این آهوی رمیده ز مردم، نگاه کیست؟
این فتنه پیشخدمت چشم سیاه کیست؟
با شمع آفتاب چه می جوید آسمان؟
شب تا به روز، دیده اجم به راه کیست؟
در آتش است نعل مه نو ز آفتاب
تا نعل آفتاب در آتش ز ماه کیست؟
بیش است از پیاله خورشید، این شراب
مستانه جلوه های فلک از نگاه کیست؟
تخم امید، روی زمین را گرفته است
تا روی گرم برق، نصیب گیاه کیست؟
شور قیامت از دل مرغان بلند شد
تا شاخ گل، نمونه طرف کلاه کیست؟
گردون به گرد دیده ما می کند طواف
تا این سیاه خانه، شبستان ماه کیست؟
خود را نکرد جمع فلک با هزار چشم
خرمن به باد داده برق نگاه کیست؟
ای کوه طور، گردن دعوی مکن بلند
آخر دل شکسته ما جلوه گاه کیست؟
معمور شد ز لطف تو هر ملک دل که بود
صائب خراب کرده چشم سیاه کیست؟
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر سوالاتی را درباره وجود و هویت معنوی و زیبایی‌های آفرینش مطرح می‌کند. شاعر به آهویی رمیده و عواطف و زیبایی‌هایش اشاره می‌کند و از فتنه‌ای که در نگاه یک معشوق با چشم سیاه نهفته است، سخن می‌گوید. همچنین به تضاد آفتاب و شمع پرداخته و به وجود شراب عرفانی و جلوه‌های آسمانی اشاره می‌کند. پرسش‌های متعدد در مورد هویت و منبع این زیبایی‌ها وجود دارد، و در نهایت به نشان دادن قدرت عشق و مقام انسان در مقابل فضا و عالم اشاره می‌شود. شاعر با زبان خیالی و نمادین به جستجوی حقیقت و معشوق می‌پردازد.
هوش مصنوعی: این آهوی فراری که از انسان‌ها دور شده، نگاه چه کسی را می‌طلبد؟ و این فریب و زیبایی که از چشم سیاه نشأت گرفته، متعلق به کیست؟
هوش مصنوعی: آسمان چه نیازی به شمع آفتاب دارد؟ از شب تا روز، چشم اجم به دنبال چه کسی است؟
هوش مصنوعی: در آتش، نعل ماه در حال گرم شدن از تابش خورشید است و از این رو، آیا نعل خورشید نیز به خاطر ماه در آتش قرار دارد؟
هوش مصنوعی: این جمله به زیبایی و شگفتی‌های طبیعت و آسمان اشاره دارد. به نوعی از یک نوشیدنی خاص حرف می‌زند که از نظر کیفی و جذابیت، فراتر از یک پیاله مُشابه است. همچنین پرسش‌هایی درباره منبع این زیبایی و خالق آن را مطرح می‌کند. به طور کلی، به حیرت از جمال و عظمت هستی و اینکه چگونه چنین جلوه‌هایی به چشم می‌آیند، می‌پردازد.
هوش مصنوعی: امید در دل زمین جوانه زده و در حال رشد است، اما هنوز مشخص نیست که این گرمای آفتاب به کدام گیاه می‌رسد و کمک می‌کند تا رشد کند.
هوش مصنوعی: در روز قیامت، صدای بلندی از قلب پرندگان به گوش می‌رسد که به سمت گل‌ها می‌رسد. این صدا نشان‌دهنده‌ی حیرت و پرسشی است درباره اینکه چه کسی باید کلاهش را به نمایش بگذارد.
هوش مصنوعی: آسمان به دور چشم ما می‌چرخد و تماشا می‌کند که این خانه تاریک، محل استراحت کدام ماه است؟
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که انسان‌ها وقتی به زیبایی و جذابیت‌های جهانی می‌نگرند، خود را در مقایسه با فلک و آسمان می‌بینند که با هزاران چشم به او نگاه می‌کنند. اما در واقع، این زیبایی‌ها و جذابیت‌ها می‌توانند موقتی و زودگذر باشند، مثل خرمن گندمی که به باد می‌رود. نگاه «برق‌آسا» به زیبایی‌ها می‌تواند انسان را از واقعیت دور کند و او را فریب دهد.
هوش مصنوعی: ای کوه طور، به خود نبال و ادعای بزرگی نکن، در نهایت دل‌های شکسته و گنهکار ما کجا می‌توانند نمایان شوند؟
هوش مصنوعی: به لطف تو، هر دل که آباد بود، ویران شد. این ویرانی به خاطر زیبایی چشم سیاه کیست؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای دیده ، دشتبان نگاهت به راه کیست
در خاطرت سواری طرز نگاه کیست
خوش پر فرح زمینی و خرم گذرگهیست
آنجا که جلوه می‌کند و جلوه گاه کیست
سر کرد ناز و فتنه و عالم فرو گرفت
[...]
این پیش خیل کج کلهان از سپاه کیست؟
وین قبله یی که کج شده طرف کلاه کیست؟
دامن کشان چو ابر به گلزار می رود
تا آب نرگس که و برق گیاه کیست؟
پایم به پیش از سر این کو نمی رود
[...]
بازم نشسته تا مژه در دل نگاه کیست
روزم سیاه‌کرده چشم سیاه کیست
با آنکه صرف شد همه عمرم در انتظار
آگه نیم هنوز که چشمم به راه کیست
دل‌دادن و سخن‌نشنیدن گناه من
[...]
در گرد ناله وادی دل رزمگاه کیست؟
خونی که می دود به شرایین، سپاه کیست؟
حسن تو در حجاب ز شرم گناه کیست؟
جا بر کرشمه تنگ ز جوش نگاه کیست؟
مست ست و رخ گشاده به گلزار می رود
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.