احمد نیکو
احمد نیکو در ۳ سال قبل، جمعه ۱۶ اسفند ۱۳۹۸، ساعت ۱۴:۳۰ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۹:
در رباعیات خیام از کلمه شراب یا می یا باده فقط یک مرتبه در هر رباعی استفاده شده . در تعدادی از رباعیات منتسب به خیام که جذابیت خاص خود را دارند در هر رباعی 2 یا 3 مرتبه از کلمات شراب ،می و باده استفاده شده است. برای نمونه مصرع اول 5 رباعی از آنها نوشته شده
1_چندان بخورم شراب کاین بوی شراب
2-امشب می جام یکمنی خواهم کرد
3_یک جام شراب صد دل و دین ارزد
4_ چون مرده شوم خاک مرا گم سازید
5-چون در گذرم به باده شوئید مرا
احمد نیکو در ۳ سال قبل، سه‌شنبه ۱۳ اسفند ۱۳۹۸، ساعت ۱۸:۳۵ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۲۳:
برخیز بتا بیا ز بهر دل ما
حل کن به جمال خویشتن مشکل ما
یک کوزه شراب تا بهم نوش کنیم
زان پیش که کوزه ها کنند از گل ما
احمد نیکو در ۳ سال قبل، شنبه ۱۰ اسفند ۱۳۹۸، ساعت ۱۵:۴۷ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۴:
گاویست بر آسمان قرین پروین
گاویست دگر بر زبرش جمله زمین
گر بینائی چشم حقیقت بگشا
زیر و زبر دو گاو مشتی خر بین
احمد نیکو در ۳ سال قبل، شنبه ۱۰ اسفند ۱۳۹۸، ساعت ۱۵:۴۴ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۰:
خاکی که به زیر پای هر نادانی است
زلفین بتی و عارض جانانی است
هر خشت که بر کنگرهٔ ایوانی است
انگشت وزیری و سرسلطانی است
احمد نیکو در ۳ سال قبل، شنبه ۱۰ اسفند ۱۳۹۸، ساعت ۱۵:۴۳ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۶:
ماییم و می و مطرب و این کنج خراب
جان و دل و جام و جامه پر درد شراب
فارغ ز امید رحمت و بیم عذابآسوده ز باد و خاک و از آتش و آب
احمد نیکو در ۳ سال قبل، شنبه ۱۰ اسفند ۱۳۹۸، ساعت ۱۵:۴۲ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۶۳:
افسوس که نامه جوانی طی شد
و آن تازه بهار زندگانی دی شد
آن مرغ طرب که نام او بود شباب
فریاد ندانم که کی آمد کی شد
احمد نیکو در ۳ سال قبل، شنبه ۱۰ اسفند ۱۳۹۸، ساعت ۱۵:۳۹ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷:
این کهنه سرایی که جهانش نام است
آرامگه ابلق صبح و شام است
جامی ست که واماندهٔ صد جمشید است
بزمی ست که گورگاه صد بهرام است
احمد نیکو در ۳ سال قبل، شنبه ۱۰ اسفند ۱۳۹۸، ساعت ۱۵:۳۳ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۱:
از جمله رفتگان این راه دراز
باز آمده کیست تا بما گوید راز
احمد نیکو در ۳ سال قبل، شنبه ۱۰ اسفند ۱۳۹۸، ساعت ۱۵:۳۲ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۹:
فصل گل و طرف جویبار و لب کشت
با یک دو سه تازه لعبتی حور سرشت
احمد نیکو در ۳ سال قبل، شنبه ۱۰ اسفند ۱۳۹۸، ساعت ۱۵:۲۹ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۳:
ترکیب طبایع چو به کام تو دمی است
رو شاد بزی اگر چه بر تو ستمی است
بر خویش مشو غره که اصل تن توگردی ونسیمی و شراری و نمی است
احمد نیکو در ۳ سال قبل، شنبه ۱۰ اسفند ۱۳۹۸، ساعت ۱۵:۲۸ دربارهٔ عطار » مختارنامه » باب چهارم: در معانی كه تعلّق به توحید دارد » شمارهٔ ۴۴:
این رباعی نقش به وجود آمدن کوهها را بیان می نماید که زمانی به صورت رسوباتی در اعماق دریا بوده اند و پس از گذشت میلیاردها سال و خشک شدن آب دریاها به صورت رشته کوههایی چون هیمالیا و زاگرس در قعر دریا پدیدار شده اند
