ای بنده دولت تو هر آزادی
شاگرد کفایت تو هر استادی
گر بسته چرخ جز تو کس بگشادی
امید مرا نزد تو نفرستادی
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
ای بنده دولت تو هر آزادی
شاگرد کفایت تو هر استادی
گر بسته چرخ جز تو کس بگشادی
امید مرا نزد تو نفرستادی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این بیت به بیان وابستگی بنده به قدرت خداوند اشاره دارد. شاعر می‌گوید که هر آزادی و موفقیتی که دارد، از خداوند است و تنها اوست که می‌تواند درهای بسته را باز کند. بنابراین، تمام امید او به خداوند می‌باشد.
هوش مصنوعی: ای بنده، تو در واقع آزاد هستی و هر نوع مهارتی که داری، ناشی از آموختن و پرورش تو توسط معلمان و استادان است.
هوش مصنوعی: اگر چرخ فلک جز تو کسی نتوانست به من امیدی بدهد، پس تو هم امید من را نزد خود نگه‌داشتی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.