عاشقی را کز لب لعلی شرابش می‌دهند
از دل بریان خود لابد کبابش می‌دهند
هر دلی کاو چنگ زد در تار زلف مهوشان
گوشمال از دست‌ها همچون ربابش می‌دهند
هرکه گستاخانه ارنی گوی شد در طور عشق
لن ترانی چون کلیم آخر جوابش می‌دهد
حبذا نقشی که بندد خامه بیرنگ عشق
همچو چشم من ثباتی اندر آبش می‌دهند
عاشقان تا باز نشناسند خون خود به حشر
در سرانگشت بتان رنگ خضابش می‌دهند
ذره‌ای کاندر هوای مهر رویت رقص کرد
حکم بر تسخیر ماه و آفتابش می‌دهند
هر کرا در کف بود خاک در پیر مغان
می‌ستانند و به منت زر نابش می‌دهند
هرکه باشد حب حیدر در دل او بی‌حساب
ایمنی از پرسش روز حسابش می‌دهند
جا کند آشفته‌وَش هرکس به کوی مرتضی
کسی ستاند گر بهشت هشت بابش می‌دهند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به توصیف عاشقی و حال و هوای عاشقان می‌پردازد. او از شراب عشق و زخم‌های عاشقان که به عشق می‌رسند، سخن می‌گوید. دل‌های عاشق که در تلاش برای رسیدن به معشوق هستند، با ناملایماتی مواجه می‌شوند اما همچنان به عشق ادامه می‌دهند. عشق به عنوان نیرویی قدرتمند، نه تنها دل‌ها را تسخیر می‌کند بلکه سبب می‌شود عشق در دل‌ها جای بگیرد و ثباتی بیابد. در نهایت، شاعر به امان آمده از پرسش‌های روز قیامت و بهشت promised اشاره می‌کند، و عشق و محبت به علی (ع) را به عنوان راهی برای نجات معرفی می‌کند.
هوش مصنوعی: عاشقانی که از لب‌های شیرین محبوبشان نوشیدنی می‌نوشند، به‌طور حتم درد و رنج دل خود را به دیگران نشان می‌دهند.
هوش مصنوعی: هر کس که در زلف‌های زیبا و دل‌فریب محبوبان دست می‌زند، باید از سختی و گوشمالی که به او می‌رسد خبر داشته باشد، چراکه او به گوش نوازش پایبند نیست و با دل او بازی کرده است.
هوش مصنوعی: هر کس بخواهد به طور خودخواهانه و جسورانه به معشوق نگاه کند، باید بداند که مانند حضرت کلیم (موسى) نمی‌تواند با این حالت به حقیقت و زیبایی عشق دست پیدا کند، زیرا در این راه تا زمانی که آمادگی واقعی نداشته باشد، نمی‌تواند او را درک کند.
هوش مصنوعی: چه خوب است نقشی که قلم بدون رنگ عشق به وجود می‌آورد، مانند چشمان من که ثبات و آرامش را در آبش به ارمغان می‌آورد.
هوش مصنوعی: عاشقان تا زمانی که خود را به خوبی نشناسند، در روز قیامت خون خود را فدای زیبایی‌های معشوق می‌کنند و رنگ آن را مانند رنگ حنا بر انگشتان بتان می‌زنند.
هوش مصنوعی: قطره‌ای که در هوای محبت چهره‌ات رقصید، نشان‌دهنده قدرتی است که بر تسخیر ماه و خورشید دلالت می‌کند.
هوش مصنوعی: هر کسی که خاک در دستش باشد، از پیر مغان آن را دریافت می‌کند و به عنوان پاداش، طلا و نقره‌ای ناب به او می‌دهند.
هوش مصنوعی: هر کسی که عشق حضرت علی در دلش باشد، به طور نا محدود در امان است و در روز قیامت، از پرسش‌ها و محاسبه‌ها نجات پیدا می‌کند.
هوش مصنوعی: هر کسی که در کوچه‌های مرتضی (علی) بیافتد و گرفتار بی‌نظمی و آشفتگی شود، در واقع فرصتی است که می‌تواند به بهشت دست یابد، چرا که بهشت از هشت درب در اختیار او قرار می‌گیرد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
هرکه او را میل خاطر سوی ارزانی بود
او برنج و خواری ارزانی و ارزانی بود
من بچشم یار از آن خوارم که ارزان یافتست
چون ببینی خواری هرچیز ز ارزانی بود
بر جفای صد شبش ناید پشیمانی شبی
[...]
خسروا می خور که خرم جشن افریدون رسید
باغ پیروزی شکفت و صبح بهروزی دمید
در چنین صد جشن فرخ شادباش و شاه باش
کایزد از بهر تو این شاهی و شادی آفرید
ملک گیتی دولت عالی تورا دادست و بس
[...]
از برای بخشش آموزی چو اقبال و خرد
آفتاب از اوج خود شاگرد این درگاه باد
هر که را نور تجلّی بر دلش آید پدید
بس عجب نه گر چو موسی که برو ریحان شود
عیش من تلخ است بی تو ور بخواهد یک زمان
دو لب شیرین تو تلخ مرا شیرین کنند
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.