گنجور

 
 
 

با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکی‌درج
تعداد ابیات: ۲
خلاصه

هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات بیان می‌کند که نمی‌تواند بدون شراب زندگی کند و نمی‌تواند تحمل کند که در می‌خانه باشد و باده‌ای نداشته باشد. او خود را وابسته به لحظه‌ای می‌داند که ساقی از او می‌خواهد یک جام دیگر بگیرد، و در این لحظه احساس ناچیزی دارد که نمی‌تواند بدون آن زندگی کند.

برگردان به زبان ساده

# من بی می ناب زیستن نتوانم

بی باده کشید بار تن نتوانم

هوش مصنوعی: من نمی‌توانم بدون نوشیدن شراب خالص زندگی کنم و نمی‌توانم بار گران زندگی را بر دوش بکشم.

# من بنده آن دمم که ساقی گوید

یک جام دگر بگیر و من نتوانم

هوش مصنوعی: من تحت تأثیر لحظه‌ای هستم که می‌گوید یک لیوان دیگر بیاور و من توانایی رد کردن آن را نداشته باشم.

رونوشت متن رونوشت نشانی نمای مشابه کتابهای چاپی (فقط رایانه)
اطّلاعات
واژگان
تصاویر
خوانش‌ها
مشق شعر
هم‌آهنگ‌ها
ترانه‌ها
حاشیه‌ها
اطّلاعات
واژگان
تصاویر
خوانش‌ها
مشق شعر
هم‌آهنگ‌ها
ترانه‌ها
حاشیه‌ها
اطّلاعات
واژگان
تصاویر
خوانش‌ها
مشق شعر
هم‌آهنگ‌ها
ترانه‌ها
حاشیه‌ها
رباعی شمارهٔ ۱۳۲ به خوانش داوود ملک زاده
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
رباعی شمارهٔ ۱۳۲ به خوانش زهرا شیبانی
رباعی شمارهٔ ۱۳۲ به خوانش زهرا بهمنی
رباعی شمارهٔ ۱۳۲ به خوانش علی پورزارع
رباعی شمارهٔ ۱۳۲ به خوانش علی قلندری
همهٔ خوانش‌هاautorenew
رباعی شمارهٔ ۱۳۲ به خوانش فاطمه زندی
فعال یا غیرفعال‌سازی قفل متن روی خوانش من بخوانم
اطّلاعات
واژگان
تصاویر
خوانش‌ها
مشق شعر
هم‌آهنگ‌ها
ترانه‌ها
حاشیه‌ها
اطّلاعات
واژگان
تصاویر
خوانش‌ها
مشق شعر
هم‌آهنگ‌ها
ترانه‌ها
حاشیه‌ها
خیام
خیام » ترانه‌های خیام (صادق هدایت) » هرچه باداباد [۱۰۰-۷۴] » رباعی ۷۶

من بی می ناب زیستن نتوانم،

بی باده، کشیدِ بارِ تن نتوانم،

من بندهٔ آن دَمَم که ساقی گوید:

«یک جام دگر بگیر» و من نتوانم.

مشابه‌یابی بر اساس وزن و قافیه
اطّلاعات
واژگان
تصاویر
خوانش‌ها
مشق شعر
هم‌آهنگ‌ها
ترانه‌ها
حاشیه‌ها
اطّلاعات
واژگان
تصاویر
خوانش‌ها
مشق شعر
هم‌آهنگ‌ها
ترانه‌ها
حاشیه‌ها

تا به حال ۳۹ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...

