گنجور

 
 
 

با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکی‌درج
تعداد ابیات: ۲
خلاصه

شاعر در این ابیات از حسرت جوانی از دست‌رفته و سرمای زمستان پیری می‌گوید و جوانی را به پرنده‌ای شاد و غزل‌خوان تشبیه کرده که به باغ بهار جوانی شاعر آمده و او را لذت و خوشی بخشیده و شاعر نمی‌داند کی و چگونه رفته است.

برگردان به زبان ساده

# افسوس که نامهٔ جوانی طی شد

و آن تازه‌بهارِ زندگانی دی شد

ای داد و افسوس که دوران جوانی گذشت؛ بهار زندگی و دوران پرطراوت زندگی من گذشت و به زمستان رسید.

# آن مرغِ طَرَب که نام او بود شَباب

افسوس ندانم که کی آمد؟ کی شد؟

آن پرنده شاد و آوازخوان که نامش جوانی بود نمی‌دانم کی آمد و کی رفت!
رونوشت متن رونوشت نشانی نمای مشابه کتابهای چاپی (فقط رایانه)
اطّلاعات
واژگان
تصاویر
خوانش‌ها
مشق شعر
هم‌آهنگ‌ها
ترانه‌ها
حاشیه‌ها
اطّلاعات
واژگان
تصاویر
خوانش‌ها
مشق شعر
هم‌آهنگ‌ها
ترانه‌ها
حاشیه‌ها
اطّلاعات
واژگان
تصاویر
خوانش‌ها
مشق شعر
هم‌آهنگ‌ها
ترانه‌ها
حاشیه‌ها
رباعی شمارهٔ ۶۳ به خوانش داوود ملک زاده
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
رباعی شمارهٔ ۶۳ به خوانش زهرا بهمنی
رباعی شمارهٔ ۶۳ به خوانش نازنین بازیان
رباعی شمارهٔ ۶۳ به خوانش علی قلندری
رباعی شمارهٔ ۶۳ به خوانش علی پورزارع
فعال یا غیرفعال‌سازی قفل متن روی خوانش من بخوانم
اطّلاعات
واژگان
تصاویر
خوانش‌ها
مشق شعر
هم‌آهنگ‌ها
ترانه‌ها
حاشیه‌ها
اطّلاعات
واژگان
تصاویر
خوانش‌ها
مشق شعر
هم‌آهنگ‌ها
ترانه‌ها
حاشیه‌ها
شاه نعمت‌الله ولی
شاه نعمت‌الله ولی » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۵۵

از جود وجود عشق لا شی ، شی شد

وز آب حیات جمله جانها حی شد

گویند وفات یافت سید حاشا

باقی به بقای اوست فانی کی شد

رضی‌الدین آرتیمانی
رضی‌الدین آرتیمانی » رباعیات » رباعی شماره ۴۷

حسن عملم ز برگ کاهی پی شد

راه ازلم ز برق آهی طی شد

از عمر حضر نشد جز اینم معلوم

کی صبح بهر شادمانی دی شد

وفایی شوشتری
وفایی شوشتری » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۳

بر دوش پیمبر چو علی بالا، شد

بگذشت ز قوسین و به اوادنی شد

معراج نبی به هر کجا بود از وی

یک قامت احمدی علی اعلی شد

ملک‌الشعرا بهار
ملک‌الشعرا بهار » رباعیات » شمارهٔ ۲۸

ماه رمضان و روزه جانا طی شد

ایام دف و چنگ و رباب و نی شد

آید رمضان باز و همی خواهد رفت

وین عمر ندانیم کی آمد کی شد

مشابه‌یابی بر اساس وزن و قافیه
اطّلاعات
واژگان
تصاویر
خوانش‌ها
مشق شعر
هم‌آهنگ‌ها
ترانه‌ها
حاشیه‌ها
اطّلاعات
واژگان
تصاویر
خوانش‌ها
مشق شعر
هم‌آهنگ‌ها
ترانه‌ها
حاشیه‌ها

تا به حال ۱۶ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...

