گنجور

حاشیه‌گذاری‌های ناصر از آنکارا

ناصر از آنکارا


ناصر از آنکارا در ‫۱ سال و ۷ ماه قبل، شنبه ۸ مرداد ۱۴۰۱، ساعت ۲۱:۰۴ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۱۲۵:

اَسْکی بَبُجْ کِمْدَه وَر جمله‌ای ترکی به معنی: “چه کسی کفش کهنه دارد” این جمله که مخصوص افرادی است که کوچه به کوچه میروند و با صدای بلند و جهت خرید اشیای کهنه از مردم می‌پرسند. و در سه غزل ۱۱۲۵ و ۱۱۲۷ و ۱۱۳۲ عینا” آمده است.

 

ناصر از آنکارا در ‫۱ سال و ۷ ماه قبل، شنبه ۸ مرداد ۱۴۰۱، ساعت ۲۱:۰۲ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۱۲۷:

اَسْکی بَبُجْ کِمْدَه وَر جمله‌ای ترکی به معنی: “چه کسی کفش کهنه دارد” این جمله که مخصوص افرادی است که کوچه به کوچه میروند و با صدای بلند و جهت خرید اشیای کهنه از مردم می‌پرسند. و در سه غزل ۱۱۲۵ و ۱۱۲۷ و ۱۱۳۲ عینا” آمده است.

 

ناصر از آنکارا در ‫۱ سال و ۷ ماه قبل، شنبه ۸ مرداد ۱۴۰۱، ساعت ۲۱:۰۱ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۱۳۲:

اَسْکی بَبُجْ کِمْدَه وَر جمله‌ای ترکی به معنی: “چه کسی کفش کهنه دارد” این جمله که مخصوص افرادی است که کوچه به کوچه میروند و با صدای بلند و جهت خرید اشیای کهنه از مردم می‌پرسند. و در سه غزل ۱۱۲۵ و ۱۱۲۷ و ۱۱۳۲ عینا” آمده است.

 

ناصر از آنکارا در ‫۳ سال و ۳ ماه قبل، چهارشنبه ۳ دی ۱۳۹۹، ساعت ۱۰:۲۵ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۵۶۷:

حمیّاخد یعنی حمیّا صورت - کسی یا عشقی که صورتش مثل حمیّا است.

 

ناصر از آنکارا در ‫۳ سال و ۱۱ ماه قبل، پنجشنبه ۴ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۰۸:۲۷ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۷۹۴:

آغاشتن = آغاز کردن

 

ناصر از آنکارا در ‫۴ سال و ۳ ماه قبل، یکشنبه ۸ دی ۱۳۹۸، ساعت ۱۱:۱۱ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰۰۳:

ارتقاد بر وزن ارتباط
ارتباط از ربط یعنی وصل و مثل رابط یعنی وصل کننده
پس :
ارتقاد از رقد یعنی خواب و مثل راقد یعنی خوابنده

 

ناصر از آنکارا در ‫۴ سال و ۹ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۱ تیر ۱۳۹۸، ساعت ۱۳:۴۹ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳۳۹:

تقدیم به جناب‌ جمید - انشاالله که به دردتان بخورد .
غزل 1339
ترجمه شده توسط
HASAN ALI YÜCEL
از جلد پنجم
LXV
Ay yüzlü güzelim, lûtuf üstüne lûtfetmede; o yüzden kararım yok a gönül. Gönlüm abıhayat kaynağında, bedenim lâlelikte a gönül.
Her ağacın altına, padişahın yüzünü görmek için bir alımlı dilber, bir ay yüzlü Yusuf, bir gül yanaklı güzel oturmuş a gönül.
Can güzellerinin gönüllerine de kendi canının, teninin aşkından bir kıvılcım salmış, beden güzellerinin gönüllerine de a gönül.
Narın içindeki taneler gibi kullarının gönüllerine neşeler doldurmuş a gönül.
Meclisinde sarhoşlar kucaklaşmaya, lûtuflarla sevişmeye başladı mı, su da onun aşkıyla tutar, ateşle kucaklaşmaya koyulur a gönül.
Güzelleri kendi öz kadehiyle okşadığı o halvette Rûhü’l-Emin bekçidir, Hızır perdeci a gönül.
En aşağılık kulu, sarhoş bir halde meclisinden çıktı mı, mala mülke de boş verir, saltanata, tahta da, bahta, devlete de; bunların hepsini ayıp görür, âr sayar a gönül.
Onun bahçesini dünya say; şu dünyaysa bil ki bir mağaradır âdeta; lûtfu seni şu daracık mağaradan çıkarır a gönül.
Toprağın, yelin, suyun, ateşin üstünde gül bahçeleri var, reyhanlar var, çeşit çeşit, renk renk şakayıklar var, lâlelikler var a gönül.
Şu topraktan biten çiçekler de onun aksinden bitmede; sen burda toprak yemedesin; orda ne işin var senin a gönül.
O efendiler efendisinin aşkıyla el çırp, oyna; onun bir öpücüğünü elde ettin mi, âfetler bir yanda kalır gider a gönül.
Efendiler efendisi Şemseddin’in tertemiz canına and olsun ki kaçmak bile istesen gene ondan kol kanat elde edersin a gönül.
Tebrizli’nin ayağının bastığı toprağa and olsun, ona can feda edersen canlar bulursun; zaten bastığı toprak iksirdir a gönül.
Şimdi ayağımda ayrılıktan öyle bir ateşten bağ var ki… Bu kadar zayıfım amma onu andım mı, öylesine mahmurum, öylesine sarhoşum ki a gönül.
Onun aşk koparan şivesiyle ağlayıp inlemeye koyuldum mu, çeng gibi binlerce nağmelerim var a gönül.
Böyle bir bahta ulaşma sevdasındayım; çünkü sevgili yardımda bulunmuştu, lûtfetmişti de yuları elime vermişti a gönül.
Bineğimin çevresinde, o padişahın gölgesinde, binlerce padişah hizmet için saflar kurmuştu a gönül.
Bu lûtuf, bu yandan değildi, o yandan, can dünyasındandı; bil ki orda ne bu yıl vardır, ne bıldırki yıl, ne de öbür yıl a gönül.
Şemseddin’in gizli âleminin ta özünden yardımlar gördüm de ululandım; hele öylesine sarhoş oldum, çaldırdım, mahmurlaştım ki a gönül.
O kadar hilmim vardı, o kadar oturamaklıydım, ağırbaşlıydım, öyle efendice bir sabrım vardı ki Eyyub bile benim kadar sabredemezdi a gönül.
Yular öylesine çıktı elimden, öyle bir yere vardım, oraya yol bulması şöyle dursun, izinin tozu bile vehmin gözlerine görünmez a gönül.
Tanrı tapısına niyaz ediyorum; o güneşin gölgesini salsın bize; çünkü onsuz, gönlün ne arışı var, ne argacı a gönül.
A gamlı gönül, ümidim var, ansızın gelebilir; sen bir eğle, yüzlerce düzenle oyala şu canı a gönül.
شاد باشید : ناصر از آنکارا