احمد نیکو در ۳ سال قبل، شنبه ۱۰ اسفند ۱۳۹۸، ساعت ۱۵:۲۵ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۷:
می نوش که عمر جاودانی اینست
خود حاصلت از دور جوانی اینست
هنگام گل و مل است یاران سرمست
خوش باش دمی که زندگانی اینست
احمد نیکو در ۳ سال قبل، سه‌شنبه ۲۹ بهمن ۱۳۹۸، ساعت ۱۶:۵۹ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۶۹:
چندان که نگاه می‌کنم هر سویی
از سبزه بهشت است وز کوثر جویی
صحرا چو بهشت شد ز دوزخ کم گوی
بنشین به بهشت با بهشتی روییرباعی از عطار (مختارنامه)
احمد نیکو در ۳ سال قبل، سه‌شنبه ۲۹ بهمن ۱۳۹۸، ساعت ۱۶:۵۵ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۸:
خیام زمانه از کسی دارد ننگ
کو در غم ایام نشیند دلتنگ
می نوش در آبگینه با ناله چنگ
زان پیش که آبگینه آید بر سنگ
در این رباعی دو مرتبه از کلمه آبگینه استفاده شده است ، یک مرتبه آبگینه معنای واقعی خود که ظرفی است را دارد ، آبگینه بعدی همان شیشه عمر است که اجل آن را بر سر سنگ میکوبد پس باید از دقایق زندگی خوب استفاده کنیم در مقابل ناملایمات زندگی صبور باشیم و سعی کنیم غم و غصه را به خود راه ندهیم
احمد نیکو در ۳ سال قبل، سه‌شنبه ۲۹ بهمن ۱۳۹۸، ساعت ۱۶:۵۰ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۲۷:
چون نیست مقام ما در این دیر مقیم
پس بی می و معشوق خطائیست عظیم
تا کی ز قدیم و محدث ای حکیم
چون من رفتم جهان چه محدث چه قدیم
احمد نیکو در ۳ سال قبل، شنبه ۲۶ بهمن ۱۳۹۸، ساعت ۲۱:۰۶ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۵:
این رباعی را فیتزجرالد به انگلیسی ترجمه کرده است.
Have drunk their cup around or two befor
And one by one crept silently to rest
جام خود را یکی دو دور پیش تر از این نوشیدند و یکان یکان خاموش به بستر آرامش خزیدند
هدف خیام از سرودن این رباعی تکیه بر روی یاران موافق می باشد.
احمد نیکو در ۳ سال و ۱ ماه قبل، جمعه ۱۸ بهمن ۱۳۹۸، ساعت ۲۲:۲۱ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۲۸:
هر راز که اندر دل دانا باشد
باید که نهفته‌تر ز عنقا باشد
کاندر صدف از نهفتگی گردد در
آن قطره که راز دل دریا باشد
احمد نیکو در ۳ سال و ۱ ماه قبل، جمعه ۱۸ بهمن ۱۳۹۸، ساعت ۱۱:۳۲ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۵:
این رباعی اشاره به دوره ای از زندگی انسان دارد که ممکن است فردی کلیه دوستان صمیمی و هم طراز خود را از دست داده باشد برای درک بهتری از عبارت مصرع سوم به متن این رباعی توجه کنید:
در دایره سپهر ناپیدا غور
جامی‌ست که جمله را چشانند بدور
نوبت چو به دور تو رسد آه مکن
می نوش به خوشدلی که دور است نه جور
احمد نیکو در ۳ سال و ۱ ماه قبل، پنجشنبه ۱۷ بهمن ۱۳۹۸، ساعت ۲۲:۴۸ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۵:
یاران موافق همه از دست شدند
در پای اجل یکان یکان پست شدند
خوردیم ز یک شراب در مجلس عمر
دوری دو سه پیشتر ز ما مست شدند
احمد نیکو در ۳ سال و ۱ ماه قبل، پنجشنبه ۱۷ بهمن ۱۳۹۸، ساعت ۲۲:۴۵ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۴:
رباعی بدین متن صحیح است:
در دایره ای کآمدن و رفتن ماست
آنرا نه بدایت نه نهایت پیداست
کس می نزند دمی در این عالم راست
کاین آمدن از کجا و رفتن به کجاست