دزدانه در آمد از درم دوش
افگنده کمند زلف بر دوش
برخاستم و فتادم از پای
چون او بنشست، رفتم از هوش
گشتم به نظاره جمالش
حیران و خراب و مست و بیهوش
آن نرگس نیم مست جادوش
آهوبره ای به خواب خرگوش
هر کس که ببیندت به یک روز
ملک دو جهان کند فراموش
بی روی تو نوش می شود نیش
وز دست تو نیش می شود نوش
یک حلقه به گوش خسرو انداز
کو بنده تست و حلقه در گوش
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از لحظه‌ای یاد می‌کند که معشوقه‌اش به طور ناگهانی و به طرز جذابی وارد زندگیش شده است. او به توصیف زیبایی‌های معشوق پرداخته و از حالت حیرت و شگفتی خود در برابر او می‌گوید. شاعر احساس می‌کند که زیبایی معشوق باعث فراموشی همه چیز دیگر شده و حتی تلخی را به شیرینی تبدیل می‌کند. در پایان، به حلقه‌ای که بر گوش معشوقه است اشاره می‌کند و به نوعی وابستگی و بندگی خود نسبت به او را بیان می‌کند.
هوش مصنوعی: شب گذشته، به صورت پنهانی شخصی وارد خانه‌ام شد و با نواختن زلفش، مرا گرفتار کرد.
هوش مصنوعی: من از جا برخاستم و به زمین افتادم، چون او نشسته بود. در آن لحظه از هوش رفتم.
هوش مصنوعی: در تماشای زیبایی او به شدت غرق شگفتی و سرمستی شدم و حالت بی‌هوشی به من دست داد.
هوش مصنوعی: آن نرگس نیمه مست، همچون جادوگری است که خواب آهو را به تصویر می‌کشد.
هوش مصنوعی: هر کسی که تو را ببیند، در یک روز چنان شیفته می‌شود که تمام دنیا را فراموش می‌کند.
هوش مصنوعی: بدون حضور تو، نوشیدن خوشی تبدیل به تلخی می‌شود و از دستان تو، تلخی به خوشی تبدیل می‌شود.
هوش مصنوعی: در اینجا صحبت از دلبستگی و وابستگی عاطفی است. به معنای این است که عشق و محبت به کسی چنان عمیق است که مانند حلقه‌ای در گوش، نشانه‌ای از تعلق خاطر و بنده بودن در مقابل آن فرد را به همراه دارد. این تصویر نشان می‌دهد که عشق انسان را به نوعی اسیر و وابسته به معشوق می‌کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
آن زلف نگر بر آن بر و دوش
وان خط سیه بر آن بناگوش
هر دو شده پیش ماه و خورشید
مانندهٔ حاجبان سیه‌پوش
بی‌گرمی و بی‌فروغ آتش
[...]
در عشق تو ای نگار خاموش
بفزود مرا غمان و شد هوش
من عشق ترا به جان خریدم
تو مهر مرا به یاوه مفروش
هرگز نشود غمت ز یادم
[...]
آن خط دمیده بر بناگوش
ماه است ز شب شده زره پوش
درد دل عاشقان بی صبر
رنج تن بی دلان مدهوش
ای روز به روز فتنه باتو
[...]
کیوان علم سیاه بر دوش
در بندگی تو حلقه در گوش
ترسا بچهٔ شکر لبم دوش
صد حلقهٔ زلف در بناگوش
صد پیر قوی به حلقه می‌داشت
زان حلقهٔ زلف حلقه در گوش
آمد بر ِمن شراب در دست
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.