مبین عالیوند در ‫۶ سال و ۸ ماه قبل، جمعه ۱۶ آذر ۱۳۹۷، ساعت ۱۷:۵۶ دربارهٔ اقبال لاهوری » ارمغان حجاز » بخش ۳۶۹ - چو رخت خویش بر بستم ازین خاک:

سه غم آمد به جانم هر سه یکبار/ غریبی و اسیری و غم یار/ غریبی و اسیری چاره دارد/ غم یار و غم یار و غم یار

پوریا صفری در ‫۶ سال و ۸ ماه قبل، جمعه ۱۶ آذر ۱۳۹۷، ساعت ۱۷:۵۵ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹۳:

درود
ممنون میشم یگی از دوستان شعر رو تفسیر کنند.

علی در ‫۶ سال و ۸ ماه قبل، جمعه ۱۶ آذر ۱۳۹۷، ساعت ۱۷:۰۶ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر پنجم » بخش ۱ - سر آغاز:

نان و روغن کردن به چه معنا هست؟

ناصر در ‫۶ سال و ۸ ماه قبل، جمعه ۱۶ آذر ۱۳۹۷، ساعت ۱۶:۵۰ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۵۴۳:

سلام و وقت بخیر
این رباعی به خیام هم نسبت داده شده
وقتی که توبه کرد از سرودن رباعیی که خطاب به خدا سروده بود:
انابه
افسانه‌هایی چند پیرامون خیام وجود دارد. یکی از این افسانه‌ها از این قرار است که خیام می‌خواست باده بنوشد ولی بادی وزید و کوزه می اش را شکست. پس خیام چنین سرود:
ابریق می مرا شکستی، ربی
بر من در عیش را ببستی، ربی
من مِی خورم و تو می‌کنی بدمستی
خاکم به دهن مگر که مستی، ربی
پس چون این شعر کفرآمیز را گفت خدا روی وی را سیاه کرد. پس خیام پشیمان شد و برای پوزش از خدا این بیت را سرود:
ناکرده گنه در این جهان کیست بگو!
آن کس که گنه نکرد چون زیست بگو!
من بد کنم و تو بد مکافات دهی
پس فرق میان من و تو چیست بگو!
و چون اینگونه از خداوند پوزش خواست رویش دوباره سفید شد. البته جدا از افسانه‌ها در اینکه این دو رباعی بالا از خیام باشند جای شک است.
از اینجا:
پیوند به وبگاه بیرونی

سجاد در ‫۶ سال و ۸ ماه قبل، جمعه ۱۶ آذر ۱۳۹۷، ساعت ۱۵:۵۸ دربارهٔ سلمان ساوجی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۵۱:

با سلام ، قافیه در مصرع دوم بیت سوم دچار اشتباه تایپی شده و با توجه به مصرع اول بیت اول واژه "بامش" به معنی بام او صحیح است نه "مباش"

ظاهر نظام دوست در ‫۶ سال و ۸ ماه قبل، جمعه ۱۶ آذر ۱۳۹۷، ساعت ۱۵:۳۹ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۱۳۱:

منظور از سینه؛ پرنده هستش بنظرم نظر باقر درست هستش چون دولتمند هم خواننده تاجیک در وصف امام رضا که شعری میخونه میگه چو سینه از قفس تزادم کن و مراد از سینه در اونجا پرنده هستش حالا منظورش سینه سرخ یا فقط نوعی پرنده هستش یا جمع هستش همه پرندگان اوازه خوان هستن نمیدونم ولی کنظور پرنده هستش

یکی (ودیگر هیچ) در ‫۶ سال و ۸ ماه قبل، جمعه ۱۶ آذر ۱۳۹۷، ساعت ۱۵:۱۵ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳۹۱:

آنکه مرا در این زندان تن قرار داده کسی جز خودم نیست.وقت آن رسیده است تا جانشین خداوند بر روی زمین باشم(مقام خلیفهُ الهی خویش را تصاحب کنم)
حال که از ما و منی رهیده ام کلام من  کلام خداست.(اشاره به این مطلب است که انسان پس از آنکه به خودشناسی رسید در جایگاه خدا قرار می گیرد.)
قلم من تا کنون با حجب و حیا بوده ولی از این پس پرده ها را خواهم درید.
خداوند بی همتا جهانی کامل به من داده است ولی من تا کنون بر آستانه ورودی جهان حقیقی بدتر از کافران مشغول اثبات وجود و ایمان بوده ام .
وقتی این جهان ظاهر متلاشی می شود خوشحالی واقعی را درک خواهیم کرد.
ای دلدار من (شمس تبریز) در عمق تاریکی وجودم از بودن علم حقیقی برایم گفتی اکنون با دل و جانم هرچه بخواهی برایت انجام می دهم.
در عمق تاریکی و کوردلی برای جاهلان باید شعله ای بر افروخت ولی وقتی دلت به روشنی می رسد خود بی واسطه از خورشید نور می گیری.
وقتی که پرده ها و جهالت ها برکنار شد بسان پرنده ای سبکبار بسوی روشنی پرواز میکنیم.
در حضور یگانه بی همتا که باشی از حلقه جزا و پاداش رسته ای و وقتی بر سر سفرهء فیوضات بی پایان ابدی قرار داری هر لحظه رازی از اسرار الهی بر تو مکشوف می گردد.
تا کی گوینده باشم باید که این گفت و گوی درونی را متوقف نمایم و گذشته و آینده را از ذهنم دور نمایم . وقتی که خداوند جان از عمق وجود من چشمه ای جوشان جاری ساخته دیگر چه عذر و بهانه ای که خویشتن خویش را کتمان نمایم.

