گنجور

 
جویای تبریزی

فهرست شعرها به ترتیب آخر حرف قافیه گردآوری شده است. برای پیدا کردن یک شعر کافی است حرف آخر قافیه آن را در نظر بگیرید تا بتوانید آن را پیدا کنید.

مثلا برای پیدا کردن شعری که مصرع «صحت ز علی مرتضی می خواهم» مصرع اول یکی از بیتهای آن است باید شعرهایی را نگاه کنید که آخر حرف قافیه آنها «م» است.

حرف آخر قافیه

الف
ب
ت
د
ر
ز
ش
ق
ک
ل
م
ن
ه
و
ی

شماره ۱: پند پدرانه پیش ارباب ذکا

شماره ۲: در بتکده و کعبه نباشد جویا

شماره ۳: لعلی آخر چه بود آواخ ترا

شماره ۴: یارب چه شد آن دلبر دل سخت مرا

شماره ۵: ای سید عالم بده انعام مرا

شماره ۶: تخمی است غمت بدل فشاندیم او را

شماره ۷: الله طلبیست کار اللهی را

شماره ۸: تا چند ز معشوق بمانی به حجاب

شماره ۹: خواهی که بدستت افتد آن در خوشاب

شماره ۱۰: در بزم چو نیست گفتگوها به صواب

شماره ۱۱: کم دیدن این چشم سیاهم بگداخت

شماره ۱۲: گر عاقل و دیوانه و گر زاهد و مست

شماره ۱۳: خود را هر کس ز راستیها آراست

شماره ۱۴: شاهنشاها کف تو بحرین عطاست

شماره ۱۵: بی کینه دلم به سینه از فضل خداست

شماره ۱۶: دنیاداری با علم به مردن عجب است

شماره ۱۷: این سرو قد تو گلبن امید است

شماره ۱۸: هستی نخلی است مرتضایش ثمر است

شماره ۱۹: لاهور که دلبریش بسی عیار است

شماره ۲۰: نیرنگ ز بس زلف گرهگیر تر است

شماره ۲۱: بی ناله زار کی دعا منظور است

شماره ۲۲: انسان که ز جسم طوطیی در قفس است

شماره ۲۳: داغت جتی ای شمع دلافروز خوش است

شماره ۲۴: انسان یا ابله است یا بی باکست

شماره ۲۵: ای خواجه که بسیار خوری چون تو کم است

شماره ۲۶: نواب کزو رواج جود و کرم است

شماره ۲۷: کان کرم است و منبع احسان است

شماره ۲۸: هر کس به تکلفات دل باخته است

شماره ۲۹: ای حرص ترا رهبر هر در شده است

شماره ۳۰: عقلت ای شیخ بر ریا افزوده است

شماره ۳۱: در هند که دیده را غبارش مددی است

شماره ۳۲: از سنگ جفایش دل غم پیشه شکست

شماره ۳۳: شب عینک چشم عارف آگاهست

شماره ۳۴: آن ذات خفی که لا اله الا هوست

شماره ۳۵: اسرار حقیقت همگی سر مگوست

شماره ۳۶: با عمر دو روز اینهمه رعنایی چیست

شماره ۳۷: در زیر فلک جای دل آسایی نیست

شماره ۳۸: ای زنده جهانیان ز فیض نعمت

شماره ۳۹: در سینه تو چون گذر کینه فتد

شماره ۴۰: هر کس از وضع خود گریزان گردد

شماره ۴۱: جویا دیدی که آن نگار بی درد

شماره ۴۲: با آنکه فتاده ام به راهش چون گرد

شماره ۴۳: فریاد و فغان ز جور نفس بی درد

شماره ۴۴: هر کس به دروغ خویش را بگمارد

شماره ۴۵: حرصت ای شیخ ذوق بریان دارد

شماره ۴۶: آن کس که به کدیه روزگارش گذرد

شماره ۴۷: پهلو تهی از صوفی خر باید کرد

شماره ۴۸: دل غیر تأنی به صفایی نرسد

