|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این ابیات عاشقانه به احساسات عمیق و درونی شاعر اشاره دارند. شاعر به دف زنی اشاره می‌کند که در آتش عشق سوخته و از طرفی به این نکته می‌پردازد که آتش او (عشق) با خفای او (محبوب) سازگار نیست. دل شاعر نیز مانند دف در دستان محبوب است و به‌تدریج بیشتر از دف ناله می‌کند، نشان‌دهنده‌ی شدت احساسات او در این ارتباط عاشقانه است.
هوش مصنوعی: به یک همدمی که در آتش عشقش سوخته‌ام می‌گویم، صدای دف او با آتش وجود من سازگاری ندارد و نمی‌تواند کمکی به من کند.
هوش مصنوعی: دلم مانند دفی است که در دستان او قرار دارد و هر چه بیشتر در دست او باشد، ناله‌ام نیز عمیق‌تر و شنیدنی‌تر می‌شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.