نگین شکروی در ۱۴ سال و ۵ ماه قبل، یکشنبه ۹ خرداد ۱۳۸۹، ساعت ۲۲:۰۱ دربارهٔ رهی معیری » چند قطعه » قطعهٔ ۳ - دشمن و دوست:
بادرودمجدد وعرض پوزش
کلمه ی "گیتی" را به اشتباه "دنیا" نوشتم :
کاش بودندی به گیتی استوار ودیرپای
---
پاسخ: با تشکر، مصاریع اشاره شده تصحیح شدند.
نگین شکروی در ۱۴ سال و ۵ ماه قبل، یکشنبه ۹ خرداد ۱۳۸۹، ساعت ۲۱:۵۷ دربارهٔ رهی معیری » چند قطعه » قطعهٔ ۳ - دشمن و دوست:
بادرودوسپاس فراوان
درمصراع دوم از بیت دوم "ضایع" صحیح است. همچنین مصراع اول ازبیت چهارم بدینگونه صحیح است: کاش بودندی به دنیا استوار ودیرپای
ناشناس در ۱۴ سال و ۵ ماه قبل، یکشنبه ۹ خرداد ۱۳۸۹، ساعت ۱۴:۴۹ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۹۳:
مصرع هفتم اشتباه چاپی دارد فکرمیکنم (کریم یست نفاع)درست باشد.
---
پاسخ: نقل نسخهٔ چاپی (قزوینی/غنی) همین است و در حاشیه تأکید شده که متن مطابق نسخه‌های قدیمی همین است و واو عطف بین صفات نیست.
آیدین در ۱۴ سال و ۵ ماه قبل، شنبه ۸ خرداد ۱۳۸۹، ساعت ۱۵:۴۵ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۶۴:
برای مصراع آخر فکر می کنم کلمه ی "چو" در شعر سکته ایجاد کرده برای وزن شعر باید بشود "چون".
من چون تو بدم تو نیز چون من باشی.
---
پاسخ: با تشکر، تصحیح شد.
م.مهاجر در ۱۴ سال و ۵ ماه قبل، شنبه ۸ خرداد ۱۳۸۹، ساعت ۱۲:۱۷ دربارهٔ رهی معیری » غزلها - جلد اول » زندان خاک:
با عرض سلام
من فکر می کنم در بیت آخر منظور شاعر گلچین گیلانی و مهدی اخوام ثالث (م.امید) باشد و کلمه امید درست است نه امیر
---
پاسخ: اشتباه می‌کنید دوست عزیز، حاشیهٔ اول را بخوانید.
جلیل در ۱۴ سال و ۵ ماه قبل، جمعه ۷ خرداد ۱۳۸۹، ساعت ۱۹:۰۸ دربارهٔ عطار » پندنامه » بخش ۱۶ - در صفت ریاضت نفس و ترک دنیا:
با سلام
گمانم در مصراع آخر کلمهء دوم "نداری" درست باشد.
با تشکر و آرزوی توفیق...
---
پاسخ: با تشکر، تصحیح شد.
Shaya در ۱۴ سال و ۵ ماه قبل، جمعه ۷ خرداد ۱۳۸۹، ساعت ۰۳:۲۷ دربارهٔ قاآنی » قصاید » قصیدهٔ شمارهٔ ۳ - در ستایش محمّد شاه :
شکن دوم در بیت 5 مصرع اول اضافی است
---
پاسخ: با توجه به وزن شعر اینطور فکر نمی‌کنم باشد. در صورتی که شکن دوم حذف شود شعر را می‌توانید روان بخوانید؟ خَم خَمُ چین چین، شِکَن شِکَن؛ سرِ زلفش ...
مرتضی قمشه ای در ۱۴ سال و ۵ ماه قبل، جمعه ۷ خرداد ۱۳۸۹، ساعت ۰۲:۱۴ دربارهٔ ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۱۲۸:
مصراع چهارم یاید به این شکل باشد:
شک نیست در این که حالگردانی هست
---
پاسخ: با تشکر، مطابق پیشنهاد شما «درین حال که گردانی هست» را با «در این که حالگردانی هست» جایگزین کردیم.
