گنجور

 
اثیر اخسیکتی

چند خورم خون خود از دست دل

شستم از دوست بهفت آب و گل

زین شبش او داند و شمع ختن

زین قبل او داند و ماه چگل

بیدلی ار زانکه بدین چاشنی‌ست

باد دل از من به دو عالم بحل

روز اگر می‌برود گو برو

نیست غم او همه بر من سجل

فارغم از دل من و طبعی چو آب

ساخته با مدح شه صف گسل

گر همه سنگ است چو مومش کند

آتش سودای بتی سنگدل

خسرو خسرووَش خسرو‌نسب

مظفرالدولت والدین قِزل

 
 
 
جدول قرآن کریم
قطران تبریزی

دیر پیوند بتی زود کسل

روی بر تافته زین تافته دل

با چنان موی کز او مشک بشرم

با چنان روی کز او ماه خجل

نتوان راز نهان داشت ز خلق

[...]

انوری

مرحبا موکب خاتون اجل

عصمةالدین شرف داد و دول

آنکه بردست نهایت به ابد

وانکه بردست بدایت به ازل

آن به جاه و به هنر به ز فلک

[...]

مجیرالدین بیلقانی

دوش دلبند من آن مهر گسل

آنکه زو ماه به خوبی است خجل

مست و مدهوش در آمد در شهر

شهر را ولوله زو شد حاصل

شمع در پیش و جهانی زن و مرد

[...]

شیخ بهایی

بگسل از پای خود این لنگر گل

گام زن شو به سوی کشور دل

مشابه‌یابی بر اساس وزن و قافیه