رضا در ‫۱۴ سال و ۱ ماه قبل، شنبه ۷ اسفند ۱۳۸۹، ساعت ۱۴:۵۱ نوشته:

این قافله عمر عجب میگذرد

reply flag link

 
ش.ا در ‫۱۳ سال و ۵ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۴ آبان ۱۳۹۰، ساعت ۰۳:۲۸ نوشته:

این شعر رو تو ذبیرستان و اوج جوانی می خوندیم اما الان بعد از سی وجند سال دارم اون کلمه افسوس رو خوب درکش می کنم

reply flag link

 
محمدابراهیم در ‫۱۲ سال و ۱ ماه قبل، پنجشنبه ۱۷ اسفند ۱۳۹۱، ساعت ۱۲:۰۹ نوشته:

درنظرمن این شعرهایی پرمعنی هسند خصوصن این شعر دروصف عمر انسان سروده شده است
اگر به عمرگزشته خویش فکر کنیم معنی شعرر درمی آبیم

reply flag link

 
فرانک قربانی در ‫۱۱ سال و ۹ ماه قبل، یکشنبه ۳۰ تیر ۱۳۹۲، ساعت ۰۸:۱۸ نوشته:

چقد سخته وقتی عمر میگذره و هیچ کاری رو تو زندگی آدم به انجام نرسونده باشه .

reply flag link

 
محمد حامد اعظم در ‫۱۰ سال و ۱۱ ماه قبل، سه‌شنبه ۳۰ اردیبهشت ۱۳۹۳، ساعت ۱۱:۵۶ نوشته:

پیری رسید و فصل جوانی دگر گذشت دیدی دلا که عمرو چسان بی خبر گذشت

reply flag link

 
محمد حامد اعظم در ‫۱۰ سال و ۱۱ ماه قبل، سه‌شنبه ۳۰ اردیبهشت ۱۳۹۳، ساعت ۱۱:۵۸ نوشته:

پیری رسید و فصل جوانی دگر گذشت دیدی دلا که عمرو چسان بی خبر گذشت

reply flag link

 
مسعود در ‫۱۰ سال و ۱ ماه قبل، دوشنبه ۱۱ اسفند ۱۳۹۳، ساعت ۲۳:۵۰ نوشته:

براستی بعد از گذر عمر و نگاه به گذشته باید گفت:
"افسوس ندانم که کی آمد، کی شد"
خیلی زیباست.

reply flag link

 
رضا ابراهیمی در ‫۹ سال و ۳ ماه قبل، دوشنبه ۲۱ دی ۱۳۹۴، ساعت ۱۵:۲۸ نوشته:

پیوند به وبگاه بیرونی
کلیپشو ببینین

reply flag link

 
ولگرد در ‫۹ سال و ۲ ماه قبل، پنجشنبه ۱ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۲۰:۲۵ نوشته:

طبق تصحیح محمد علی فروغی مصرع آخر "فریاد ندانم که کی آمد کی شد" آمده.

reply flag link

 
Mahsa در ‫۷ سال قبل، پنجشنبه ۲۳ فروردین ۱۳۹۷، ساعت ۱۴:۵۶ نوشته:

شد در مصرع اخر به معنای رفت میباشد:)

reply flag link

 
کرامت اله در ‫۶ سال و ۵ ماه قبل، پنجشنبه ۱۰ آبان ۱۳۹۷، ساعت ۱۱:۳۵ نوشته:

از دی که گذشت هیچ ازو یاد مکن
فردا که نیامده ست فریاد مکن
برنامده و گذشته بنیاد مکن
حالی خوش باش و عمر بر باد مکن

reply flag link

 
احمد نیکو در ‫۵ سال و ۱ ماه قبل، شنبه ۱۰ اسفند ۱۳۹۸، ساعت ۱۵:۴۲ نوشته:

افسوس که نامهٔ جوانی طی شد

وان تازه بهار زندگانی طی شد
آن مرغ طرب که نام او بود شباب
افسوس ندانم که کی آمد کی شد

reply flag link

 
احمد نیکو در ‫۴ سال و ۹ ماه قبل، جمعه ۶ تیر ۱۳۹۹، ساعت ۲۰:۲۳ نوشته:

