شمس (ساقی)
شمس (ساقی) در ۷ روز قبل، پنجشنبه ۳۰ فروردین ۱۴۰۳، ساعت ۱۹:۱۵ دربارهٔ غالب دهلوی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۳۴:
درود
چون جام باده راتبه‌خوار خمیم ما
راتبه : پایه‌ی ثابت
راتبه‌خوار : وظیفه‌خوار
شمس (ساقی) در ۲۴ روز قبل، دوشنبه ۱۳ فروردین ۱۴۰۳، ساعت ۱۷:۰۶ دربارهٔ شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۲ - مناجات:
قابل توجه عزیزان.
به‌خوبی یادم هست که سال 92 این مبحث ژورنالیستی شائبه برانگیز عجیب سر و صدایی به پا کرد آن‌هم فقط به دلیل این‌که چرا روز شعر و ادب پارسی را به نام زنده‌یاد استاد شهریار نامگذاری کردند و در حق بزرگ‌مرد دور از سیاست و درویش‌مسلکی مانند استاد شهریار مرحوم، جفایی بس بزرگ و نابخشودنی صورت گرفت.
هرچند دیوان قطور این غزلسرای توانا خود پاسخ یاوه‌گویان است که به دلیل زاویه‌ای که با نظام جمهوری اسلامی داشتند ناخواسته استاد شهریار را مورد حمله قرار دادند؛ شهریاری که دیگر نبود اما آبروی شعر صدساله‌ی اخیر است هرچند سبک شعرش ادامه‌دهنده‌ی حضرت حافظ علیه‌الرحمه و... است اما هر کاری که بکنند او شهریار است و نامش تا همیشه در تاریخ شعر و ادبیات این مرز و بوم، و حتی برون از مرزها مانند بزرگان هر قرنی ماندگار است.
در صورتی که اگر انصاف داشته باشیم به خوبی متوجه این مطلب می‌شویم که فقط در یکی دو بیت از شعر قوی همای رحمت استاد شهریار با سروده‌ی متوسط مفتون همدانی شباهت دارد و یا شاعری که شما نام برده‌اید. که البته آن زمان فقط این شائبه‌ی سرقت ادبی راجع به شعر مفتون همدانی بود که دیوانش 20 سال بعد از سرودن شعر همای رحمت استاد شهریار به چاپ رسیده است و بعدها بعضی افراد اشعار دیگری را نیز شبیه به شعر همای رحمت عنوان کردند نظیر سروده‌ی مرحوم استاد حسن میرخانی متخلص به (بنده) که ایشان استاد خوشنویسی بودند و اصلا تاریخ سرایش شعر ایشان بعد از همای رحمت بود و در واقع آن‌ها بودند که به استقبال این غزل استاد شهریار رفته بودند. به نظر این کمین اگر سرقت ادبی هم شده باشد حتما مرحوم مفتون مرتکب چنین کاری شده نه استاد شهریار.
حتی غزل همای رحمت را صدها شاعر تضمین کرده‌اند و مرحوم پدرم (شمس قمی) نیز در سال 1345 مخمس تضمینی با این مطلع دارد :
سحر از سروش عرفان بشنیدم این ندا را
که رسید ساقیِ جان ، مِی جام هل اتی را
ز خم غدیر عشقت ، بزدم می ولا را"علی ای همای رحمت! تو چه آیتی خدا را
که به ماسوا فکندی همه سایه‌ی هما را"
که همان زمان به چاپ رسیده و خیلی از خوانندگان مذهبی پس چند دهه هنوز می‌خوانند.در پایان عرض می‌کنم که ما نباید به دست خودمان بزرگان و پیش‌کسوتان‌مان را تخطئه کرده و نام ایشان را خدشه‌دار کنیم که مسلماً قهر طبیعت شامل احوال‌مان می‌شود و دست انتقام، روزی توسط نسل جدید گریبان‌مان را می‌گیرد.
دوستدارتان :سید محمدرضا شمس (ساقی) 🙏❤️
شمس (ساقی) در ۱ ماه قبل، چهارشنبه ۲۳ اسفند ۱۴۰۲، ساعت ۰۷:۲۹ دربارهٔ اهلی شیرازی » سحر حلال » بخش ۲ - سحر حلال مولانا اهلی شیرازی:
بی نظیر
شمس (ساقی) در ۱ سال و ۶ ماه قبل، پنجشنبه ۲۴ شهریور ۱۴۰۱، ساعت ۰۱:۳۳ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۸۳:
درود بر بزرگواران
شکی نیست که طبق آموزه‌های ادبی (معاینه بینم) حشو است و اگر در شعر هر شاعری چنین ترکیبی رؤیت شود منتقدان به‌راحت از آن نمی‌گذرند اما چه اصراری هست که چون این مورد در شعر حضرت سعدی‌است توجیه کنیم این مورد واضح را زیرا مبرهن است که معاینه در لغت یعنی : (به چشم دیدن) و فعل بینم حشو است و مطمئنم از مقام استاد سخن نمی‌کاهد.
آن عزیزانی که معاینه را به عینه معنا می‌کنند نمی‌دانم بر چه اساسی اسم مصدر را نادیده می‌گیرند و به دلخواه خود معنا می‌کنند.
بنابراین در چنین صورتی (به عینه) بر (معاینه) رجحان دارد تا حشو نشود.
اگر به عینه ببینم که قصد جان دارد
شمس (ساقی) در ۱ سال و ۹ ماه قبل، یکشنبه ۱۲ تیر ۱۴۰۱، ساعت ۱۶:۱۷ دربارهٔ میرزاده عشقی » نمایشنامه » نمایشنامهٔ ایدآل پیرمرد دهگانی یا سه تابلوی مریم » بخش ۱ - ایدآل یا سه تابلوی عشقی:
واقعا بی نظیر است این اثر زنده‌یاد میرزاده عشقی
شمس (ساقی) در ۲ سال و ۳ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۴ دی ۱۴۰۰، ساعت ۰۷:۵۸ دربارهٔ صائب تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۹۳۰:
سلام.
مصراع اول بیت سوم را اصلاح بفرمایید.
شب را ز آه ، زنده دلان روز می‌کنند.
متشکرم
شمس (ساقی) در ۳ سال و ۶ ماه قبل، پنجشنبه ۲۷ شهریور ۱۳۹۹، ساعت ۰۰:۳۸ دربارهٔ شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۱ - یکشب با قمر:
مُلک جم گرچه هنر پرور و شاعرخیز است
شهریار غزل ، اعجوبه‌‌ای از تبریز است
مدّعی گرچه زند لاف گزاف از سرِ بخل...
نیک داند سخنش باطل و طنز آمیز است
سید محمدرضا شمس (ساقی)
شمس (ساقی) در ۳ سال و ۹ ماه قبل، دوشنبه ۱۶ تیر ۱۳۹۹، ساعت ۲۰:۵۵ دربارهٔ خواجه عبدالله انصاری » مناجات نامه » مناجات شمارهٔ ۸۲:
ضمن عرض ادب و احترام
در این رباعی مصراع سوم اختلال وزن دارد (خودت) زاید است که این‌گونه باید باشد
از هرچه بجز عشق، تهی دستم کن