... تنها وظیفه تو همی نیست خواب و خاست

زان راه باز گرد که از رهروان تهی است

زان آدمی بترس که با دیو آشناست ...

... کاین سفله تن گرسنه و در فکرت غذاست

تو دیو بین که پیش رو راه آدمی است

تو آدمی نگر که چو دستیش رهنماست ...

... ایدل غرور و حرص زبونی و سفلگی است

ای دیده راه دیو ز راه خدا جداست

گر فکر برتری کنی و بر پری بشوق ...

... در پیش پای بنگر و آنگه گذار پای

در راه چاه و چشم تو همواره در قفاست

چون روشنی رسد ز چراغی که مرده است ...

... میجوی گرچه عزم تو ز اندیشه برتر است

میپوی گرچه راه تو در کام اژدهاست

در پیچ و تابهای ره عشق مقصدیست ...

... بر گرد از آنره که دیو گوید

کای راهنورد این ره صوابست

ز انوار حق از اهرمن چه پرسی ...

... کز پای تو چون مور در عذابست

بی شمع شب این راه پرخطر را

مسپر بامیدی که ماهتابست ...

... بسیار سر اینجا بر آستان است

از پای در افتد به نیمه راه

آن رفته که بی توشه و توانست ...

... که گرگ را ز ازل پیشه مردم آزاریست

بپرس راه ز علم این نه جای گمراهیست

بخواه چاره ز عقل این نه روز ناچاریست ...

... کاش این شرار دامن هستی نمی گرفت

کاش این سموم راه سوی بوستان نداشت

چون زنگ بست آینه دل تباه شد ...

... دل را بدست نفس نمیبود گر زمام

راه فریب هیچ گهی کاروان نداشت

خوش بود نزهت چمن و دولت بهار ...

... علم سرمایه هستی است نه گنج زر و مال

روح باید که از این راه توانگر گردد

نخورد هیچ توانگر غم درویش و فقیر ...

... که عیب تو را از تو پنهان کنند

بزرگان نلغزند در هیچ راه

کز آغاز تدبیر پایان کنند

... فرخنده آن امید که حرمان نمی شود

هر رهنورد را نبود پای راه شوق

هر دست دست موسی عمران نمی شود ...

... بازارگان رسته عنوان نمی شود

آز و هوی که راه بهر خانه کرد سوخت

از بهر خانه تو نگهبان نمی شود ...

... آن کو شناخت کعبه تحقیق را که چیست

در راه خلق خار مغیلان نمی شود

ظلمی که عجب کرد و زیانی که تن رساند ...

... دزدند خود پرستی و خودکامی

با این دو فرقه راه نپیماید

تا خلق ازو رسند به آسایش ...

... هیچ دانستی در این مکتب که بود آموزگار

ره نمودند و نرفتی هیچگه جز راه کج

پند گفتند و نپذرفتی یکی را از هزار ...

... تا که گردد باغبان و تا که باشد آبیار

رهنمای راه معنی جز چراغ عقل نیست

کوش پروین تا به تاریکی نباشی رهسپار

... بکن این پایه و بنیاد دگر بر نه

بگذار این ره و از راه دگر بگذر

تو خداوند پرستی نسزد هرگز ...

... دل اگر پرده شک را ندرد هرگز

نبود راه سوی درگه ایقانش

کعبه مان عجب شد و لاشه در آن قربان ...

... چشم نیکی نتوان داشت از آن مردم

که بود راه سوی مسکن شیطانش

همه یغما گر و دزدند درین معبر

کیست آنکو نگرفتند گریبانش

راه دور است بسی ملک حقیقت را

کوش کاز پای نیفتی به بیابانش ...

... دور از تو همرهان تو صد فرسنگ

در راه راست کج چه روی چندین

رفتار راست کن تو نه ای خرچنگ ...

... از گلبنی هزار گل خوش رنگ

در هر رهی فتاده و گمراهی

تا نیست رهبرت هنر و فرهنگ ...

... از کار جان چرا زنی ای تیره روز تن

در راه نان چرا نهی ای بی تمیز نام

از بهر صید خاطر ناآزمودگان ...

... به چشم عقل درین رهگذار تیره ببین

که گستراند قضا و قدر به راه تو دام

هزار بار بلغزاندت به هر قدمی ...

... تو اوفتادی و این کاروان گذشت مدام

چو پای هست چرا باز مانده ای از راه

چو نور هست چرا گشته ای قرین ظلام ...

... کدام گرسنه در سفره تو خورد طعام

چگونه راهنمایی که خود گمی از راه

چگونه حاکم شرعی که فارغی ز احکام ...

... آتش اما در دل خاکستریم

کاردانان راه دیگر میروند

ما تبه کاران براه دیگریم

گرگ را نشناختستیم از شبان ...

... خواسته بد نمیخرند جز ارزان

خواهی اگر راه راست راه نکویی

خواهی اگر شمع راه دانش و عرفان

کارگران طعنه میزنند به کاهل ...

... تیه خیالت به مقصدی نرساند

راهروان راه برده اند به پایان

کشتی اخلاص ما نداشت شراعی

ور نه بدریا نه موج بود و نه طوفان

کعبه نیکی است دل ببین که براهش

جز طمع و حرص چیست خار مغیلان ...

... تا تو شدی دیو دیو گشت سلیمان

راهنمایی چه سود در ره باطل

دیبه چینی چه سود در تن بیجان ...

... آمد آوای جرس توشه چه داری هان

رهرو گمشده و راهزنان در پیش

شب تار و خر لنگ و ره بی پایان ...

... آخر کار تو میمانی و این پالان

شبرو دهر نگردد همه در یک راه

گشتن چرخ نباشد همه بر یکسان ...

... همیان ترا همی برد رهزن

تا پای بود راه ادب میرو

تا دست بود در هنر میزن ...

... یوسف مصر نگردد همه زندانی

راه پر خار مغیلان و تو بی موزه

سفره بی توشه و شب تیره و بارانی ...

... دود آه است بنایی که تو می سازی

چاه راه است کتابی که تو می خوانی

دیده بگشای نه این است جهان بینی ...