بازم نشسته تا مژه در دل نگاه کیست
روزم سیاه‌کرده چشم سیاه کیست
با آنکه صرف شد همه عمرم در انتظار
آگه نیم هنوز که چشمم به راه کیست
دل‌دادن و سخن‌نشنیدن گناه من
دل‌بردن و نگاه‌نکردن گناه کیست
جرم مرا امید به رحمت حواله کرد
در حیرتم که دیده نر عذرخواه کیست
داند کسی که دیده کله کج نهادنت
گل غرق خون ز حسرت طرف کلاه کیست
گر پی بری به مرتبه محرمان عشق
دانی که عفو دست‌‌نشان گناه کیست
تیرش تمام سینه‌پسندست و دلنشین
این غمزه دست‌پرور طرز نگاه کیست
قدسی اگر دلم نخراشیده غمزه‌اش
الماس بر جراحتم از برق آه کیست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به افکار و احساسات عاشقانه و غم‌انگیز شاعر اشاره دارد. شاعر در حالت انتظار و چشم‌به‌راهی نشسته و به زیبایی چشم‌ها و دل‌باختگی‌هایش فکر می‌کند. او از گناه‌های خود می‌گوید؛ گناه دل‌دادن و نشنیدن سخن محبوبش و همچنین گناه امید به رحمت. شاعر در حیرت است که آیا کسی عذر او را می‌پذیرد و در پی فهمیدن معانی عمیق عشق و غم‌زدگی است. تصویرهایی از زیبایی و درد در شعر وجود دارد که نشان‌دهنده تضادهای عشق و انتظار است.
هوش مصنوعی: باز هم نشسته‌ام و با دقت به چشمان کسی خیره شده‌ام که دل مرا پر کرده از غم. روزم بد شده و دلیلی آن هم چشمان تاریک و غمگینی است که بر من تأثیر گذاشته‌اند.
هوش مصنوعی: با وجود اینکه تمام عمرم را در انتظار گذرانده‌ام، هنوز نمی‌دانم که چشمم در جستجوی چه کسی است.
هوش مصنوعی: من عاشق شده‌ام و در دل خود احساسات عمیقی دارم، اما طرف مقابل نه به من توجهی می‌کند و نه به حرف‌هایم گوش می‌دهد. حالا این سؤال برای من پیش آمده که آیا من تنها مقصر این وضع هستم یا دیگران هم در این ماجرا نقشی دارند؟
هوش مصنوعی: من به خاطر گناهی که کرده‌ام، به امید رحمت خداوند دلخوش شده‌ام، اما در این حیرت به سر می‌برم که آیا کسی هست که با چشمانش عذرخواهی کند؟
هوش مصنوعی: کسی که شاهد است که سر کج شده‌ات به خاطر غم و اندوه، می‌داند که چه کسی است که گل را غرق در خون حسرت قرار داده است.
هوش مصنوعی: اگر به جایت عشق و پایبندی به آن بروی، خواهی دانست که بخشش و عذرخواهی خاص کسانی است که در این مسیر قرار دارند و خطاکاران را می‌شناسند.
هوش مصنوعی: چشمان این شخص به قدری زیبا و دلربا هستند که باعث می‌شوند انسان‌ها به شدت به آنها جذب شوند. این نگاه خاص، چگونه است و چه کسی آن را به این شکل ایجاد کرده است؟
هوش مصنوعی: اگر دلم بی‌غصه و بی‌نقص باشد، باز هم جاذبه‌ی نگاهش مانند الماس بر زخم‌هایم می‌درخشد و این زیبایی، ناشی از آه و ناله‌های من است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای دیده ، دشتبان نگاهت به راه کیست
در خاطرت سواری طرز نگاه کیست
خوش پر فرح زمینی و خرم گذرگهیست
آنجا که جلوه می‌کند و جلوه گاه کیست
سر کرد ناز و فتنه و عالم فرو گرفت
[...]
این پیش خیل کج کلهان از سپاه کیست؟
وین قبله یی که کج شده طرف کلاه کیست؟
دامن کشان چو ابر به گلزار می رود
تا آب نرگس که و برق گیاه کیست؟
پایم به پیش از سر این کو نمی رود
[...]
این آهوی رمیده ز مردم، نگاه کیست؟
این فتنه پیشخدمت چشم سیاه کیست؟
با شمع آفتاب چه می جوید آسمان؟
شب تا به روز، دیده اجم به راه کیست؟
در آتش است نعل مه نو ز آفتاب
[...]
در گرد ناله وادی دل رزمگاه کیست؟
خونی که می دود به شرایین، سپاه کیست؟
حسن تو در حجاب ز شرم گناه کیست؟
جا بر کرشمه تنگ ز جوش نگاه کیست؟
مست ست و رخ گشاده به گلزار می رود
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۲ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.