مری در ۱۴ سال و ۵ ماه قبل، پنجشنبه ۶ خرداد ۱۳۸۹، ساعت ۰۱:۲۲ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۵۷:
dash eyval hal dadi dar be dar donbal in sher bodam
نگین شکروی در ۱۴ سال و ۵ ماه قبل، چهارشنبه ۵ خرداد ۱۳۸۹، ساعت ۲۱:۰۴ دربارهٔ محتشم کاشانی » دیوان اشعار » غزلیات از رسالهٔ جلالیه » شمارهٔ ۳۵:
بادرودوسپاس فراوان
دربیت اول "امن و امان" ودربیت هفتم "سخت جانی" صحیح است.
---
پاسخ: با تشکر، تصحیح شد.
مسعود جمالی در ۱۴ سال و ۵ ماه قبل، چهارشنبه ۵ خرداد ۱۳۸۹، ساعت ۱۴:۰۰ دربارهٔ حافظ » اشعار منتسب » شمارهٔ ۱۹:
با عرض معذرت، بیت اول نیز به این صورت هم نوشته شده است:
ای از فروغ رویت روشن چراغ دیده
بهتر ز روی خوبت کس در جهان ندیده
مسعود جمالی در ۱۴ سال و ۵ ماه قبل، چهارشنبه ۵ خرداد ۱۳۸۹، ساعت ۱۳:۵۹ دربارهٔ حافظ » اشعار منتسب » شمارهٔ ۱۹:
بیت دوم را به این صورت نیز نوشته اند:
یاری به دلربایی سر تا به پا ملاحت
گیتی نشان نداده ایزد نیافریده
بیت دیکری از این غزل:
آن آهوی سیه چشم از دام ما برون شد
یاران چه چاره سازم با این دل رمیده
---
پاسخ: با تشکر، بیت دومی که آوردید متعلق به غزل دیگری از حافظ است: این غزل.
سعید در ۱۴ سال و ۵ ماه قبل، چهارشنبه ۵ خرداد ۱۳۸۹، ساعت ۰۷:۵۹ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » پادشاهی یزدگرد » بخش ۲:
با تشکر از همة شما ،قافیة مصرع دوم از بیت "ز پیمان بگردند وز راستی
گرامی شود کژی و راستی"؛ "کاستی" میاشد و نه "راستی".
ولی وجود اشکالات کوچک تلاش بزرگ شما را محو نمیکند.
---
پاسخ: با تشکر، تصحیح شد.
میشل در ۱۴ سال و ۵ ماه قبل، چهارشنبه ۵ خرداد ۱۳۸۹، ساعت ۰۵:۵۳ دربارهٔ عطار » اسرارنامه » بخش هفتم » بخش ۱ - المقالة السابعه:
در بیت دوم باید کلمه‌ی «ضرورت» باشد نه «ضرروت»
---
پاسخ: با تشکر، تصحیح شد.
نگین شکروی در ۱۴ سال و ۵ ماه قبل، سه‌شنبه ۴ خرداد ۱۳۸۹، ساعت ۲۲:۴۹ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳۹۶:
بادرودوسپاس فراوان
متن شعر بصورت حاضر, مطابق با نسخه ی اصلی است(همره دل گردم خوش جانب دلدار روم)
---
پاسخ: ممنون بابت زحمتی که برای تحقیق مطلب کشیدید.
زهرا در ۱۴ سال و ۵ ماه قبل، سه‌شنبه ۴ خرداد ۱۳۸۹، ساعت ۱۶:۲۵ دربارهٔ بیدل دهلوی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۱۶:
ششجهت: شش جهت
---
پاسخ: با تشکر، تصحیح شد.
حبیبی در ۱۴ سال و ۵ ماه قبل، سه‌شنبه ۴ خرداد ۱۳۸۹، ساعت ۱۳:۲۴ دربارهٔ سعدی » بوستان » باب پنجم در رضا » بخش ۵ - حکایت:
1) ظاهراً بیت پنجم در تصحیح محمدعلی فروغی به این صورت است: «که این دفع چوب از سر و روی خویش...» ، و ضبط منزه‌تری به نظر می‌رسد.
