار از دست

که موج سبزه به پای نشاط زنجیرست

مباش سرکش و مغرور و بی ادب که هدف ...

... ز پیچ و تاب ندارد گزیر روشندل

ز موج خویشتن آب روان به زنجیرست

چه سود جوهر ذاتی چو کارفرما نیست ...

به دام خلق مقید شدن گل هوس است

شکارهرزه مرس همچو موج خار و خس است

ز خوان رزق هما استخوان نمی یابد ...

... نفس کشیدن بحر از کنار معلوم است

ز نبض موج توان یافت حال دریا را

غم من از مژه اشکبار معلوم است ...

... سیه دلی که کمر در شکست ما بسته است

چو موج محو شو اینجا که تخته تعلیم

در رسیدن دریا به ناخدا بسته است ...

... دلت خوش است که بارت به منزل افتاده است

غرض ز صحبت دریا کشاکش است چو موج

وگرنه گوهر تمکین به ساحل افتاده است ...

... رسیده است به ساحل سبکروی صایب

که همچو موج عنان را ز کف رها کرده است

... که کرده است ز دل دست آرزو کوتاه

که این سفینه ز موج خطر برآورده است

فغان که حسن گلوسوز حرف چون طوطی ...

ز موج لاله و گل باغ عالم آبی است

پی کشیدن دل هر بنفشه قلابی است ...

... به گوهری نرسد رشته اش ز بیتابی

دل رمیده و موج سراب هر دو یکی است

چو رخنه در دل سنگین یار ممکن نیست ...

... به ناخدای توکل سپرده ام خود را

مرا تردد خاطر ز موج دریا نیست

میی که خشت ز خم برنداشت کم زورست ...

... من و تردد خاطر خدا نگه دارد

به قلزمی که منم موج او شناور نیست

دل شکسته ما را به لطف خود بپذیر ...

... دل تو لنگر تسلیم را ز کف داده است

وگرنه موج خطر هیچ کم ز ساحل نیست

نکرد گریه ما در دل فلک تأثیر ...

... که هیچ روزن ازان ماهتاب خالی نیست

چو موج مگذر از این بحر سرسری زنهار

که چون صدف ز گهر یک حباب خالی نیست ...

... زبان لاف بود لازم تهیدستی

زمین شور ز موج سراب خالی نیست

مگر به فکر سواری است آن سبک جولان ...

... ز بیقراری دراست تیغ بازی من

وگرنه موج مرا میل خودنمایی نیست

دل من و تو ز همصحبتان دیرینند ...