افسوس که ایام جوانی بگذشت
دوران نشاط و کامرانی بگذشت
تشنه به کنار جوی چندان خفتم
کز جوی من آب زندگانی بگذشت

(رباعی شماره ۱۶۳ از ابوسعید ابوالخیر)

reply flag link

 
فاطمه دِل سَبُک (مهر۱۳۲۵ - تیر۱۴۰۲/یزد) در ‫۳ سال و ۸ ماه قبل، دوشنبه ۲۵ مرداد ۱۴۰۰، ساعت ۲۳:۲۴ نوشته:

 

" نامه یِ جوانی"

 

افسوس!  که  نامه یِ جوانی  طِی شد

وآن  تازه بهارِ زندگانی   دِی شد

 

آن مرغِ طَرَب  که نامِ او  بود شَباب

افسوس!  ندانم  که  کِی آمد  کِی شد

 

- نامه یِ جوانی: دورانِ جوانی به دفتری تشبیه شده است که برگ هایِ آن روزهایِ خوشِ آن دوره است

- طِی شد: سپری شد، درنوردیده شد، گذشت

- تازه بهارِ زندگانی: دورانِ جوانی به نوبهار تشبیه شده است

- دِی شد: به پیری و کهنسالی رسید. از نوبهارِ جوانی  به زمستانِ سردِ  پیری رسید

- مرغِ طَرَب: شادی و شادمانی که ویژه دورانِ  پُرشور و طراوتِ جوانی است  به پرنده ای سرشار از انرژی  تشبیه شده است

- شَباب: جوانی

- ندانم که کِی آمد کِی شد: اینقدر سریع اتفاق افتاد  که اصلا متوجه نشدم که  این پرنده یِ جوانی، کِی روی شاخه یِ زندگی ام  نشست!  و کِی پرید و  برای همیشه رفت.

 

برداشت آزاد:

 

آه و دریغ!  که برگ های دفترِ زندگی در دورانِ جوانی  به پایان رسید و  نوبهارِ جوانی  با همه شور و طراوتش  جایِ خود را  به زمستانِ سردِ پیری و کهنسالی داد.  دوران جوانی که همچون پرنده ای  روی شاخه یِ زندگی ام  نشسته بود و مشغول بازی و آوازخوانی بود  را  بخاطر درگیری های ذهنیِ بیهوده ام  از دست دادم تا جائیکه اصلا نفهمیدم که  کِی  این پرنده نشست و  کِی پرواز کرد و  برای همیشه رفت!

 

افسوس!  بر این عمرِ گرانمایه  که بگذشت

ما  از سَرِ تقصیر و خطا  درنگذشتیم

 

پیری و جوانی  پِیِ هم  چون شب و روزند

ما  شب شد و  روز آمد و  بیدار نگشتیم

 

چون مرغ  بر این کُنگِره  تا کِی  بتوان خواند

یک روز  نگه کن  که  بر این کُنگِره  خِشتیم

 

                    سعدی» مواعظ» غزلیات» غزل ۴۷

 

- افسوس!  براین عمرِ گرانمایه  که بگذشت /  ما  از سَرِ تقصیر و خطا  درنگذشتیم:   دریغ و حسرت  از این زندگیِ  پُرارزشی که  بدونِ بهره بردن از آن سپری شد و ما همچنان در حال تکرارِ اشتباهات, گمراهی و سردرگمی هستیم

 

- پیری و جوانی  پِیِ هم  چون  شب و روزند /  ما  شب شد و  روز آمد و  بیدار نگشتیم:  همچون آمدنِ شب که پس از پایانِ روز پدیدار می شود، تاریکیِ پیری نیز پس از روشناییِ جوانی، با همان شتاب می آید. شگفتا  که روز و شب  در پیِ هم می آیند، دوران جوانی سپری می شود، پیر و فرتوت می شویم،  ولی  ما هنوز در خوابِ غفلت و  ناآگاهی هستیم

 