Dt۳ Pi۳۷ در ‫۶ سال و ۸ ماه قبل، جمعه ۱۶ آذر ۱۳۹۷، ساعت ۱۵:۱۱ دربارهٔ عراقی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۴۰:

در بیت هفتم به جای«عتاب»، «عناب» نوشته شده

شاهرخ najafishahrokh۹۲@gmail.com در ‫۶ سال و ۸ ماه قبل، جمعه ۱۶ آذر ۱۳۹۷، ساعت ۱۴:۵۲ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۳۱:

من ذهنی یک توهم است.
وجود ندارد که بخواهیم یا بتوانیم ، از بین ببریمش!
یک جهل است.
عوارضش گریبان آدمی را گر فته، و راه مواجهه با جهل ، تاباندن نور آگاهی است.

ما را همه شب نمی برد خواب در ‫۶ سال و ۸ ماه قبل، جمعه ۱۶ آذر ۱۳۹۷، ساعت ۱۳:۴۷ دربارهٔ عطار » الهی نامه » آغاز کتاب » بسم الله الرحمن الرحیم:

سارا بانو
منم مثل شما با این زبان چنان آشنا نیستم در حد فهم خودم میگم
این شعرمدح پروردگاره
فروغ رویت اندازی سوی خاک به گمانم خلقت انسان منظوره , در قرآن یا حدیث قدسی هم هست گل انسان را با دست های خود سرشتم , در قرآن هم آمده از روح خود در انسان دمیدم
عجایب نقش ها سازی سوی خاک
یعنی نقش ( چهره , خلقت ) های عجیب و شگفتی آور
از خاک خلق کردی یا بر خاک خلق کردی

احمد آذرکمان ۰۴۹۰۳۰۰۶۶۹.a@gmail.com در ‫۶ سال و ۸ ماه قبل، جمعه ۱۶ آذر ۱۳۹۷، ساعت ۱۳:۱۴ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱:

مرا در منزل جانان چه امن عیش چون هر دم
جرس فریاد می‌دارد که بربندید محمل‌ها . «حافظ»
ــــــــــــــــ
✓ سخن از «جانان» نیست بلکه سخن از «منزل جانان» است .
✓ عاشق به «منزل جانان» رسیده ، و بار و محملش را گشوده است .
✓ عاشق از «منزل جانان» ، انتظار «امن عیش» دارد.
✓ عاملی که «جَرَس : زنگ» را به صدا در آورده به وسیله ی خود جرس «ماسکه» شده است .
✓  جَرَس بعد از باز شدن محمل به صدا در آمده است .
✓ «هر دَم» ، نشانگر قطع نشدن و مداوم بودن فریاد جرس است . شاید هم نشانه ای از فشار «زمان ذهنی» عاشق است که او را به عجله در بستن محملش وا می دارد .
✓ گویا عاشق نباید به منزل و محل فرود آمدنی بیندیشد چه برسد به گشودن محمل و انتظار امن عیش .
 □■ چند سال پیش یک فیلم خارجی دیدم که هر وقت مَرد فیلم می خواست با محبوبه اش همبستر شود سر و کله ی یک گربه ی سیاه و زشت پیدا می شد و با جیغ ها و سر و صداهایش بساط عیششان را به هم می ریخت . به نظرم آن گربه خیلی شبیه «فریاد هر دم این جرس» بود که حافظ توصیف کرده .
16 آذرماه 1397 ـ احمد آذرکمان . حسن آباد فشافویه
پیوند به وبگاه بیرونی

کورش در ‫۶ سال و ۸ ماه قبل، جمعه ۱۶ آذر ۱۳۹۷، ساعت ۱۳:۱۰ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۵۴:

به نظر بنده شاعر در این رباعی قصد نداشته بحث عارفان و عاقلان رو پیش بکشه. بحث اصلی شاعر همان خط فکری رباعیات دیگر هستش که ما انسان ها نمی توانیم و قرار هم نیست که بتوانیم سر از کار جهان در بیاوریم. راه کسب معرفت و احاطه به راز خلقت جهان هستی رو تاریک وصف کرده چون دستیابی بهش حتی برای فضلا و عارفان هم سخت و ناممکن هستش.

