... از ایران یکی لشکر آمد بجنگ

که شد چرخ گردنده را راه تنگ

چهل روز یکسان همی جنگ بود ...

... گر ایدونک یزدان بود یارمند

بگردد ببایست چرخ بلند

نه آن شهر ماند نه آن شهریار ...

... ازین نامور گرد پرخاشخر

اگر یارمندست چرخ بلند

بیاید بدین دشت پولادوند ...

... نبینی ز گردان ما جز گریز

مکن خیره با چرخ گردان ستیز

چنین گفت با شیده افراسیاب ...

... من آکنون سر دیو پولادوند

بخاک اندر آرم ز چرخ بلند

وزان پس بیازید چون شیر چنگ ...

... و دیگر کجا ز اختر نیک و بد

همی گردش چرخ را بشمرد

چو پیش آید آن روزگار بهی ...

... تو پشت سپاهی و سالار شاه

برآورده از چرخ گردان کلاه

کسی کو به نام بلندش نیاز ...

... ز شادی دلیران توران سپاه

همی ترگ سودند بر چرخ ماه

چو هومان بیامد بدان چیرگی ...

... ز هر گونه زور آزمودند و بند

فراز آمد آن بند چرخ بلند

بزد دست بیژن به سان پلنگ ...

... زمین پر ز آهن هوا پر ز زر

چو خیزد به چرخ اندرون داوری

ز ماه و ز ناهید وز مشتری ...

... که ای دادگر خسرو نامجوی

کز آنگه که چرخ سپهر بلند

بگشت از بر تیره خاک نژند ...

... شب تیره را کس نماند به جای

جز از چرخ گردان و گیهان خدای

چو پیران چنان دید جای نبرد ...

... بد و نیک را هم بدویست راه

چو ما چرخ گردان فراوان سرشت

درود آن کجا بآرزو خود بکشت ...

... همه سر به سر سوگوار و نژند

دژم گشته از گشت چرخ بلند

چو پیران چنان دید لشکر همه ...

... مر او را به خیره بکشتن دهی

بهانه به چرخ فلک برنهی

دو تن نامداران توران سپاه ...

چو از روز نه ساعت اندر گذشت

خور از گنبد چرخ گردان بگشت

جهاندار خسرو به نزد سپاه ...

... سپاهی گزیده ز گردان بلخ

بفرمود تا با کمانهای چرخ

پیاده ببودند بر پیش پیل ...

... ز بغداد و گردن فرازان کرخ

بفرمود تا با کمانهای چرخ

به پیش اندرون تیرباران کنند ...

... تو گفتی جهان کوه آهن شدست

همان پوشش چرخ جوشن شدست

ستاره شمر پیش دو شهریار ...

... دو لشکر بر این گونه پر درد و خشم

ستاره به ما دارد از چرخ چشم

به انبوه جستن نه نیکوست جنگ ...

... به بیشی لشکر بترساندم

بدان گه که گردنده چرخ بلند

نگردد ببایست روز گزند ...

... چو خورشید فردا بر آرد درفش

درفشان کند روی چرخ بنفش

من و خسرو و دشت آوردگاه ...

... به رهام گودرز دارید گوش

چو خورشید بر چرخ گردد بلند

ببینید تا بر که آید گزند ...

... نبیره جهاندار توران سپاه

که ساید همی ترگ بر چرخ ماه

جز آنی که بر تو گمانی برد ...

... به آید چو گیرم به کاری ستیز

هم از گردش چرخ بر بگذرم

وگر دیده اژدها بسپرم ...

... همه رزم بر دشت خوارزم بود

ز چرخ آفرین بر چنان رزم بود

برفت او و ما از پس اندر دمان ...

... خروشی بر آمد ز پیش سپاه

که گفتی بدرد همی چرخ و ماه

سواران به دژها نهادند روی ...

... بدیشان رسیدیم هنگام روز

چو بر زد سر از چرخ گیتی فروز

تهمتن کمان را به زه برنهاد ...

... بر آن باره عراده و منجنیق

کمانهای چرخ و سپرهای کرگ

همه برجها پر ز خفتان و ترگ ...

... ز بس ناله بوق و شیپور و نای

چو خورشید برداشت از چرخ زنگ

بدرید پیراهن مشک رنگ ...