آرمان در ‫۱۴ سال و ۱۳ ماه قبل، دوشنبه ۱۹ بهمن ۱۳۸۸، ساعت ۱۷:۲۱ نوشته:

نقل قول ظریف :
من بی می ناب زیستن نتوانم
بی باده کشید بارتن نتوانم
من مرده ام آن دم که ساقی گوید
یک جام دگر بگیر و من نتوانم

reply flag link

 
یوسف محمدی در ‫۲ ماه قبل، دوشنبه ۲۸ آبان ۱۴۰۳، ساعت ۰۳:۳۹ پاسخ داده:

از آنجایی که خیام دانشمند ترین شاعر بوده! بیشتر از همه میدونسته در این کائنات بی نهایت ما هیچی نیستیم! (هیچ هستیم ) پس تمام منظورش این بوده از فرصت زندگی استفاده کن شاد باش بخند قدر لحظات رو بدون! حالا یکی با شراب عرفان شاد میشه یکی با شراب انگور! هردوتاش درسته! فقط شراب عرفانی به کبد ضرر نمیزنه 

reply flag link

 
فاطمه در ‫۱۳ سال و ۳ ماه قبل، دوشنبه ۷ آذر ۱۳۹۰، ساعت ۰۸:۴۴ نوشته:

سلام
من تو نسخه های دیگه تو بیت سوم
من بنده آن دمم یا من عاشق آن دمم و خوندم که به نظرم زیبا تر و فصیح تر از من مرده آن دمم باشه

reply flag link

 
فاطمه در ‫۱۳ سال و ۳ ماه قبل، دوشنبه ۷ آذر ۱۳۹۰، ساعت ۰۸:۴۶ نوشته:

به نظر من این شعر یکی از بی نظیر ترین شعرهای استاد بزرگوار خیامه.
گاهی برای ساکت کردن این عقل استدلال گر که فقط باعث دردسر میشه. نیاز به می ناب شدیدا احساس میشه

reply flag link

 
علی در ‫۱۲ سال و ۶ ماه قبل، چهارشنبه ۱ شهریور ۱۳۹۱، ساعت ۲۱:۳۵ نوشته:

این بیت روی شیشه شراب در یکی از فروشگاه های دبی دیدم و کلی احساس غرور کردم،کاری به خوب و بد بودن شراب ندارم، نفس قضیه برام مهم بود
فضای آرامگاهش هم که حسابی به آدم آرامش میده

reply flag link

 
پیمان در ‫۱۲ سال و ۱ ماه قبل، جمعه ۲۲ دی ۱۳۹۱، ساعت ۱۴:۲۴ نوشته:

گاهی وقت ها ریزش آگاهی در حدی است که ظرف عارف کشش و توانایی آن را ندارد ، برای توضیحات بیشتر و کشف رمز های صورت گرفته می توانید به مصاحبه رادیو تهران با استاد محمد علی طاهری مورخ 28/2/88 گوش کنید

reply flag link

 
امین کیخا در ‫۱۱ سال و ۸ ماه قبل، جمعه ۳۱ خرداد ۱۳۹۲، ساعت ۱۹:۲۰ نوشته:

بنده رهیگ یا رهی هم می شود به پهلوی رسیگ بوده است

reply flag link

 
همیشه بیدار در ‫۹ سال و ۲ ماه قبل، دوشنبه ۳۰ آذر ۱۳۹۴، ساعت ۱۷:۰۵ نوشته:

هر وقت این ربایی میخوانم بی اختیار خود را در عالم دیگری حس میکنم. به ویژه:
من بنده آن دمم که ساقی گوید
یک جام دگر بگیر و من نتوانم
روح حکیم شاد باد!

reply flag link

 
محمد در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، یکشنبه ۷ شهریور ۱۳۹۵، ساعت ۱۹:۵۶ نوشته:

به نظر مصرع آخر "یک جهم دگر بنوش "باشد

reply flag link

 
پاک روان در ‫۷ سال و ۸ ماه قبل، شنبه ۲۰ خرداد ۱۳۹۶، ساعت ۰۷:۵۹ نوشته:

من از ادبیات و شعر هیچ نمیدانم ولی وقتی این شعر رو خوندم برای 30 ثانیه شاید هم بیشتر اشکم و قهقهه با هم در آمیخت، کمتر کسی این بلا رو سرم آورده.