 

ناصر از آنکارا در ‫۵ سال قبل، چهارشنبه ۲۹ اسفند ۱۳۹۷، ساعت ۱۵:۵۸ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۶۲۳:

سلام
خظاب به غلی:
بنده وقتی توضیحات مربوط به این غزل را خواندم کمی متوجه معنای شعر شدم. لذا مظلب را عینا از کتاب ده جلدی فروزانفر جهت استفاده شما نوشتم:
- افلاکی در سبب انشا این غزل قصه ذیل را آورده است:
" همچنان در خانه پروانه سماع عظیم بود ، حضرت مولانا شورهای بینهایت فرمود مگر سید شرف الدین با پروانه بگوشه ای رفته و بمساوی مشغول شد و او از سر ضرورت می شنید فی الحال مولانا سر آغاز کرد و این غزل را فرمود . شعر: هذیان که گفت دشمن بدرون خود شنیدم . . . "

 

ناصر از آنکارا در ‫۵ سال و ۱ ماه قبل، سه‌شنبه ۳۰ بهمن ۱۳۹۷، ساعت ۰۸:۱۱ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۵۲۹:

سلام
خسته نباشید از بابت چنین مجموعه ای که وافعا احسان کرده اید به خوانندگان آثار فارسی
سوالی دارم در مورد مصرع دوم بیت آخر :
و آن این که :
آیا مولانا میدانسته که شمس بصورت پوشیده و پنهانی به تبریز برگشته ؟

 

ناصر از آنکارا در ‫۵ سال و ۱ ماه قبل، دوشنبه ۲۹ بهمن ۱۳۹۷، ساعت ۲۰:۱۶ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷۰۰:

سلام
در کتاب ده جلدی فروزانفر
ایشان در رابطه با بیت آخر و با اشاره به نسخه های متفاوت ، چند شکل دیگر را نوشته اند از جمله :
در نسخه چت ( چستر بیتی ) :
عشق است بحر معنی ، هر یک در او چو ماهی

 

ناصر از آنکارا در ‫۵ سال و ۲ ماه قبل، چهارشنبه ۱۷ بهمن ۱۳۹۷، ساعت ۱۴:۳۴ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۴۹۸:

سلام
دست شما درد نکند
مصرع اول بیت سوم بصورت زیر است:
زِ پَرّ و بالِ خود گِل را فَشانْدم

 

ناصر از آنکارا در ‫۵ سال و ۲ ماه قبل، پنجشنبه ۱۱ بهمن ۱۳۹۷، ساعت ۲۰:۲۱ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۱۹۸:

سلام
خسته نباشید
در کتاب ده جلدی فروزانفر آخرین واژه در مصرع اول سطر 4 ” بخسب ” است.
آنکارا
ناصرجباریون

 

ناصر از آنکارا در ‫۵ سال و ۲ ماه قبل، پنجشنبه ۱۱ بهمن ۱۳۹۷، ساعت ۱۶:۲۸ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۹۱:

سلام علی
در بیت آخر
حتما بین استاره و ای مه باید فاصله و ویگول باشد.
یعنی: ای ماه امشب تو سپر باش در مقابل تیرهایی که از ستاره میرسند.

 

ناصر از آنکارا در ‫۵ سال و ۲ ماه قبل، سه‌شنبه ۹ بهمن ۱۳۹۷، ساعت ۲۳:۲۳ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۸۲:

سلام
خسته نباشید
در مصرع دوم - بیت اول
" مفرش و بالین "
صحیح است

 

ناصر از آنکارا در ‫۵ سال و ۲ ماه قبل، سه‌شنبه ۹ بهمن ۱۳۹۷، ساعت ۲۳:۲۰ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۸۲:

سلام
خسته نباشید
در مصرع دوم بیت اول
" مفرش و بالش "
صحیح است

 

ناصر از آنکارا در ‫۵ سال و ۴ ماه قبل، پنجشنبه ۸ آذر ۱۳۹۷، ساعت ۰۷:۱۸ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۶۵۵:

سلام
خسته نباشید
کار بزرگی انجام داده اید. ممنون
در بیت 12 این غزل و در مصرع دوم " از " افتاده است و مصرع دوم در نسخه فروزانفر نیز چنین آمده و در این حالت وزن شعر صحیح است:
عشق از او غیب بینی ، خاک از او نقش آدم
تشکر :
ناصرجباریون
تبریز

 

sunny dark_mode