قرارگاه جهان بر مدار تقدیر است

عجب زخواجه که درگیر و دار تدبیر است

اگر بلطف بخوانند کبک صیاد است

و گر بقهر برانند باز نخجیر است

نه لطف خاصه ی طاعت نه خشم لازم جرم

خدای را چه طلسم است این چه تأثیر است

زهی کمال کشی ابروان بر چینش

که هر طرف نگرد دیده، تیر بر تیر است

و زان لبان شکر بار او تعالی الله

که گر بزهر دهد حکم شهد با شیر است

بقید زلف ببستی دل مراد و دلی

که در تو شیفته نبود سزای زنجیر است

زناله بس مکن ای دل در آن سلاسل زلف

که هست اگر اثر از ناله های شبگیر است

خمار دوش نماند از نشاط اثر ساقی

بیار باده که گر زود میرسی دیر است