- چون مرغ  بر این  کُنگِره  تا  کِی  بتوان خواند / یک روز  نگه کن  که  بر این کُنگِره  خِشتیم :  این جهان کاخی است ساخته شده از خشت گِلِ مردمانی که سالیانی نه چندان دور زندگی می کرده اند و حال ما، همچون پرنده ای بی خبر  بر سرِ کنگره یِ این کاخ در حالِ اتلاف زندگی خود هستیم و زمانی متوجه خواهیم شد که خِشتی از این کاخِ روزگار شده  که دیگر کاری از ما ساخته نیست.

reply flag link

 
میرفندرسکی در ‫۲ سال و ۱۱ ماه قبل، شنبه ۳ اردیبهشت ۱۴۰۱، ساعت ۰۱:۳۸ پاسخ داده:

جای سپاس دارد برای این تفسیر و معنی دقیق از این رباعی

عالی بود مرسی

reply flag link

 
مهراد عبدی در ‫۵ ماه قبل، جمعه ۱۱ آبان ۱۴۰۳، ساعت ۱۷:۰۷ پاسخ داده:

درود بر شما بسیار تفسیر عالی بود

reply flag link

 
حبیب شاکر در ‫۲ سال و ۱۱ ماه قبل، پنجشنبه ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۱، ساعت ۲۲:۰۶ نوشته:

سلام بردوستان گرام 

دوران طلایی جوانی سر شد 

شاخ گل عیش و عشرتم پرپر شد 

من بیخبر و نشد عیان کاین دوران 

کی آمد و چون گذشت و کی آخر شد 

سپاس

reply flag link

 
ناپیدا در ‫۲ سال و ۱۱ ماه قبل، شنبه ۱۷ اردیبهشت ۱۴۰۱، ساعت ۱۴:۱۲ پاسخ داده:

..آرام آرام ، آنچنان میگوییم که خودمان هم به زمزمه دیگران بر میخیزیم!

ریش سپید کرده ام بر ماهتاب شب 

دل امیدوار نمودم به دیدار رب 

سایه مجهولی بر سر گل نشست 

لحظه ای بعد بود کاو جامه رست

خبر از آشفتگی یاران داری ،چند بی خبری 

آن جوان و همکیشی که عصا داشت در دستی ..

..

حبیب عزیز سلام و درود ...

از اثرات مخرب یک ذهن مشوش بود که نوشتم!!!و فقط همان خط اول حاشیه ام درست بود ..

reply flag link

 
حبیب شاکر در ‫۲ سال و ۱۱ ماه قبل، شنبه ۱۷ اردیبهشت ۱۴۰۱، ساعت ۱۶:۲۴ پاسخ داده:

سلام بر دوست گرامی ناپیدا که اتفاقا خیلی هم پیدایی.

بسیار زیبا و دلنشین.در پناه یزدان پاک وبزرگ.

reply flag link

 
ناپیدا در ‫۲ سال و ۱۱ ماه قبل، شنبه ۱۷ اردیبهشت ۱۴۰۱، ساعت ۱۸:۵۴ پاسخ داده:

نباید باشم ولی هستم ...

روزگار مشکلات آورد ولی هیچ وقت ما درست نشدیم !

مشتاق اشعار بعدی تان هستم .. زنده باشید و سلامت 

reply flag link

 
حبیب شاکر در ‫۲ سال و ۱۱ ماه قبل، شنبه ۱۷ اردیبهشت ۱۴۰۱، ساعت ۲۰:۰۴ پاسخ داده:

انشاالله که سالیان سال در کمال خوشی و شاد کامی از زندگی کام بگیری دوست گرامی

reply flag link

 
ناپیدا در ‫۲ سال و ۱۱ ماه قبل، پنجشنبه ۲۲ اردیبهشت ۱۴۰۱، ساعت ۰۹:۱۷ پاسخ داده:

سپاس عزیز!

لبخند در لحظات زندگانی ات

 آرزوست !

reply flag link

 
احمد نیکو در ‫۱ سال و ۱۰ ماه قبل، سه‌شنبه ۳۰ خرداد ۱۴۰۲، ساعت ۲۱:۲۶ نوشته:

افسوس که نامهٔ جوانی طی شد

وان تازه بهار شادمانی طی شد

آن مرغ طرب که نام او بود شباب

فریاد ندانم که کی آمد کی شد

reply flag link

 

برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.