شماره ۱ - در تعریف کشمیر و توصیف راه آن: سخن هرجا ز صنع کردگار است - گواه پای برجا کوهسار است
شماره ۲ - مثنوی در باب نابسامانی اوضاع زمان: نبینم خوش زمین و آسمان را - به خیر آرد خدا، کار جهان را
شماره ۳ - حکایت مردی که آب در شیر می کرد: شنیدم حیله پردازی ز احشام - که در تزویر بودش چون فلک نام
شماره ۴ - در قحط سال: ز بس شد فعل بد، غماز چون مشک - جهان را شد دماغ آخر ازان خشک
شماره ۵ - جنگ ها جو: بیا بلبل که ایام بهار است - گلستان خوش تر از آغوش یار است
شماره ۶ - وصف و ذم فرس: بود در زیر زینم بادپایی - نه اسبی، بلکه شوخ دلربایی
شماره ۷ - تصویرپردازی خیالی از مردی شکمباره به عنوان تمهیدی برای مدح اسلام خان و توصیف سفره نعم او: خامهام برخلاف عادت خویش - سفلهای را کشیده است به پیش
شماره ۸ - قضا و قدر: شنیدم روزی از خونابه نوشی - چو گل از پاره ی تن خرقه پوشی
شماره ۹ - داستان حاتم طایی: بسم الله الرحمن الرحیم - هست عصای ره طبع سلیم
شماره ۱۰ - روی مگردان ز کرم: ای چو گل افکنده هوس های تو - بر سر زر، لرزه بر اعضای تو
شماره ۱۱ - در تعریف خر خریدن ساده لوح: ساده دلی را ز پی راه دور - گشت خری چون خرعیسی ضرور