چو باد، عزمِ سرِ کویِ یار خواهم کرد
نفس به بویِ خوشش مُشکبار خواهم کرد
به هرزه بی می و معشوق عمر میگذرد
بِطالتم بس از امروز کار خواهم کرد
هر آبروی که اندوختم ز دانش و دین
نثارِ خاکِ رهِ آن نگار خواهم کرد
چو شمعِ صبحدمم شد ز مهر او روشن
که عمر در سر این کار و بار خواهم کرد
به یادِ چشم تو خود را خراب خواهم ساخت
بنایِ عهدِ قدیم استوار خواهم کرد
صبا کجاست؟ که این جانِ خون گرفته چو گُل
فدای نَکهَتِ گیسویِ یار خواهم کرد
نفاق و زَرق نبخشد صفایِ دل حافظ
طریقِ رندی و عشق اختیار خواهم کرد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر بیانگر عشق و اشتیاق عمیق شاعر به معشوق است. شاعر تصمیم دارد در جستجوی محبوبش به سوی او برود و زندگیاش را با یاد او پر کند. او میخواهد جوانیاش را صرف عشق کند و از هر چیز دیگر چشمپوشی کند. همچنین، به خاطر معشوق، تمام آموختههایش را فدای او میکند و به یاد او خود را مانند شمع روشن میسازد. شاعر به دنبال سادگی و عشق واقعی است و به زرقوبرق دنیا اهمیت نمیدهد. در نهایت، او آماده است تا وفاداریاش به عشق قدیم را به نمایش بگذارد.
هوش مصنوعی: مانند باد، به سوی خانه معشوق میروم و با بویی خوش که مانند مشکی خوشعطر است، نفس میکشم.
هوش مصنوعی: به هرز و بدون هدف، در حالی که نه بادهای دارم و نه محبوبی، عمرم میگذرد. امروز تصمیم گرفتم که دیگر بیکاری نکنم و به کار مشغول شوم.
هوش مصنوعی: هر احترامی که از علم و دین به دست آوردهام، تقدیم خاک راه آن معشوق خواهم کرد.
هوش مصنوعی: به مانند شمعی که با نور صبح روشن میشود، عشق او باعث روشنی و شادیام شده است، و من تصمیم دارم که تمام عمرم را صرف این عشق و تلاش برای آن کنم.
هوش مصنوعی: برای یادآوری چشمهای تو، خود را به نابودی میکشانم و عزمم بر این است که پیمان قدیم را به خوبی حفظ کنم.
هوش مصنوعی: باد صبا کجاست؟ که من این جان آزردهام را چون گلی فدای عطر موهای یار کنم.
هوش مصنوعی: حافظ میگوید که هیچوقت در پی پنهانکاری و دوگانهگی نخواهد بود و نمیخواهد دلش را با نفاق آلوده کند. او تمام تلاشش را میکند تا راه رندی و عشق را در پیش بگيرد و به زندگیاش زيبایی ببخشد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میخواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
کدام شب که ترا در کنار خواهم کرد؟
بنای خانه عمر استوار خواهم کرد
کدام روز من بیقرار بی سامان
به زیر پای تو آخر قرار خواهم کرد
به آب دیده، نگارا، کفت نخواهم شست
[...]
ز خویشتن سفری اختیار خواهم کرد
دل پیاده خود را سوار خواهم کرد
میان راه چو عیسی نمی کنم منزل
ازین گریوه به همت گذار خواهم کرد
لباس عاریت نوبهار ریختنی است
[...]
ز تیغ او گل زخمی شکار خواهم کرد
ز رشک خون به دل نوبهار خواهم کرد
هزار درد سرم هست غیر بیکاری
جنون رسید ندانم چه کار خواهم کرد
معرفی ترانههای دیگر
تا به حال ۱۸ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.