reply flag link

 
هادی hadiheybati۱@gmail.com در ‫۷ سال قبل، دوشنبه ۲۵ دی ۱۳۹۶، ساعت ۱۹:۵۱ نوشته:

فک نکنم منظور ساقی از می ناب مشروبات الکلی باشه
منظور از ساقی خداست و می ناب عشق الهی حالا شما میخوای خودتو گول بزنی نوش باشه

reply flag link

 
رند مست در ‫۲ سال و ۴ ماه قبل، شنبه ۱۹ شهریور ۱۴۰۱، ساعت ۱۲:۴۱ پاسخ داده:

دوست عزیز مثل اینکه خیام رو خوب نمی‌شناسید.

reply flag link

 
امیرعباس در ‫۶ سال و ۱۱ ماه قبل، چهارشنبه ۹ اسفند ۱۳۹۶، ساعت ۱۸:۱۸ نوشته:

منظور از ساقی شمس تبریزی است و می ناب عشق خداست.

reply flag link

 
ویتو آندولینی در ‫۶ سال و ۵ ماه قبل، پنجشنبه ۱ شهریور ۱۳۹۷، ساعت ۱۹:۳۳ نوشته:

امیرعباس جان، نمیدانم باید به جمله ات بخندم یا بگریم. آخر برادر خیام کجا و شمس تبریزی کجا؟؟؟!

reply flag link

 
۸ در ‫۶ سال و ۵ ماه قبل، پنجشنبه ۱ شهریور ۱۳۹۷، ساعت ۲۱:۰۵ نوشته:

ویتو جان ،
بخندید به آن که نام واقعیت گریز فرصت طلبی را در پایین سروده بزرگ مردی چون خیام می آورد.
این عشق به خدا هم داستانی است!!

reply flag link

 
حمید عباسی در ‫۶ سال و ۴ ماه قبل، دوشنبه ۱۹ شهریور ۱۳۹۷، ساعت ۰۹:۱۰ نوشته:

عشق تنها مانده ،ما افسرده ایم
هم گدا و هم توانگر ، مرده ایم
گر تمام گنج دنیا داشتیم
در پی گم کرده ها، غم خورده ایم
در کنار هم ، ولی از هم جدا
دور کردیم از خود آن، عشق خدا
و .....
عشقم استاد عرفان

reply flag link

 
مهدی زرینی در ‫۶ سال و ۲ ماه قبل، چهارشنبه ۳۰ آبان ۱۳۹۷، ساعت ۲۰:۲۸ نوشته:

من بی تو و مِی، زیستن نتوانم!

reply flag link

 
امیرحسین در ‫۵ سال و ۶ ماه قبل، دوشنبه ۳۱ تیر ۱۳۹۸، ساعت ۱۹:۴۳ نوشته:

ویدئویی از غلامحسین ساعدی درابتدای این مستندی که شیرین سقایی دربارهٔ زندگی‌اش ساخته، هست که با لحن زیبایش و به‌شوخی این رباعی را می‌خواند. احتمالاً برای‌تان جالب باشد.
پیوند به وبگاه بیرونی

reply flag link

 
علی در ‫۵ سال و ۱ ماه قبل، چهارشنبه ۲۷ آذر ۱۳۹۸، ساعت ۱۲:۴۳ نوشته:

هادی عزیز..خیام صدها بار ب روشنی نظرشو در مورد خوشیها و خوبیهای این دنیا و نفی اون دنیا بیان کرده..اگه ترس گناه دارید دنبال شعرهای خیام نیا

reply flag link

 
فَروَهَر در ‫۵ سال و ۱ ماه قبل، پنجشنبه ۲۸ آذر ۱۳۹۸، ساعت ۱۴:۲۱ نوشته:

