این بشر (فرشید ربانی)
این بشر (فرشید ربانی) در ۵ روز قبل، شنبه ۱ اردیبهشت ۱۴۰۳، ساعت ۲۲:۰۳ در پاسخ به جوینده دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » پادشاهی یزدگرد » بخش ۱۲:
سپاس از شما
این بشر (فرشید ربانی) در ۲ سال قبل، پنجشنبه ۱۹ اسفند ۱۴۰۰، ساعت ۱۴:۴۷ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » فریدون » بخش ۱۹:
معنی و تلفظ (کالانی) در اینجا چیست؟ چون من در واژه نامه جستجو کردم و چیزی نیافتم
این بشر (فرشید ربانی) در ۲ سال و ۲ ماه قبل، دوشنبه ۴ بهمن ۱۴۰۰، ساعت ۱۷:۱۸ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » جمشید » بخش ۳:
با توجه به مطالعاتی که من در مورد عروض داشته‌ام، «خواست» در این جا وزن مصرع را به هم می‌ریزد و بنا بر این باید «وا» را کوتاه و شبیه « َ » تلفظ کنیم که مردود است، چون تنها هجای بلند «ی» و «و» در «سو» آن هم در شرایطی خاص کوتاه خوانده می‌شوند. لطف کنید با چاپ‌های دیگر مقایسه شود.
این بشر (فرشید ربانی) در ۲ سال و ۲ ماه قبل، یکشنبه ۲۶ دی ۱۴۰۰، ساعت ۱۶:۰۲ در پاسخ به فرحناز دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » کیومرث » بخش ۱:
دوست عزیز به جز ط در طهمورث، ث در کیومرث و تهمورث و ... درست هستند، چون در زمان فردوسی هنوز حرف ث به همان شکلی (th) در انگلیسی تلفظ می شود وجود داشته، همان طور که هنوز ذ (که به ذال معجم معروف بوده) وجود داشته. این دو بعد ها از بین رفتند و به س/ت و ز/د تبدیل شدند، آنچنان که (گذارن) به دو صورت (گذاردن) و (گداردن) تلفظ می شده که بعد ها با تلفظ همسان با (گزاردن) به ما رسیده است. خود فردوسی هم از این دو صورت استفاده کرده است:
همی خورد مهراب چندان نبید/که چون خویشتن کس به گیتی ندید
نبیذ آر و رامشگران را بخوان/بپیمای جام و بیارای خوان
همچنین بر خلاف گویش معیار ایران، غ و ق هنوز در بسیاری از مناطق (به خصوص در افغانستان و تاجیکستان و مناطق شرقی ایران) به دو صورت متفاوت تلفظ می شوند، برای همین است که فردوسی چراغ را با باغ قافیه گرفته، نه با مثلا سماق یا فراق.
این بشر (فرشید ربانی) در ۲ سال و ۲ ماه قبل، یکشنبه ۲۶ دی ۱۴۰۰، ساعت ۱۵:۴۶ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » کیومرث » بخش ۱:
دوستان، با توجه به بررسی های کوچکی کردم به این نتیجه رسیدم که سه رنگ آبی/پیروزه/لاژورد، سبز و سیاه با یکدیگر برابر دانسته می شدند، آنجا که حافظ می گوید:
«مزرع سبز فلک دیدم و داس مه نو/یادم از کشته خویش آمد و هنگام درو»
که سبز در اینجا ایهام است و با توجه به دو واژه ی «مزرع» و «فلک» می تواند معنی سبز یا سیاه را بدهد. در اینجا نیز که فردوسی گفته:
همه جامه‌ها کرده پیروزه رنگ/دو چشم ابر خونین و رخ بادرنگ
منظور از پیروزه رنگ فیروزه ای نیست، بلکه رنگ سیاه است.
این بشر (فرشید ربانی) در ۲ سال و ۲ ماه قبل، شنبه ۲۵ دی ۱۴۰۰، ساعت ۲۲:۰۳ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » پادشاهی یزدگرد » بخش ۱۷:
با درود
این شاهنامه بر اساس چاپ مسکو است یا دکتر خالقی؟! چون در شاهنامه های چاپ مسکویی که من تا حالا دیدم بیت (بسی رنج بردم ...) موجود هست در حالی که اینجا نیست.
این بشر (فرشید ربانی) در ۲ سال و ۴ ماه قبل، جمعه ۲۸ آبان ۱۴۰۰، ساعت ۲۲:۴۷ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » پادشاهی یزدگرد » بخش ۱۲:
معنای مصرع دوم چیست؟
این بشر (فرشید ربانی) در ۲ سال و ۵ ماه قبل، سه‌شنبه ۴ آبان ۱۴۰۰، ساعت ۲۳:۰۰ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » پادشاهی یزدگرد » بخش ۱۲:
میشه یه نفر معنی این بیت رو بگه؟!