HS در ‫۶ سال و ۸ ماه قبل، جمعه ۱۶ آذر ۱۳۹۷، ساعت ۱۳:۰۹ دربارهٔ سعدی » گلستان » باب دوم در اخلاق درویشان » حکایت شمارهٔ ۵:

»تاسفانه همانطور که دوستان گفته اند بسیاری از حکایات و اشعار در سایت گنجور ناقص است. این مساله می تواند موجب وهن آثار در اینده شود. خواهشمند است تصحیح شود.

ما را همه شب نمی برد خواب در ‫۶ سال و ۸ ماه قبل، جمعه ۱۶ آذر ۱۳۹۷، ساعت ۱۲:۴۱ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹۲:

کمند بانو بخاطر طرز خوانش
عقل بازی ی خسروی می کرد
بازی مشکل وزنی ایجاد می کنه ولی باری چنین مشکلی نداره

رحیم غلامی در ‫۶ سال و ۸ ماه قبل، جمعه ۱۶ آذر ۱۳۹۷، ساعت ۱۱:۰۵ دربارهٔ حکیم نزاری » غزلیات » شمارهٔ ۱۰۹۷:

سلام این شعر در دیوان حکیم نزاری نیست:
چه آورم به تو چون هر چه هست جمله تو داری
مگر شفاعت و عجز و نیازمندی و زاری
تو بی نیاز و نزاری نیازمند به فضلت
روا مدار که گوش نیازمند نداری
توآن نِئی که گُذاری عزیز کرده ی خود را
میان خُوف و رَجا مانده در کَشاکَش و خواری
تویی همه تو بسی هم تو دست گیرِ تمامی
جز از تو از که توان خواست اِستعانت و یاری
منم که دامن آلوده می کِشم ز پس و تو
منزه از همه آلایشی، مُقدَس و باری
چنان ز آتش عدل تو خائفم که ندامت
ز دیده سیل روان می کند چو ابر بهاری
به عِزّ عزت پاکان که چِرک ذلت بنده
به آب عفو بشویی ز غسل پاک بر آری
نَه طاعتی که توان کرد در جَزاش مُعَوَّل
نکرده کار و طمع داشتن به اُجرت کاری
ز خاک تیره توانی که در دَمم برسانی
در آن گروه که بر سِدره می کشند عِماری
مرا رضای تو باید نه جنّتی مُتَوَهَّم
من آن نئم که فریبم به زلف و خالِ حَواری
به سَهو های خطِ من حساب من ننویسی
به کرده های بد من حقوق من نگذاری
به صِدق نیّت نیکان که صحبتم بنمایی
به یُمن همّت مردان که ضایعم نگذاری
ز دست عُذر از آنم گرفته دامن عَفوت
که کرده های قَبیحم به روی باز نیاری
گناه بنده اصرار کرده روزِ مَظالم
به فضل خویش ببخشی به عَفو خویش سِپاری
در آن زمان که سرآید زمانم از سرِ رحمت
ببخش و باز مَنه دست رد به روی نزاری

دارا در ‫۶ سال و ۸ ماه قبل، جمعه ۱۶ آذر ۱۳۹۷، ساعت ۱۰:۳۵ دربارهٔ پروین اعتصامی » دیوان اشعار » مثنویات، تمثیلات و مقطعات » شمارهٔ ۱۳۹ - لطف حق:

درود
درمورد بیت
آنکه با نمرود، این احسان کند
ظلم، کی با موسی عمران کند
واقعا جای تاسف داره که بعضی از دوستان بدون اینکه کمترین بهره ای از شناخت شعر داشته باشند (وزن .قافیه. ردیف و .....) میاند و نظر میدهند . این مشکل خیلی از ما در جامعه هست که همیشه درباره مسائلی حرف میزنیم که هیچ تخصصی در موردشون نداریم

سارا در ‫۶ سال و ۸ ماه قبل، جمعه ۱۶ آذر ۱۳۹۷، ساعت ۰۹:۵۱ دربارهٔ عطار » الهی نامه » آغاز کتاب » بسم الله الرحمن الرحیم:

معنی این بیت چیه؟
فروغ رویت اندازی سوی خاک
عجایب نقشها سازی سوی خاک

عارف در ‫۶ سال و ۸ ماه قبل، جمعه ۱۶ آذر ۱۳۹۷، ساعت ۰۲:۴۹ دربارهٔ حکیم نزاری » غزلیات » شمارهٔ ۱۳۸۹:

بیت هفتم - کثرت سپاه

بهداد میرزایی در ‫۶ سال و ۸ ماه قبل، جمعه ۱۶ آذر ۱۳۹۷، ساعت ۰۱:۵۶ دربارهٔ هاتف اصفهانی » دیوان اشعار » ترجیع بند - که یکی هست و هیچ نیست جز او:

درود. بهتر نیست که «آن جا» را بصورت «آنجا» بنویسیم؟!

بیگانه در ‫۶ سال و ۸ ماه قبل، جمعه ۱۶ آذر ۱۳۹۷، ساعت ۰۱:۱۸ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۸۲۹:

به به... عاااالی...