گویند کسان بهشت با هور خوش است
من می گویم که آب انگــور خوش است
این نقد بگیر و دست از ان نسیه بدار
کآواز دهل شنیدن از دور خوش است
اینو دیگه چی می گی ؟
نکنه اینجا منظورش از هور شمس تبریزی ؟
منظورش از شرابم مولاناس !
آواز دهل هم که خداس !
کل این شعر هم اصلا در وصف رسیدن و عشق به خداس

reply flag link

 
یوسف در ‫۴ سال و ۱۰ ماه قبل، دوشنبه ۴ فروردین ۱۳۹۹، ساعت ۱۰:۵۸ نوشته:

واقعا بیشتر شعرای ما قصدشون شراب عرفانی بوده حتی خیام
من یه کامنت دیدم زیر این پست که نوشته بود این شعر روی یه شیشه مشروب دیده و کلی مغرور شده واقعا اگر شعرای ما با می انگوری مست میشدند ارزش افتخار کردن ندارن
چنان که حضرت حافظ میفرماید:
نه به هفت آب که رنگش به صد آتش نرود
آن چه با خرقه زاهد می انگوری کرد

reply flag link

 
کریم در ‫۴ سال و ۸ ماه قبل، یکشنبه ۴ خرداد ۱۳۹۹، ساعت ۱۳:۰۰ نوشته:

من عاشق این بیت شعر شدم
من مرده ام آن دمی که ساغی گوید
یک جام دگر بگیر و من نتوانم
واقعاً زیباست .و به انسان این را گوشزد میکنه که تا زنده هستی از وقتت استفاده کن . ممکن است دیر شود

reply flag link

 
به آفرین در ‫۴ سال و ۷ ماه قبل، چهارشنبه ۱۴ خرداد ۱۳۹۹، ساعت ۰۰:۰۳ نوشته:

اصلا عرفان و این معانی عرفانی از می و ... بالاخص از زمان سنایی وارد شعر فارسی شد، دقت کنید که خیام در سال تولد سنایی، وفات یافته. و مثلا تا سنایی بزرگ بشه وسواد پیدا کنه و بیاد و وارد عرصه شعر بشه و بدعت گذاری کنه، خیام بیچاره سالها بوده که در بین آدمها نبوده. خیام آدم عاقل و معتقد به علم بوده. سعی کنید انقدر مفهوم (های معمولا الحاقی) رو ارجح ندونید و فرمالیستی هم به بیت نگاه کنید.

reply flag link

 
فریاد در ‫۴ سال و ۲ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۰ آبان ۱۳۹۹، ساعت ۱۳:۲۶ نوشته:

خیام در بالاترین قله عرفان و توحید بود و این رباعی اوج عرفان خیام. بالاتر از این رباعی ممکنه مگه؟

reply flag link

 
رستگاری در ‫۴ سال و ۲ ماه قبل، شنبه ۱ آذر ۱۳۹۹، ساعت ۰۳:۵۱ نوشته:

این رباعی هم مانند سایر اشعار شاعران ایران ، به صراحت حرفش را می زند ، حال اگر کسانی می خواهند برای فریب دیگران و یا خودشان ، آن را توجیه و تفسیر دیگری کنند تا توهماتشان آسیب نبیند !!!٬ امر دیگریست ، ولی این رباعی ، هیچ ارتباطی با شمس و خدا و سایر باورها ندارد ، بلکه به وضوح به بیان ملموس و محسوس ، و معقول حقیقت می پردازد .
و ضمنأ : من بنده ی آن دمم ، دقیقأ اشاره به همان وقتی است که دیگر مرده است و نمی تواند جام دیگری را بگیرد وگرنه می گرفت ، چون ، به نظر حکیم ما ، زندگی این جهانی که اکنون در آن هستیم جز پرداختن به حقیقت و مفید بودن برای انسانهای دیگر نیست .
آری ،
من بنده ی آن دمم ٬ یعنی همان دمی که اشباع شده ام و ظرفیتم تکمیل شده و به کمال رسیده ام و این درست همان وقتیست که ازین جهان رخت بر بسته ام و امکان گرفتن جامی دیگر ندارم .

