یا ندیمی هذه شیئی عجاب
قداتیت سائلان این الجواب
در منی و نیستی در من عجب
عکس اندر آینه یا مه در آب
تا به کی ای چشمه خضری نهان
تشنگان مردند در موج سراب
جان پروانه مقیم کوی شمع
چشم حربا وقف روی آفتاب
چون تویی کی گنجد اندر چون منی
کی بگنجد هفت دریا در حباب
لیک فیضی گر نمیبیند ز بحر
کی تواند رشحه افشاند سحاب
ما حجاب راه و بیپرده است یار
شعلهای کو تا بسوزاند حجاب
از خمار زهد دارم بس صداع
ساقیا قم فاسقنی کاس الشراب
یک شبم پیرانه سر بر در برت
تا به یاد آرم ز نو عهد شباب
تشنه یک جرعه زان لعل لبم
العطش ساقی ز سوز التهاب
با خلوص مرتضی زآتش چه باک
پاکتر زآتش برآید زر ناب
کیست این مطرب که در پرده نواخت
ارغنون و بربط و عود و رباب
بیطناب این خیمه نیلی به پاست
رشته مهر تو شد او را طناب
لاجرم ذرات عالم یکبهیک
ذرهاند و مهر رویت آفتاب
چون و چند آشفته در عشقش مزن
بس کن این ما و منی ما للتراب
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر تأملاتی عمیق در مورد وجود و عشق را به تصویر میکشد. شاعر به ارتباط بین هستی و عدم، عشق و تشنگی، و زیباییهای عالم میپردازد. او به ویژگیهای خاص عشق اشاره کرده و میگوید که وجود انسان به تنهایی نمیتواند درک کند که چگونه عشق و زیباییهایی چون مه و آب در آینه قابل فهم هستند. همچنین، شاعر در مورد جستجوی معنای عمیق زندگی و آثار عشق بر روح و جان آدمی صحبت میکند. در نهایت، او به نوعی دعا و خواسته از ساقی (نماد عشق) میپردازد که او را به یاد روزهای جوانی و نشاط بیندازد، و این تضاد بین خمار زهد و عشق را بیان میکند. در پایان، بر وحدت وجود و گذر از مرزهای فردی تأکید دارد.
هوش مصنوعی: این یک موضوع شگفتانگیز است که من به سؤالی پاسخ میدهم.
هوش مصنوعی: در وجود من هستی و نیستی جمع شدهاند، شگفتانگیز است که مانند تصویری در آینه یا ماهی در آب منعکس شدهاند.
هوش مصنوعی: تا کی باید ای چشمهی سبز و زیبا، پنهان بمانی؟ مردم تشنه در تلاطم سرابها جان میسپارند.
هوش مصنوعی: پروانهای که جانش در کنار شمع قرار دارد، چشمانش به روی آفتاب دوخته شده است و تمام وجودش را وقف این روشنایی کرده است.
هوش مصنوعی: وقتی تو هستی، چطور میتوانم درک کنم که من کی هستم؟ چگونه میتواند هفت دریا در یک حباب جا بگیرد؟
هوش مصنوعی: اما اگر قطرهای از دریا را نبیند، چگونه میتواند از ابرها آب ببارد؟
هوش مصنوعی: یار به مانند شعلهای است که میتواند حجاب و پردهها را بسوزاند و راه را برای رسیدن به او باز کند.
هوش مصنوعی: از حال بیخودی و سرخوشی زهد به ستوه آمدهام، ای ساقی! بیا و برایم جام شراب بریز.
هوش مصنوعی: یک شبی، در سن پیری، به در خانهات میآیم تا یاد جوانیام را تازگی ببخشم.
هوش مصنوعی: من به شدت تشنه یک جرعه از آن لبهای سرخ و زیبا هستم و این عطش من را به شدت میسوزاند. ای ساقی، به کمک من بیا.
هوش مصنوعی: با نیت خالص مانند مرتضی، از آتش نگرانی نیست؛ زیرا طلاي ناب که از آتش گذشته و پاکتر میشود.
هوش مصنوعی: کیست این نوازنده که با مهارت سازهای مختلفی مثل ارغنون، بربط، عود و رباب مینوازد؟
هوش مصنوعی: این بیت بیانگر این است که بدون داشتن حمایت و پیوستگی (طناب)، این خیمهی آسمانی (نیلی) نمیتواند پابرجا بماند. اما عشق و محبت تو به او، مانند طنابی است که او را استوار نگه میدارد. به عبارت دیگر، وجود مهر و محبت تو برای او به عنوان یک عامل قوی و حمایتی عمل میکند.
هوش مصنوعی: بنابراین، تمام ذرات دنیا بهصورت جداگانه، کوچک و جزیی هستند و جلوهی زیبای تو مانند تابش خورشید درخشان است.
هوش مصنوعی: در عشق او، دیگر از جدایی و دوگانگی دست بکش و به سادگی و وحدت بین خود و او برس.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
این جهان خواب است، خواب، ای پور باب
شاد چون باشی بدین آشفته خواب؟
روشنییْ چشم مرا خوش خوش ببرد
روشنیش، ای روشنائییْ چشم باب
تاب و نور از روی من میبرد ماه
[...]
آفتاب از روی تو بر دست تاب
خود ازین رویست فخر آفتاب
در سحاب از جود تو آمد اثر
زان بود خیرات عالم در سحاب
زور و تاب خسروان سهم تو بود
[...]
من عجب دارم همی از شاعران
تا چرا گویند راد است آفتاب
گرد صحرا سال و مه گردد همی
تا کجا در یابد او یک قطره آب
برخورد آن آب و آنگه میدهد
[...]
کافران را داده مهلت در عقاب
نا فرستاده به عهد او عذاب
هیچ میدانی چه میگوید رباب؟
ز اشک چشم و از جگرهای کباب
پوستیام دور مانده من ز گوشت
چون ننالم در فراق و در عذاب
چوب هم گوید بُدم من شاخ سبز
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.