شماره ۴۹: از رنجش او دلم مشوق باشد

شماره ۵۰: دل چند به فکر باغ و مسکن باشد

شماره ۵۱: دل گر ز گداز آینه سان خواهد شد

شماره ۵۲: زآن خنجر مژگان ز بدنها جان شد

شماره ۵۳: هر کس قدر شکستگی را داند

شماره ۵۴: آن ذات که ممکنات ازو یافت وجود

شماره ۵۵: صاحب صورت تا بری از معنی بود

شماره ۵۶: هر کس که ملایمت به او یار بود

شماره ۵۷: حیف از صنمی که زشت کردار بود

شماره ۵۸: با چشم تو آنرا که سروکار بود

شماره ۵۹: آن دل که ز جام عشق مسرور بود

شماره ۶۰: جویا هر کس که محرم راز بود

شماره ۶۱: خوب است که زخم یار کاری نبود

شماره ۶۲: در تعزیه حسین آن شاه شهید

شماره ۶۳: در ماتم شاه شهدا گریه کنید

شماره ۶۴: از خلق چه اندیشه به ارباب هنر

شماره ۶۵: بدگوهری ار به نیکیت بسته کمر

شماره ۶۶: افسوس ز تخم آرزو کشته عمر

شماره ۶۷: شوری اگرت هست ز مردی درسر

شماره ۶۸: آید بوی یدالله از خاک بشر

شماره ۶۹: هر کس ز نخست شد به غفلت خوگر

شماره ۷۰: خواهی دل روشن از چو مهر انور

شماره ۷۱: یکه شوی ار زخواب غفلت بیدار

شماره ۷۲: با تلخی ساز تا شود شیرین تر

شماره ۷۳: سرسبز شده جهان ز فیض نوروز

شماره ۷۴: ای روی تو آفتاب در چشم تمیز

شماره ۷۵: زان عارض لاله گون و آن خال بنفش

شماره ۷۶: زان پیش که پا فرق کنیم از سر خویش

شماره ۷۷: شماعیک آن به بحر مکاری غرق

شماره ۷۸: هر جا مژه اش خلاند نوک گزلک

شماره ۷۹: پیدایی او اگر چه باشد به کمال

شماره ۸۰: از لاله و گل به رنگ و بوتر می بال

شماره ۸۱: این دشت که دل چسبی هر خار به دل

شماره ۸۲: حیف است اگر ز دخت رز جویی کام

شماره ۸۳: ز آغاز وجود خویشتن تا انجام

شماره ۸۴: بس فیض که از چلیم اندوخته ام

شماره ۸۵: صد شکر که خیرخواه اعدای خودم

شماره ۸۶: وقتی گر بود همچو گوهر اشکم

شماره ۸۷: در راه وصالت ای بت کج کلهم

شماره ۸۸: صحت ز علی مرتضی می خواهم

شماره ۸۹: دایم به سراغ سر کوی تو دوم

شماره ۹۰: پیوسته به دوران تو ای چرخ کهن

شماره ۹۱: افسوس که شد به دل بهارت به خزان

شماره ۹۲: طعن این همه بر چرخ ستم پیشه مزن

شماره ۹۳: جویا خود را به شعر مشهور مکن

شماره ۹۴: غرق است به بحر جرم تا گردن من

شماره ۹۵: ای آنکه دلت گشته ز امساک تو خون

شماره ۹۶: گویند مدام عارفان آگاه

شماره ۹۷: انگار که بیش از همه شد ثروت تو

شماره ۹۸: ای پشت پناه اهل ایمان در تو

شماره ۹۹: ماند روش کبک به لغزیدن تو

شماره ۱۰۰: دل خون شدم از نگاه دزدیدن تو

شماره ۱۰۱: ایدل چو زوصل یار مأیوس شدی

شماره ۱۰۲: افسوس که فیض از دل آگه نبری

شماره ۱۰۳: عشق جانکاه را ز دستت ندهی

شماره ۱۰۴: نسبت به خودت عقل و تمیزی ندهی

شماره ۱۰۵: ایدل تا کی به گل رخان یار شوی

sunny dark_mode