reply flag link

 
حمید در ‫۴ سال و ۱ ماه قبل، پنجشنبه ۴ دی ۱۳۹۹، ساعت ۲۰:۱۰ نوشته:

اگه خطبه همام را در نهج البلاغه علی علیه السلام خوب دقت کنیم.
یک جام دگر بگیر و من نتوانم.
مفهومش کاملا درک می شود. موضوع مربوط به قبل از مردن. نه بعد از آن.

reply flag link

 
احمد نیکو در ‫۴ سال قبل، دوشنبه ۲۲ دی ۱۳۹۹، ساعت ۲۰:۳۷ نوشته:

من ترک شراب ناب نتوانم کرد
خمخانهٔ خود خراب نتوانم کرد
یک روز اگر بادهٔ صافی نخورم
ده شب ز خمار خواب نتوانم کرد
رباعی شماره 18 از عبید زاکانی

reply flag link

 
سینا هاشمی در ‫۴ سال قبل، سه‌شنبه ۲۳ دی ۱۳۹۹، ساعت ۱۵:۳۶ نوشته:

این دوستانی که میخوان خیام رو بچسپونند به صوفیگریو خدا خیلی دیگه مسخره هستند... خدایی که بازی قایم باشک رو خیلی دوس داره و عاشقه نامه نگاریه

reply flag link

 
Sina در ‫۳ سال و ۱۰ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۲ اسفند ۱۳۹۹، ساعت ۰۷:۳۷ نوشته:

شیخ شکمو هم در این باب فرموده:
من بی‌دنده کباب زیستن نتوانم
بی کوبیده بُناب‎ کشید بار تن نتوانم
من مرده آن دمم که کبابی گوید
یک سیخ برشته یا پر آب؟ و من نتوانم

reply flag link

 
علی حسن زاده در ‫۳ سال و ۱۰ ماه قبل، جمعه ۲۹ اسفند ۱۳۹۹، ساعت ۱۸:۰۵ نوشته:

غلامحسین ساعدی در یک جمع دوستانه که ویدیوی آن در اینترنت موجود است، این شعر را به گونه ای طنزآمیز خوانده. توضیح نمی دهم خودتان حتما ببینید.

reply flag link

 
فاطمه دِل سَبُک (مهر۱۳۲۵ - تیر۱۴۰۲/یزد) در ‫۳ سال و ۹ ماه قبل، یکشنبه ۸ فروردین ۱۴۰۰، ساعت ۱۴:۵۰ نوشته:

 

" میِ ناب "


من بی مِیِ ناب زیستن نتوانم
بی باده کشیدِ بارِتن نتوانم


من بنده ی آن دَمَم که ساقی گوید
یک جامِ دگر بگیر و من نتوانم


- بی: بدونِ
- مِیِ/ باده یِ ناب: شادی راستین و حقیقی، حالتی عرفانی همراه با سبکی روح و رهایی از جسم
- زیستن نتوانم: نمی توانم زندگی کنم
- بارِتن: سنگینیِ بدن
- کشیدِ بارِتن: زنده بودن
- بنده: شیفته، مشتاق
- دَم: لحظه
- ساقی: میگسار، کسی که راهِ شادی و خوشبختی را نشان می دهد
- یک جامِ دگر بگیر: بیشتر از این شادی کن، سرمست تر شو!


برداشت آزاد:
بدون شادیِ حقیقی نمی توان زندگی شیرین داشت و یا زنده بود! هدف زندگی باید رسیدن به سطحی از شادی و سرخوشیی باشد که بیشتر از آن دست نیافتنی بوده و آن هم ممکن نیست جز اینکه بدانی که کیستی و چرا به این دنیا آمده ای که اگر دانستی, قطعا به شادی حقیقی رسیده ای. وقتی این هدف ما شد، آنگاه تک تکِ لحظاتِ زندگی ما شیرین و گوارا خواهد بود.


