چو گل از هر طرف چاک دگر دارد گریبانم
ز رسوایی چو صحرا، سترپوشم نیست دامانم
به گوشی جا نمی یابم، نوای خارج آهنگم
به چشم هیچ کس خوش نیستم، خواب پریشانم
ندارم هیچ غمخواری، مگر در عشق و رسوایی
چو زخم آید فراهم خود به خود چاک گریبانم
ز مژگانم به هر جانب ز بس افشان خون دارد
بود چون کاغذ ابری، بیاض چشم گریانم
سلیم آیا چه خصمی خضر این وادی به من دارد
که سرگردان هندم کرد و روگردان ایرانم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان احساسات عمیق و دردهای درونی شاعر می‌پردازد. او از رسوایی و بی‌پناهی‌اش در عشق سخن می‌گوید و احساس کندی و ناامیدی را درونی کرده است. شاعر به نوعی از احساس بی‌کسی رنج می‌برد و زخم‌های قلبی‌اش را با تصویرگری زیبا و شاعرانه توصیف می‌کند. او همچنین به سردرگمی‌اش میان دو سرزمین (هند و ایران) اشاره می‌کند و از اینکه احساس می‌کند در هیچ‌کدام جایی ندارد گله می‌کند. به طور کلی، شعر احساسی عمیق از تنهایی و جدایی را القا می‌کند.
هوش مصنوعی: مثل گلی که از هر سو شکاف دارد، من نیز از رسوایی‌ام در حالتی هستم که همچون صحرا بی‌پناه و عریان هستم و نه پوششی بر عیب‌هایم دارم.
هوش مصنوعی: من به هیچ وجه قابل درک نیستم، صدای من برای دیگران خوشایند نیست و خوابم آشفته است.
هوش مصنوعی: من هیچ‌کس را ندارم که به من دل‌سوزی کند، جز عشق و رسوایی. وقتی که دردی برایم پیش بیاید، ناخواسته دلم را می‌زنم و خودم را به زحمت می‌اندازم.
هوش مصنوعی: از چشمانم به هر سو خون ریخته می‌شود، مثل کاغذی که در آن لکه‌های خون دیده می‌شود. چشم‌های گریانم سفید و خالی شده‌اند.
هوش مصنوعی: سلیم، آیا خضر (راهنمای دینی) چرا با من دشمنی می‌کند که باعث شده‌ام در این سرزمین بلاتکلیف بمانم و از ایران دور شوم؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
دگر بار ای مسلمانان ستمگر گشت جانانم
گهی رنجی نهد بر دل گهی بی جان کند جانم
به درد دل شدم خرسند که جز او نیست دلبندم
به رنج تن شدم راضی که جز او نیست جانانم
به بازی گفتمش روزی که دل بر کن کنون از من
[...]
ترا من دوست می‌دارم ندانم چیست درمانم
نه روی هجر می‌بینم نه راه وصل می‌دانم
نپرسی هرگز احوالم نسازی چارهٔ کارم
نه بگذاری که با هرکس بگویم راز پنهانم
دلم بردی و آنگاهی به پندم صبر فرمایی
[...]
درخت و آتشی دیدم ندا آمد که جانانم
مرا می خواند آن آتش مگر موسی عمرانم
دخلت التیه بالبلوی و ذقت المن و السلوی
چهل سال است چون موسی به گرد این بیابانم
مپرس از کشتی و دریا بیا بنگر عجایب‌ها
[...]
اگر دستم رسد روزی که انصاف از تو بستانم
قضای عهدِ ماضی را شبی دستی برافشانم
چنانت دوست می‌دارم که گر روزی فراق افتد
تو صبر از من توانی کرد و من صبر از تو نتوانم
دلم صد بار می‌گوید که چشم از فتنه بر هم نِه
[...]
مرا دیوانه می خوانند و با دیوانه می مانم
ز خود بیگانه می دانند و هم من نیز می دانم
اگر با بت منم اینم وگر در کعبه بنشینم
نه مرد مذهب و دینم نه اهل کفر و ایمانم
چو در بت خانه افتادم ز دیگر خانه آزادم
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.