فحش شیرین زلعل شکرخاست
زهر از دست نیکوان حلواست
زشتی ای عاشق قباحت فهم
کانچه زیبا کند همه زیباست
بلبل باغ خار نشناسد
که همه چشم بر گل رعناست
از هجوم رقیب در آن کو
چه عجب گر قیامتی برپاست
هر کجا میپزند حلوائی
از هجوم مگس همین غوغاست
شوقم اندر کمند عشق افکند
رفت شوق و تعلقم برجاست
عقل دیوانه خم زلفش
چشم او رهزن دل داناست
همچو آئینه ام زصیقل عشق
کاز سراپایم آن صنم پیداست
خار رشکم شکسته است بدل
تا تو را جامه زاطلس و دیباست
دست بگرفتمش که بوسم لب
گفت هی هی برو مگر یغماست
گفتی آشفته زلف او بگذار
فکر سودائیان همیشه خطاست
گر بدنیاست چشم اهل معاش
دیده زاهد از پی عقباست
من آشفته زین دو آسوده
چشم بر دست حضرت مولاست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره‌ی عشق و زیبایی است و به تضاد میان زیبایی و زشتی اشاره دارد. شاعر می‌گوید که حتی فحش هم می‌تواند شیرین و دلپذیر باشد وقتی که از زبان انسان‌های نیکو صادر شود. او به زیبایی چشم‌ها و عشق اشاره می‌کند و می‌گوید که بلبل تنها به گل‌های زیبا می‌نگرد و از خارها چیزی نمی‌بیند. همچنین، در شعر، عاشق به شوق و علاقه‌ی خود اشاره می‌کند و اینکه عقلش به خاطر زیبایی معشوقش دیوانه شده است. شاعر همچنین از اهمیتی که به عشق و زیبایی می‌دهد سخن می‌گوید و بیان می‌کند که دلش تنها به معشوق وابسته است و از این دوگانگی در احساساتش آگاه است. در نهایت، به آرامش در عشق و زیبایی اشاره می‌کند و به نظر می‌رسد که از راه عاشقانه خود خوشنود است.
هوش مصنوعی: گفتن کلمات زیبا و دلنشین از زبان خوبان، مانند شکر است که طعم خوشی دارد، و برعکس، سخنان تلخ و زهرآگین نیز از دست کسانی که بد کردارند به وجود می‌آید و مانند حلوا برای دلیران شیرین است.
هوش مصنوعی: ای عاشق، بدی‌ها درک نمی‌شود؛ هر چیزی که زیبا باشد، زیبایی‌اش در همه چیز جلوه می‌کند.
هوش مصنوعی: پرنده‌ای که در باغ زندگی می‌کند، از خار و درد و رنج بی‌خبر است، زیرا تمام توجه‌اش فقط به گل زیبا معطوف است.
هوش مصنوعی: در آن مکان که رقیب به شدت حمله‌ور شده است، چه شگفتی دارد اگر اوضاع به هم بریزد و آشوبی به پا شود.
هوش مصنوعی: هر جا که چیزی از ارزش و خوشمزگی باشد، به طور طبیعی جمعیت دور آن جمع می‌شود و شلوغی به وجود می‌آید.
هوش مصنوعی: عشق من را به دام خود کشاند، اما احساس شوق و وابستگی‌ام هنوز باقی مانده است.
هوش مصنوعی: عقل در برابر زیبایی و جذابیت آن چشمان با زلفی که خم شده است، powerless و حیران می‌شود. دل نیز به خوبی می‌داند که این زیبایی چگونه به طور غیرمنتظره‌ای او را به خود جذب می‌کند.
هوش مصنوعی: من مانند آینه‌ای هستم که با جلا و ناز عشق، زیبایی‌های آن معشوق در تمام وجودم نمایان است.
هوش مصنوعی: خاری که در دل حسرت و jealousy داشتم، اکنون برای تو شکسته است، تا تو بتوانی لباس زیبا و گران‌بهایی بپوشی.
هوش مصنوعی: دستم را که به سوی او دراز کردم تا او را ببوسم، لب‌هایش گفتند: نه نه، برو! مگر او دزد است؟
هوش مصنوعی: گفتی که به دلیل درهم و برهم بودن زلف او، همیشه فکر و خیال کسانی که در عشق دچار وسواس هستند، اشتباه است.
هوش مصنوعی: اگر چشم اهل دنیا به لذت‌های زندگی معطوف باشد، زاهد به دنبال آخرت و آینده‌ای بهتر است.
هوش مصنوعی: من در حالتی آشفته هستم، اما با آرامش به دست‌های حضرت مولا نگاه می‌کنم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
به سرای سپنج مهمان را
دل نهادن همیشگی نه رواست
زیر خاک اندرونت باید خفت
گرچه اکنونت خواب بر دیباست
با کسان بودنت چه سود کند؟
[...]
من ندانم که عاشقی چه بلاست
هر بلایی که هست عاشق راست
زرد و خمیده گشتم از غم عشق
دو رخ لعل فام و قامت راست
کاشکی دل نبودیم که مرا
[...]
بسرای سپنج مهمان را
دل نهادن همیشگی نه رواست
زیر خاک اندرونت باید خفت
گرچه اکنونت خواب بر دیباست
با کسان بودنت چه سود کند؟
[...]
هر چه دور از خرد همه بند است
این سخن مایهٔ خردمند است
کارها را بکشی کرد خرد
بر ره ناسزا نه خرسند است
دل مپیوند تا نشاید بود
[...]
بسرای سپنج مهمان را
دل نهادن بممسکی نه رواست
زیر خاک اندرونت باید خفت
گرچه اکنونت خواب بر دیباست
با کسان بودنت چه سود کند
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.