|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره عشق و فراق است. شاعر می‌گوید که زیبایی چهره معشوقش، مانند خطی که پشت لبش است، دل او را می‌فریبد. شب جدایی از او، مانند سیلابی از اشک و غم است. او همچنین به قدرت چشمان معشوقش اشاره می‌کند که می‌تواند قلبش را تحت تأثیر قرار دهد. شاعر و معشوقش مانند دو زبان یک قلم هستند و هیچ فاصله‌ای بین آنها وجود ندارد. در واقع، عشق آنها چنان عمیق است که حتی کوچک‌ترین فاصله هم نمی‌تواند آنها را جدا کند.
هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که زیبایی و جذابیت ابروهای تو، که به‌نوعی به خوش‌خطی و دل‌انگیزی لب‌هایت اشاره دارد، باعث جلب توجه و محبت دیگران می‌شود. این نکته در واقع بیان‌کننده تاثیر زیبایی ظاهری بر دل‌ها و احساسات است.
هوش مصنوعی: در شب جدایی از تو، اشک‌هایم به حدی فراوان و دردناک هستند که مانند جویباری می‌ریزند و حتی کبک را در بالای تپه تا زانو خیس می‌کنند.
هوش مصنوعی: با تکان خوردن مژه‌هایت، راز دل ما را آشکار کردی و خوشبختی‌مان به زیبایی این آهو وابسته است.
هوش مصنوعی: من و تو مانند دو نیمه یک قلم شده‌ایم، میان ما هیچ فاصله‌ای وجود ندارد حتی به اندازه یک مو.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
بتا هلاک شود دوست در محبت دوست
که زندگانی او در هلاک بودن اوست
مرا جفا و وفای تو پیش یکسان است
که هر چه دوست پسندد به جای دوست نکوست
مرا و عشق تو گیتی به یک شکم زاده‌ست
[...]
صباح بر سرم آمد خیالِ طلعتِ دوست
چنان نمود مثالم که خود معاینه اوست
خیال بین که مرا بر خیال می‌‌دارد
من آن نی‌ام که بدانستمی خیال از دوست
چنان ز خویش برفتم که در تصرّفِ من
[...]
یکیست فاضل و دانا اصیل و پاک نسب
ولیک هیچ کسش در جهان ندارد دوست
یکیست ناکس و بد اصل و بد رگ و مردود
بهر کجا که رود صدهزارش نیکو گوست
سئوال کردم ازین سر ز پیر دانائی
[...]
درون، ز غیر بپرداز و ساز، خلوت دوست
که اوست، مغز حقیقت، برون از همه پوست
دویی میان تو و دوست هم ز توست، ار نی
به اتفاق دو عالم یکی است، با آن دوست
تو را نظر همگی بر خود است و آن هیچ است
[...]
فراغتیست مرا از جهان و هرچه در اوست
چه باک دارم از اندیشه‌های دشمن و دوست
مرا اگر چو سخن خلق در دهان گیرند
غریب نیست صدف دایماً پر از لولوست
کسی که از بد و نیک زمانه دست بشست
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.