خوش می‌روی به تنها، تنها فدای جانت
مدهوش می‌گذاری یاران مهربانت
آیینه‌ای طلب کن تا روی خود ببینی
وز حسن خود بماند انگشت در دهانت
قصد شکار داری یا اتفاق بُستان
عزمی درست باید تا می‌کشد عنانت
ای گلبن خرامان با دوستان نگه کن
تا بگذرد نسیمی بر ما ز بوستانت
رخت سرای عقلم تاراج شوق کردی
ای دزد آشکارا می‌بینم از نهانت
هر دم کمند زلفت صیدی دگر بگیرد
پیکان غمزه در دل ز ابروی چون کمانت
دانی چرا نخفتم؟ تو پادشاه حسنی
خفتن حرام باشد بر چشم پاسبانت
ما را نمی‌برازد با وصلت آشنایی
مرغی لبق‌تر از من باید هم آشیانت
من آب زندگانی بعد از تو می‌نخواهم
بگذار تا بمیرم بر خاک آستانت
من فتنهٔ زمانم وان دوستان که داری
بی‌شک نگاه دارند از فتنهٔ زمانت
سعدی چو دوست داری آزاد باش و ایمن
ور دشمنی بباشد با هر که در جهانت
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره عشق، زیبایی و احساسات عمیق بیان شده است. شاعر به زیبایی یار اشاره می‌کند و از عاطفه و شوق عاشقانه اش می‌گوید. او از یار می‌خواهد که خود را در آینه ببیند و زیبایی‌اش را تمجید کند. همچنین، حسرت و غم حاصل از عشق را به تصویر می‌کشد و می‌گوید که عشق او را از خواب و آرامش دور کرده است. شاعر تأکید می‌کند که نباید از تعلقات دنیوی غافل شد و می‌گوید تنها در سایه محبت یار می‌توان به آرامش رسید. در پایان، سعدی به آزادی در عشق و دوری از دشمنی اشاره می‌کند و به دوستش توصیه می‌کند که با ایمنی و آزادگی زندگی کند.
هوش مصنوعی: به زیبایی، تو به تنهایی می‌روی و جانت را نادیده می‌گیری، در حالی که دوستان مهربانت را رها می‌کنی.
هوش مصنوعی: آینه‌ای پیدا کن تا بتوانی چهره‌ی خود را ببینی و از زیبایی‌ات به حدی شگفت‌زده شوی که انگشت به دهانت ببری.
هوش مصنوعی: اگر قصد داری به شکار بروی یا به باغ و بوستان قدم بگذاری، باید با اراده و هدف مشخصی وارد شوی تا مشکلات و چالش‌ها تو را ناامید نکند.
هوش مصنوعی: ای گل خوش‌بو که به آرامی می‌رقصی، با دوستانت خوش‌گذارانی کن تا نسیمی از باغ تو به ما برسد.
هوش مصنوعی: عشق و شوق تو ذهن و افکارم را به هم ریخته و به نوعی دزدیده است. گرچه در پنهان به من حمله کرده‌ای، اما من به وضوح متوجه این وضعیت می‌شوم.
هوش مصنوعی: هر لحظه، زلف تو گویی شکار جدیدی را در دام می‌اندازد و تیرکمان چشمان تو از ابروانی که به شکل کمان است، در قلبم فرود می‌آید.
هوش مصنوعی: می‌دانی چرا من خوابیدم؟ چون تو پادشاه حسنی، خوابیدن بر چشم نگهبانت جایز نیست.
هوش مصنوعی: ما به خاطر آشنایی با تو احساس بزرگی نمی‌کنیم، بلکه کسی باید در کنار تو باشد که از من زیباتر باشد.
هوش مصنوعی: من بعد از تو تنها آرزوی آب حیات را دارم، بگذار تا در کنار آستان تو از دنیا بروم.
هوش مصنوعی: من خود با چالش‌های زمانه دست و پنجه نرم می‌کنم و دوستانت را به خوبی اختیار کن تا از مشکلات و مشکلات این دوران در امان باشند.
هوش مصنوعی: اگر به دوست خود علاقه‌مندی، آزاد و بی‌نگرانی زندگی کن، و اگر دشمنی در زندگی‌ات وجود دارد، با هر کسی که در اطرافت است، رفتار کن.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
# در مصراع دوم باید دزدِ آشکارا خوانده شود ولی ایشون دزدْ آشکارا می‌خونن که اشتباهه
همین شعر » بیت ۱
خوش می‌روی به تنها تنها فدای جانت
مدهوش می‌گذاری یاران مهربانت
ای رفته از بر ما ما گفته همچو سعدی
«خوش می‌روی به تنها تنها فدای جانت»
طوطی خجل فرو ماند از بلبل زبانت
مجلس پر از شکر شد از پسته دهانت
جعد بنفشه مویان تابی ز چین زلفت
حسن همه نکویان رنگی ز گلستانت
ما را دلیست دایم در هم چو موی زنگی
[...]
طبع لطیف داند لطف لب و دهانت
فکر دقیق باید سررشته میانت
دی میشدی خرامان چون سرو و عقل می‌گفت
خوش می‌روی به تنها، تنها فدای جانت
دانی چرا رفیقت کرد از درِ تو دورم؟
[...]
پیرانه سر کشیدم سر در ره سگانت
موی سفید کردم جاروب آستانت
ای از هلال ابرو بر آفتاب تابان
مشکین کمان کشیده من چون کشم کمانت
کم زن گره میان را بر قصد من که ترسم
[...]
رنگ شراب دارد یاقوت درفشانت
بوی امیدواری می آید از دهانت
گر رفت جان و جسمم شد خاک آستانت
جسمم فدای جسمت جانم فدای جانت
در باغبانی تو عمرم گذشت، لیکن
در عمر خود نچیدم یک گل ز گلستانت
ای گلبن نزاکت تا چند یابد از تو
[...]
معرفی ترانه‌های دیگر
تا به حال ۱۰ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.