گنجور

 
ادیب صابر

فهرست شعرها به ترتیب آخر حرف قافیه گردآوری شده است. برای پیدا کردن یک شعر کافی است حرف آخر قافیه آن را در نظر بگیرید تا بتوانید آن را پیدا کنید.

مثلا برای پیدا کردن شعری که مصرع «گل رنگ ز روی لاله رنگ توبرد» مصرع اول یکی از بیتهای آن است باید شعرهایی را نگاه کنید که آخر حرف قافیه آنها «د» است.

حرف آخر قافیه

الف
ب
ت
د
ر
ز
ش
ع
غ
ق
گ
ل
م
ن
و
ه
ی

شماره ۱: با باغ گل و باده گلگون ما را

شماره ۲: ساقی چو به من دهد می گلگون را

شماره ۳: آخر برسد به صبح صادق شب ما

شماره ۴: ای روز تو را وثاق در منزل شب

شماره ۵: ای مایه هر لطافت ای در خوشاب

شماره ۶: از غمزه تو تیر بلا پیکان یافت

شماره ۷: تا نرگس چشم تو زبونم کرده است

شماره ۸: از فرقت دلبر دل ناشادم هست

شماره ۹: جانا لب و غمزه تو نوش و نیش است

شماره ۱۰: دلبر که به کام دل سفر کرد و برفت

شماره ۱۱: چون گردش آسمان نکوخواه من است

شماره ۱۲: گیرم که تو را نعمت صد پرویز است

شماره ۱۳: روز از رخ تو به روشنایی پیوست

شماره ۱۴: ای بی تو نخفته من شبی خواب دوست

شماره ۱۵: برخاست دلم چو دوست عهدم بشکست

شماره ۱۶: دل تنگم از آنک هر چه خواهم آن نیست

شماره ۱۷: خورشید که یاقوت گری کرد نخست

شماره ۱۸: از جود حدیث حاتم طی مانده ست

شماره ۱۹: از فعل بد دشمن و عهد بد دوست

شماره ۲۰: چون با دل تو نیست وفا در یک پوست

شماره ۲۱: گفتم که به عاشقی نشاید پیوست

شماره ۲۲: چون عشق تو عقل را گریبان بگرفت

شماره ۲۳: چون نیست در این زمانه سودی ز خرد

شماره ۲۴: در تو نگرم که هر که در تو نگرد

شماره ۲۵: تا بر سر من قیامت عشق رسید

شماره ۲۶: هجر تو وباست هر کجا بر گذرد

شماره ۲۷: تا باد عتاب تو به من روی نهاد

شماره ۲۸: روی تو روایت همه از نور کند

شماره ۲۹: گر هیچ دلم به دلبری نگراید

شماره ۳۰: روی تو به چشم آتش بی دود نمود

شماره ۳۱: آن بت که به رخسار بهار آراید

شماره ۳۲: تا از خط مشکین توام هجر افتاد

شماره ۳۳: گل رنگ ز روی لاله رنگ توبرد

شماره ۳۴: پر نور شود دیده چو در می نگرد

شماره ۳۵: گرچه غم تو رخم به خون می شوید

شماره ۳۶: آن بت که همی وعده مجازی دارد

شماره ۳۷: سبزی و چو سبزه آبدار ای دلبر

شماره ۳۸: با حادثه دهر چه روباه و چه شیر

شماره ۳۹: آن مرکب آب مادر خاک پدر

شماره ۴۰: افتادن دندان تو ای بدر منیر

شماره ۴۱: گر چنگ تو نیست بلبل ای چنگ نواز

شماره ۴۲: ای حق رخت فریضه در گردن روز

شماره ۴۳: ای روز و شب از زلف و رخت یافته ساز

شماره ۴۴: ای روز سپید را به روی تو نیاز

شماره ۴۵: گر شب چو دراز گردد ای مایه ناز

شماره ۴۶: مرغی که چو ماهیش به آب است نیاز

شماره ۴۷: از دیدن خلق، دیده بی دوست بدوز

شماره ۴۸: گفتم که یک امروز دل من بفروز

شماره ۴۹: رای طربم نیست ز رای سفرش

شماره ۵۰: هر چند بود مردم دانا درویش

شماره ۵۱: تا کرد مرا گذر سماع تو به سمع

شماره ۵۲: بی روی تو ای رشک گل و طیره باغ

شماره ۵۳: آن باده که من کشیدم از جام فراق

شماره ۵۴: ای تعبیه حسن تو جوق از پس جوق

شماره ۵۵: ای خواب شبم برده به زلف شب رنگ

شماره ۵۶: روی تو ز خورشید همی دارد ننگ

شماره ۵۷: دلبر که بدو بود مرا مرهم دل

شماره ۵۸: رخسار تو را به تحفه نپسندم دل

شماره ۵۹: ای ترک چو گل بخند و چون سرو ببال

شماره ۶۰: ای گنبد بر رفته ز تو پست شدم

شماره ۶۱: دارم سر آن کز خط تو سر نکشم

شماره ۶۲: هم رنگ عقیق است لب جانانم

شماره ۶۳: چون آتش اگرچه از هوا برگذریم

شماره ۶۴: هر چند درآب دیده غرق است تنم

شماره ۶۵: چون یاد تو را در دل پر خون آرم

شماره ۶۶: آن به که شب و روز به می پیوندیم

شماره ۶۷: تا آتش عشق تو به دل ره دادم

شماره ۶۸: ای تو سبب شفا و بیماری من

شماره ۶۹: گشته است زبی خوابی و رنج و تب من

شماره ۷۰: ای عشق دلم تو خسته ای مرهم کو

شماره ۷۱: دف زن صنمی که سوختم در تف او

شماره ۷۲: رویت نه می است و عقل بگریزد از او

شماره ۷۳: زلفی است تو را که عاشقی زاید از او

شماره ۷۴: گر داد جفای روزگار ای دلخواه

شماره ۷۵: آن شب که ز من جدا شدی ای دلخواه

شماره ۷۶: چشمم ز تو شکر کرد بر بینایی

شماره ۷۷: هستم ز جفای دوست در هر بابی

شماره ۷۸: از بس که کنی ده دلی و ده رایی

شماره ۷۹: گر هیچ به چشم یارم آزرمستی

شماره ۸۰: تا غایبی از چشم من ای بینایی

شماره ۸۱: با چرخ مدور به جفا مقرونی