این بشر (فرشید ربانی) در ۲ سال و ۶ ماه قبل، سه‌شنبه ۳۰ شهریور ۱۴۰۰، ساعت ۲۲:۵۹ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » پادشاهی شاپور ذوالاکتاف » بخش ۱۶:
دوستان توجه داشته باشید که تقویم شمسی‌ای که حکیم توس و مردم آن زمان استفاده می‌کردند نه تقویم هجری خورشیدی کنونی (جلالی) بلکه تقویم یزدگردی بوده. تقویم جلالی که مبنا و پایه‌ی تقویم امروزی ما را تشکیل می‌دهد حدود ۵۰ سال بعد از درگذشت فردوسی به دستور سلطان ملک‌شاه سلجوقی و توسط حکیم عمر خیام و جمعی از ریاضی‌دانان و ستاره‌شناسان آن زمان ابداع شد. تقویم یزدگردی در واقع بازمانده‌ی تقویم دوران ساسانی است که مبدا آن سال درگذشت یزدگرد سوم (به تاریخ ۱۱ ژوئن سال ۶۵۲ میلادی) است. این تقویم، در دوران ساسانی به جای کبیسه‌های ۴ ساله از کبیسه‌های ۱۲۰ ساله استفاده می‌کرد، یعنی نوروز تقویمی هر چهارسال ۱ روز از نوروز واقعی یا ستاره‌شناسی (که هنگام اعتدال بهاری در نیم‌کره‌ی شمالی است) جلو می‌افتاد و در نهایت پس از ۱۲۰ سال (که نوروز تقویمی ۳۰ روز یا ۱ ماه از نوروز واقعی جلو افتاده بود) ۱ ماه را به سال می‌افزودند و در آن یک ماه به جشن و پای‌کوبی می‌پرداختند (ضرب‌المثل ۱۲۰ ساله شوی از اینجا می‌آید). پس از درگذشت یزدگرد، مبدا از روز به پادشاهی رسیدن یزدگرد به روز درگذشت او منتقل شد، اما قاعده‌ی کبیسه‌گیری به فراموش سپرده شد. با وجود جایگزین شدن تقویم هجری قمری به جای تقویم یزدگردی، حاکمان عرب (به دلیل ناهماهنگ بودن تقویم قمری با فصل‌ها و در نتیجه جا به جایی فصل برداشت و درو در طول سال) از تقویم یزدگردی استفاده می‌کردند و حتی چندین بار به دستور آنان تقویم یزدگردی اصلاح شد. با این حال، این تقویم سیر قهقرایی را ادامه داد تا این که در سال ۴۴۷ یزدگردی (برابر با ۱۰۷۸ میلادی) نوروز تقویمی ۳۴۷ روز از نوروز واقعی جلو افتاده بود و نوروز واقعی در روز ۱۹ فروردین یزدگردی قرار گرفته بود که با کوشش گروه اصلاح تقویم این ۱۸ روز محاسبه و از تقویم جدید حذف شد و نوروز سال ۱ جلالی سلطانی (۴۶۷ هجری خورشیدی و ۱۰۸۸ میلادی) با ۱۹ فروردین سال ۴۴۷ یزدگردی برابر شد. پس روز ۱ بهمن یزدگردی سال زادروز حکیم فردوسی با ۱ بهمن هجری خورشیدی ما برابر نیست و نمی‌توان با تقویم خورشیدی کنونی زادروز حکیم توس را محاسبه نمود (به علاوه این که احتمالا در فاصله بین درگذشت فردوسی تا ابداع تقویم جلالی اصلاحاتی در تقویم یزدگردی صورت گرفته که بر ما معلوم نیست).
این بشر (فرشید ربانی) در ۲ سال و ۷ ماه قبل، یکشنبه ۱۴ شهریور ۱۴۰۰، ساعت ۲۲:۴۹ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۸۲:
این شعر با اجرای علیرضا عصار واقعا به روح و جان آدم میچسبه 👌👌❤❤
این بشر (فرشید ربانی) در ۲ سال و ۷ ماه قبل، جمعه ۱۲ شهریور ۱۴۰۰، ساعت ۰۲:۱۲ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۰۳:
مصرع آخر از نظر عروض و معنی درسته، اما نمیدونم چرا وقتی می خونمش اون آهنگی که توی بقیه مصرع ها هست توی این یکی به گوشم نمی رسه، مقایسه اش کنید با آهنگ مصرع اول
این بشر (فرشید ربانی) در ۲ سال و ۷ ماه قبل، پنجشنبه ۴ شهریور ۱۴۰۰، ساعت ۱۲:۲۷ دربارهٔ هلالی جغتایی » غزلیات » شمارهٔ ۴۸:
بسیار زیبا بود 👌👌👌👌👌👌