حرف آخر قافیه

شماره ۱: ارزانی عشوه تو هستم صنما

شماره ۲: ای محتمشان حضرت آنید شما

شماره ۳: گه نیک به گفتار برافروخت مرا

شماره ۴: از درد فراقت ای به لب شکر ناب

شماره ۵: ای رأی سفر کرده فغان از رایت

شماره ۶: چون چرخ برافکند ردای زربفت

شماره ۷: با روی تو آبله بسی کوشیدست

شماره ۸: روی تو ز مشک زلف قارون گشت ست

شماره ۹: از عقل نگر تا نبرد نام دلت

شماره ۱۰: ای دل چو به تو چشم تو بهتر نگرد

شماره ۱۱: چون است که عشق اول از تن خیزد

شماره ۱۲: ای معطی دولت ای سرافراز عمید

شماره ۱۳: یارب تو کنی عید که گرداند عید

شماره ۱۴: با هجر من ضعیف را تاب نماند

شماره ۱۵: مسکین تن بی خواب مرا تاب نماند

شماره ۱۶: ای جوی فراق در تو پایاب نماند

شماره ۱۷: بر یاد جمال ملک چشمم به غنود

شماره ۱۸: چون دیده من به سوی جانان نگرد

شماره ۱۹: گفتم که ز خردی دل من نیست پدید

شماره ۲۰: چون باز به صید یاوه باز تو شود

شماره ۲۱: تا جزع هوات را دلم حرز افتاد

شماره ۲۲: پیوسته مرا دل به هوای تو کشد

شماره ۲۳: از هر که دهد پند شنودن باید

شماره ۲۴: ای مایه اعتصام خلق ای منصور

شماره ۲۵: در ظلمت شبهای فراق ای دلبر

شماره ۲۶: از بهر چرا مرا نداری معذور

شماره ۲۷: گر عاشق دلسوخته بی تدبیر

شماره ۲۸: ز آن عهد پر از نفاقت ای شمع سرور

شماره ۲۹: شبهای دراز تو به آرام و به ناز

شماره ۳۰: بادی که درآیی به تنم همچو نفس

شماره ۳۱: ای دل به سفر چرا نبندی مفرش

شماره ۳۲: سرمست به کوی دوست بگذشتم دوش

شماره ۳۳: آن را که چو ما سرشت باشد از گل

شماره ۳۴: ای عشق به خویشتن بلا خواسته ام

شماره ۳۵: ای رایت شه گرفته از نام تو نام

شماره ۳۶: تا چون گل لعل گونه بفروخته ام

شماره ۳۷: در عشق چو نار کفته شد رخسارم

شماره ۳۸: تا باز ترا به دیده ام زارترم

شماره ۳۹: این پند نگاه دار هموار ای تن

شماره ۴۰: برخاسته ام دوش به دبابی من

شماره ۴۱: از گرمی خورشید رخ روشن او

شماره ۴۲: ای جود و جمال ملک رام آمده ای

شماره ۴۳: ای بنده دولت تو هر آزادی

شماره ۴۴: ای دل مخور اندیشه فردا بیشی

شماره ۴۵: ای خدمت تو بر رهی آمال رهی