مِی خور که هرکه آخرِ کارِ جهان بدید
از غم سبک برآمد و رَطلِ گران گرفت


بر برگِ گُل به خونِ شقایق نوشته اند
کآن کس که پخته شد میِ چون ارغوان گرفت



دیوان حافظ » غزل 87


- مِی خور: شاد باش و اندوهگین نباش
- آخرِ کارِ جهان: ناپایداری و بی وفایی دنیا که همان مرگ و نیستی برای ماست
- از غم سبک برآمد: رنج و اندوهِ دنیا را آسان و بی ارزش گرفت
- رَطل: پیاله ی بزرگِ شراب
- گران: فراوان، انبوه
- رطلِ گران گرفت : به شادمانی و دوری از رنج و درد پرداخت
- بر برگِ گل به خونِ شقایق نوشته اند: چون نیک به طبیعت نگاه کنی می بینی همه موجودات در حال نشان دادنِ این نکته هستند
- کآن کس که پخته شد: که آن کسی که سرد و گرم زندگی را چشید و به سطحی از دانایی و آگاهی رسید
- میِ چون ارغوان گرفت: غم و اندوهِ دنیا را هیچ انگاشته و به شادمانی می پردازد

reply flag link

 
نوید بیدالله خانی در ‫۲ سال و ۱۱ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۶ بهمن ۱۴۰۰، ساعت ۱۲:۳۱ پاسخ داده:

خیلی ممنون از وقت که گذاشتید

 

reply flag link

 
فرزاد در ‫۳ سال و ۹ ماه قبل، جمعه ۲۰ فروردین ۱۴۰۰، ساعت ۱۸:۲۰ نوشته:

با اینکه رباعی بسیارژرف وپرمعنایی است ولی باید گفت که ازحکیم عمرخیام نیست وسروده شاعران بعدازخیام است که به خیام منسوب شده است.

reply flag link

 
ممد باند در ‫۲ سال و ۱۰ ماه قبل، چهارشنبه ۴ اسفند ۱۴۰۰، ساعت ۱۷:۱۶ نوشته:

درک من این هست که میگه، من بدون باده مستی (شادی درون و در لحظه ) نمیتونم زندگی کنم و اینکه ساقی داره از من خواهش میکنه فقط یک جرعه دیگه بخوری تمومه و تو میدونی و تجربه داری  که اگر بخوری باز مست میشی (مثال عاشقی کردن و دل شکسته شدن از یاری که مست میشی) و میگی دیگه نمیتونم ولی بازم میخوری.

 

مهم برداشت من و شما است و دیدگاه وگرنه که همه با می و مستی آشنا هستند.

reply flag link

 
رآد در ‫۲ سال و ۹ ماه قبل، یکشنبه ۲۱ فروردین ۱۴۰۱، ساعت ۲۳:۱۹ نوشته:

خیام عزیز در رباعیات خودش به دفعات واضح گفتن که زندگی همین دنیاست

و عرفان و دین و خدا رو نفی کردن

عجیبه که برچسب های نامناسب به ایشون میزنید.

سپاس از دوستانی که خیام رو به خاطر خودش دوست دارن و براش پاپوش نمیسازن

reply flag link

 
داود یزدی در ‫۲ سال و ۷ ماه قبل، شنبه ۲۸ خرداد ۱۴۰۱، ساعت ۱۲:۰۱ نوشته:

