|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این بیت به زیبایی و جذابیت زلف معشوق اشاره می‌کند و آن را از دام و زنجیر به مراتب فریبنده‌تر می‌داند. او می‌گوید که دلش همچنان از یک زخم عمیق سیر نمی‌شود و این درد را به نوعی سیریاب نمی‌داند، مانند آبی که به تیزی شمشیر می‌زند. در کل، احساسات سرشار عاشقانه و زخم‌های دلی در این شعر به تصویر کشیده شده است.
هوش مصنوعی: فتنه و حیله به اندازه‌ای پیچیده و فریبنده است که از زلف، که خود نشان از زیبایی و جذابیت دارد، بیشتر انسان را گرفتار می‌کند. همچنین، دام و تله‌ای که برای به دام انداختن کسی استفاده می‌شود، از زنجیر و بند می‌تواند بیشتر انسان را محدود و اسیر کند.
هوش مصنوعی: کی کسی از دل زخم خورده سیر می‌شود، زمانی که این درد، ناشی از تیزی شمشیری باشد که در دست تو است؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.