2) فهم مصرع «چه داند طبیب از کسی رنج برد» کمی دشوار است. «چه» را باید «چگونه» در نظر گرفت. «داند» به معنی «تواند» به کار رفته. «برد» را هم باید به معنی «رفع کرد و زائل کرد و درمان کرد» گرفت. پس معنی بیت این می‌شود: «طبیب چگونه می‌تواند رنج کسی را درمان کند، [در حالی که] خودِ [طبیب هم] از رنج [و بیماری] خواهد مُرد؟
خلیل فتحی در ۱۴ سال و ۵ ماه قبل، سه‌شنبه ۴ خرداد ۱۳۸۹، ساعت ۱۰:۵۶ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۵۴:
با سلام
شعر اصلی از دیدگاه بنده:
آنانکه محیط فضل و آداب شدند
در جمع کمال شمع اصحاب شدند
ره زین شب تاریک نبردند به روز
خواندند فسانه‌ای و در خواب شدند
در بیت دوم همیشه پایان شب به روز است و آوردن کلمه "برون" بدلیل اینکه این کلمه پایان شدن را می رساند درست نبوده و این کار همیشگی بشر است است که از اسرار الهی آگاه نبوده ونخواهد بود و بایستی تکرار پذیری این امر همیشه نمایان باشد. بنابراین اگر تامل و فکر خود را در این امر به "شب" تفسیر کنیم همانا پی نبردن به این اسرار تا پایان عمر و پدیدار شدن "روز" با اتمام زندگی ما و پرده برداشتن از این اسرار در عالم دیگر پایان می یابد. و در این جهان همیشه "شب" است.
در مصراع دوم این بیت نیز کلمه "گویند" یک امر تازه ای بشمار می آید. این در حالی است که فسانه همیشه خوانده می شود نه گفته می شود. چون قبلا خوانده شده اند و سینه به سینه به ما رسیده است. و این همان عدم درک ما از اسرار الهی است.
موفق باشید
خلیل فتحی در ۱۴ سال و ۵ ماه قبل، سه‌شنبه ۴ خرداد ۱۳۸۹، ساعت ۱۰:۲۸ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۲:
من نمیدونم چرا شعرهای اصلی خیام رو که واقعا با وزن اصلی خودش خیلی شیرین و روان سروده شده و زیبایی این شعرها نیز به همین وزن زیباست ایگونه تحریف شده؟ فقط تنها یک پاسخ در ذهنم وجود داره و اونهم در هر دوره از تاریخ هر کس به نفع خودش اونها رو تحریفش میکنه و اینهم جزء زیباییهای شعرهای خیام است.
گویند که دوزخی بود عاشق و مست
قولی است خلاف دل در آن نتوان بست
گر عاشق و مست دوزخی خواهد بود
فردا باشد بهشت همچون کف دست
ملک ثابت ابراهیمی در ۱۴ سال و ۵ ماه قبل، سه‌شنبه ۴ خرداد ۱۳۸۹، ساعت ۰۸:۳۹ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر پنجم » بخش ۲۱ - در بیان آنک لطف حق را همه کس داند و قهر حق را همه کس داند و همه از قهر حق گریزانند و به لطف حق در آویزان اما حق تعالی قهرها را در لطف پنهان کرد و لطفها را در قهر پنهان کرد نعل بازگونه و تلبیس و مکر الله بود تا اهل تمیز و ینظر به نور الله از حالی‌بینان و ظاهربینان جدا شوند کی لِیَبْلُوَکُمْ أَیُّکُمْ أَحْسَنُ عَمَلاً:
این شعر هستی و قاعده بازی آنرا بزبانی شیوا و همگان پسند در قالب شعر برایگان به تو ای فارسی زبان هدیه کرده است تا قدر و قیمت خود و ادبیات و تاریخ و هنر نیاکانت را بدانی و به آن افتخار کنی.