این شعر از شارل بودلر به درک بهتر این رباعی کمک بسیاری میکنه

مست شوید

تمام ماجرا همین است

مدام باید مست بود

تنها همین

باید مست بود تا سنگینی رقت‌بار زمان

که تورا می‌شکند

و شانه‌هایت را خمیده می‌کند را احساس نکنی

مادام باید مست بود

اما مستی از چه ؟

از شراب از شعر یا از پرهیزکاری

آن‌طور که دلتان می‌خواهد مست باشید

و اگر گاهی بر پله‌های یک قصر

روی چمن‌های سبز کنار نهری

یا در تنهایی اندوه‌بار اتاقتان

در حالیکه مستی از سرتان پریده یا کمرنگ شده ، بیدار شدید

بپرسید از باد از موج از ستاره از پرنده از ساعت

از هرچه که می‌‌وزد

و هر آنچه در حرکت است

آواز می‌خواند و سخن می‌گوید

بپرسید اکنون زمانِ چیست ؟

و باد ، موج ، ستاره ، پرنده

ساعت جوابتان را می‌دهند

زمانِ مستی است

برای اینکه برده‌ی شکنجه دیده‌ی زمان نباشید

مست کنید

همواره مست باشید

از شراب از شعر یا از پرهیزکاری

آن‌طور که دل‌تان می‌خواهد

 

reply flag link

 
قطره در ‫۲ سال و ۵ ماه قبل، چهارشنبه ۱۹ مرداد ۱۴۰۱، ساعت ۰۹:۱۸ نوشته:

می در عرفان نماد آگاهی است. و می خوردن یعنی رسیدن به درجه هوشیاری و آگاهی. عرفا با کسب علم و دانش به این مرتبه می رسیدند. وقتی خیام می فرماید من بی می ناب زیستن نتوانم در حقیقت اشاره به دانشها و دروسی است که آموخته. و خود را از حصار جسم و تن رهانده و از دامن خرافات و نادانیها پناه به علوم و حقایق آورده. بنده دم بودن یعنی قدر زمان را دانستن. 

reply flag link

 
رند مست در ‫۲ سال و ۴ ماه قبل، شنبه ۱۹ شهریور ۱۴۰۱، ساعت ۱۲:۴۷ پاسخ داده:

خیام عارف نیست .

reply flag link

 
قطره در ‫۲ سال قبل، چهارشنبه ۵ بهمن ۱۴۰۱، ساعت ۱۴:۵۷ نوشته:

تا شما عارف را که بدانید؟ و عرفان را چگونه تعریف کنید؟ برداشتها متفاوت است. متاسفانه دید اکثر آدمها از عرفان گوشه ای نشستن و از خود بی خود شدن است. اما عرفای ما همه دانشمند و باسواد بوده اند. وچون مجبور بودند حقایق را از ترس جانشان در لفافه بگویند درک این موضوع سخت است. 

reply flag link

 
حبیب شاکر در ‫۱ سال و ۶ ماه قبل، دوشنبه ۱۹ تیر ۱۴۰۲، ساعت ۲۲:۲۸ نوشته:

سلام بر همرهان نازنین 

بیربط است ولی گفتم شاید خالی از لطف نباشد 

گاهی دلم برای غزل تنگ می شود 

این دل بدون لطف غزل سنگ می شود 

آهنگ ذوق شعر حزینم با غزل 

چون نغمه نسیم خوش آهنگ می شود 

گاه سرودن غزل این قلب پر طپش 

انگار شوک گرفته هماهنگ می شود 

بر برگ برگ دفتر شعرم گل غزل 

روید اگر ،بهاری و گلرنگ می شود

شعر غزل چو آب روان است و ما بقی 

گاهی میان قافیه ها جنگ می شود 

بی شاهکار حافظ و سعدی در غزل 

بی شک کمیت شعر و ادب لنگ می شود 

هر ناظمی نه درخور نام غزل سراست 

کوسه کجا طعمه خرچنگ می شود ؟

سپاس از دوستان

reply flag link

 
حبیب شاکر در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، دوشنبه ۲۶ تیر ۱۴۰۲، ساعت ۱۲:۰۴ نوشته:

بی دولت دوست زندگی زندان است 

مهر رخ او روشنی چشمان است 

گر هر دو جهان به رایگانت بخشند

بی دوست بسان خانه ای ویران است

reply flag link

 
حبیب شاکر در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، دوشنبه ۲۶ تیر ۱۴۰۲، ساعت ۲۱:۵۵ نوشته:

