مال است و زر است مکسب تن
کسب دل دوستی فزودن
بستان بیدوست هست زندان
زندان با دوست هست گلشن
گر لذت دوستی نبودی
نی مرد شدی پدید نی زن
خاری که به باغ دوست روید
خوشتر ز هزار سرو و سوسن
بر هم دوزید عشق ما را
بی منت ریسمان و سوزن
گر خانه عالم است تاریک
بگشاید عشق شصت روزن
ور می ترسی ز تیر و شمشیر
جوشن گر عشق ساخت جوشن
هم عشق کمال خود بگوید
دم درکش و باش مرد الکن
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به اهمیت دوست و دوستی در زندگی اشاره دارد. شاعر میگوید که ثروت و مال تنها اعتبار مادی هستند و ارزش واقعی در دوستی و محبت نهفته است. زندگی بدون دوست و محبت، مانند زندانی است، اما با وجود دوست، زندگی به باغی زیبا بدل میشود. عشق و دوستی نهتنها مشکلات را کاهش میدهند بلکه میتوانند انسان را از خطرات و تاریکیها نجات دهند. در نهایت، شاعر بیان میکند که عشق خود را به انسان نشان میدهد و انسان باید در زندگیاش از آن بهرهبرداری کند.
هوش مصنوعی: مال و ثروت متاعی هستند که به دست میآوریم، اما کسب دلهای دیگران و دوستی با آنها ارزش بیشتری دارد و باید بر آن تمرکز کنیم.
هوش مصنوعی: بدون وجود دوست، باغ مانند زندان است، اما با داشتن دوست، زندگی به مانند گلستان میشود.
هوش مصنوعی: اگر لذت دوستی وجود نداشت، نه مردی پدید میآمد و نه زنی.
هوش مصنوعی: خاری که در باغ محبوب به وجود میآید، از هزار سرو و گل سوسن هم خوشایندتر است.
هوش مصنوعی: عشق ما به گونهای است که بدون نیاز به کمک ابزار و وسایل، به هم پیوسته و محکم شده است.
هوش مصنوعی: اگر خانهی دانش و علم تاریک باشد، عشق میتواند شصت دریچه به روی آن بگشاید.
هوش مصنوعی: اگر از تیر و شمشیر میترسی، لازم است که عشق را مانند زرهای در خود ایجاد کنی.
هوش مصنوعی: عشق به خودی خود به کمال میرسد، پس از آن به تو میگوید که در کنار او باش و در برابرش ساکت و شکیبا بمان.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میخواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
از جود تو گشته تهی دست
وز صیت تو گوش آسمان
تا دستخوش جهان شدم من
در دست قناعتم ممکن
خود را به هزار فن گسستم
از همدمی جهان پر فن
تا پیشرو آتش اثیرست
[...]
در گردن خود رسن میفکن
من بِه باشم رسن به گردن
ای راحت روح و رامش تن
وصل تو طرب فزای و شیون
بر بوی لب تو عقل سر مست
وز رنگ رخ تو خانه گلشن
از شرم چو روی برفروزی
[...]
از ما مرو ای چراغ روشن
تا زنده شود هزار چون من
تا بشکفد از درون هر خار
صد نرگس و یاسمین و سوسن
بر هر شاخی هزار میوه
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۲ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.