ساقیا سایهٔ ابر است و بهار و لب جوی
من نگویم چه کن ار اهل دلی خود تو بگوی
بوی یکرنگی از این نقش نمیآید خیز
دلق آلودهٔ صوفی به می ناب بشوی
سفلهطبع است جهان، بر کَرَمَش تکیه مکن
ای جهاندیده! ثباتِ قدم از سفله مجوی
دو نصیحت کنمت بشنو و صد گنج ببر
«از در عیش درآ و به ره عیب مپوی»
شکر آن را که دگربار رسیدی به بهار
بیخ نیکی بنشان و ره تحقیق بجوی
روی جانان طلبی، آینه را قابل ساز
ور نه هرگز گل و نسرین ندمد ز آهن و روی
گوش بگشای که بلبل به فغان میگوید
خواجه تقصیر مفرما گل توفیق ببوی
گفتی از حافظِ ما بوی ریا میآید
آفرین بر نفست باد که خوش بردی بوی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به مفهوم عمیق زندگی و جستجوی حقیقت پرداخته است. شاعر از ساقی و بهار و لب جوی یاد میکند و از اهل دل میخواهد که خودشان راه را پیدا کنند. او به ارتباط بین پاکی و ناب بودن میپردازد و هشدار میدهد که به دنیا و سفلهطبعان تکیه نزنند. دو نصیحت مهم ارائه میدهد: از زندگی لذت ببرید و عیبها را نادیده بگیرید. همچنین به اهمیت نیکی و جستجوی حقیقت اشاره میکند و میگوید برای یافتن عشق، باید قابلیت خود را افزایش دهیم. شاعر در نهایت با اشاره به انتقاداتی که به حافظ شده، تأکید میکند که در ریا و نفاق نباید غرق شد و باید به بوی خوش توفیق توجه کرد.
هوش مصنوعی: ای ساقی، سایهی ابر، بهار و کنارهی جوی را میبینم، اما از من نپرس چه کار کنم؛ خودت بگو که اهل دل چه باید بکند.
هوش مصنوعی: اگر در این تصویر، رنگ وحدت و یکدلی حس نمیشود، پس بهتر است لباس ناپاک درویش را کنار بگذاری و با شراب خالص و ناب، خود را پاکسازی کنی.
هوش مصنوعی: دنیا افرادی بیارزش و پست دارد، بنابراین به سخاوت و بزرگواری آن تکیه نکن. از افراد پست و بیمقدار نباید انتظار ثبات و استقامت داشته باشی.
هوش مصنوعی: دو نکته را به تو توصیه میکنم که گوش کن و از آن بهرهمند شو: اول اینکه از در شادمانی وارد شو و دوم اینکه به دنبال عیبجویی نرو.
هوش مصنوعی: خوشحالی از این که دوباره بهاری را تجربه کردی، خوب است. حالا باید کارهای نیکو را آغاز کنی و در پی حقیقت و دانش باشی.
هوش مصنوعی: اگر به دنبال زیبایی و حقیقت هستی، باید خودت را شایستهاش کنی. در غیر این صورت، هرگز نمیتوانی از زیباییها و لطافتهای زندگی بهرهمند شوی.
هوش مصنوعی: گوش کن که بلبل در حال گلایه است و از تو میخواهد که تقصیرات را نپذیری، چرا که گل توفیق از بوی خوش توست.
هوش مصنوعی: گفتی که از حافظ ما بوی نفاق و تزویر به مشام میرسد، اما درود بر تو که با هوش و زکاوتت این بوی تلخ را به خوبی تشخیص دادی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میخواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
باز گرد اکنون و آهستگشان بر سر و روی
آبکی خرد بزن خاک لب جوی بروی
جامهای بفکن و برگرد به پیرامن جوی
هر کجا تازه گلی یابی از مهرببوی
ای کمال النسب از بهر خداوند مگوی
کان ندیمان گزیده ز کجا کردی روی
هریکی همچو سگ لاک دوان از پس بوی
ضرر نقل و هلاک قدح و مرگ سبوی
بدم مفت دوان دربدر کوی بکوی
[...]
قُرطه بگشای و زمانی بنشین بیش مگوی
روی بنمای که امروز چنین دارد روی
درِ عذر و گرهِ موی ببند و بگشای
که پذیرایِ گره شد تنم از مویه چو موی
ای شده پایِ دلم آبله در جستن تو
[...]
اگر امشب بر من باشی و خانه نروی
یا علی شیر خدا باشی یا خود علوی
اندک اندک به جنون راه بری از دم من
برهی از خرد و ناگه دیوانه شوی
کهنه و پیر شدی زین خرد پیر گریز
[...]
بر گذشت از من و بنمود چو ماه از سر کوی
دلبر کافرم از چادر کافوری روی
کرده هر هفت سر هفته و گرمابه زده
عرق و آب چکانش چو گلاب از سر و موی
کند شد قوت رفتارم از آن تیزی خوی
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۱۵ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.