با پیشه شعر زیستن نتوانم 

امرار معاش خویشتن نتوانم 

دیوانه آن دمم به من کوبیده 

گویند بخور بزور و من نتوانم 

reply flag link

 
هورداد در ‫۲۸ روز قبل، سه‌شنبه ۱۸ دی ۱۴۰۳، ساعت ۰۶:۱۲ نوشته:

با درود به همه دوستان و احترام خالص نثار نام ماندگار خیام ، بنده از گذشته عاشق شعر ، ولی اگر بخواهم اون حس رو با حس الانم مقایسه کنم  به کودک بازیگوشی میمانم که همیشه از فاصله ای دور  شهر بازی رو میدید و راجبش شنیده بود و بسیار دوستش داشت ولی هرگز نتوانسته بود به هر دلیلی وارد ان شهر بازی شود و حس و حال بودن در بین ده ها وسیله بازی و این همه کودک خوشحال و تجربه کنه ، لذا علارقم علاقه ای که در او بود ، هرگز درکی از شادی و سرمستی  بودن در اونجا را نداشت و نمیدانست شادی و لذت و هیجان بودن در ان شهر بازی چقدر فراتر و بزرگتر  و زیبا تر از حسیست که در حال حاضر دارد  تا اینکه روزی بصورت اتفاقی خود را وسط پارک دید و حس و حالی انچنان زیبا و وصف ناشدنی در او پدیدار شد ،

حسی که زندگی او را به دو قسمت قبل و بعد از آشنایی با شهر بازی تقسیم کرد ،

حسی که زندگی او را به دوقسمت قبل و بعد از آشنایی با شعر فارسی و دنیاها و گنجینه ها و رازهای پنهان ان تقسیم کرد.

لذا اگر تعابیر بنده به نگاه استادانه و ریزبین شما خردمندان برداشت مزحکی بیش نیست ، بر من خرده نگیرید که هنوز ذهن خامم مانده تا پخته شدن،

به گمان من با توجه به علم شاعر و از انجایی که حقایقی را که ما هرگز نمیدیدیم ایشان براحتی در خشت خام میدید ، با اوردن کلمه ( ناب)  بعد از (می) خیال داشته حجت را بر سطحی نگران و ظاهر اندیشان تمام کند و ذهن هایشان دیگر به سمت الکل و می و مشروب نرود که البته در این امر تدبیر استاد زیاد کارساز  نبوده یا شاید ما خیلی اوضاعمون بده ، بهر حال...

من بی می ناب زیستن نتوانم

 

می ناب در این شعر زیبا شناخت خدا و انسان و زندگیست ، بفهمی کی هستی از کجا امدی کی تو را فرستاده و بهر چه چیز ،

من بدون این عشق و شور و حالی که درونم هست یه لحظه هم دوام نمیارم ، نمی تونم نادان بیام و نادان برم ، نسبت به شناخت دنیا و خدا و رمز و راز هستی بی تفاوت باشم ،صبح به صبح برم سر کار ، شب بخوابم ، سر ماه هم یه حقوقی و آخر هم ... 

بی باده کشید بار تن نتوانم

من بدون این شور و حال و عشق به خالق و عطشی که برای هر چه بشتر  شناختن او و پیرامونم دارم  نمیتونم زنده بمونم

من بنده آن دمم که ساقی گوید

یک جام دگر بگیر و من نتوانم

خداوند و رمز و راز های هستی و  حقایق کشف نشدش بقدری گسترده و زیاده هیچوقت نمیشه یک انسان در امر کوتاه خودش پی به همه چیز ببره ،

هرگاه یه الکلی تونست یک تنه تمام شراب های دنیا رو بخوره ، انسان هم میتونه به تمام اسرار دنیا پی ببره ، ظرف انسان محدود و زمان هم اندکه ، زمان خودتون رو نسوزونید و ظرفتون رو با چیزهای بی ارزش و بدرد نخور پر نکنید ، تا نیاید و جرعه ای ازین ‌می ناب ننوشید ، هرگزنخواهید فهمید چه لذتی رو  دارید از دست میدهید .

reply flag link

 

برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.